Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, δυο συνταγματάρχες και ένας ταξίαρχος έκαναν πραξικόπημα και ανέτρεψαν την υπηρεσιακή κυβέρνηση του Π. Κανελλόπουλου που οδηγούσε την χώρα  προς εκλογές που ήταν σίγουρο ότι θα κέρδιζε η Ένωση Κέντρου υπό τον Γ. Παπανδρέου. Ήσαν οι συνταγματάρχες Γεώργιος Παπαδόπουλος και Νικόλαος Μακαρέζος επιτελικοί αξιωματικοί στο ΓΕΣ, στα χέρια των οποίων βρισκόταν τα σχεδία πολιτικής εκτροπής, με την ονομασία σχέδιο «Περικλής» που είχε εκπονήσει το ''βαθύ κράτος'' της δεξιάς για παν ενδεχόμενο  και ο ταξίαρχος Στυλιανός Παττακός εκτελεστικός βραχίονας μιας και έλεγχε τα τανκς στο Γουδή.

Γράφει ο Φάνης Ζουρόπουλος

Έχουν περάσει 53 χρόνια από τότε και τα περισσότερα ιστορικά ερωτήματα έχουν βρει τις απαντήσεις τους. Απομένουν μερικές μικρές ιστορίες και λεπτομέρειες που όμως ίσως άλλαζαν την ιστορία:    Ο Γ. Παπαδόπουλος από το Ελαιοχώριο  Αχαΐας γιος δασκάλου [φανατικού οπαδού της Ε.Κ...] και σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες βαφτιστήρι του Γ. Παπανδρέου, πράκτορας της Ιντελιντζες  Σέρβις στην κατοχή στην Πάτρα, μέλος των Ταγμάτων Ασφαλείας,  γνωστός συνωμότης του Β' Γραφείου αντικατασκοπίας, της ΚΥΠ και του Πενταγώνου είχε στα χέρια του το απόρρητο σχέδιο «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» μαζί με τον Μακαρέζο που ήταν επικεφαλής του ''ψυχολογικού πολέμου'' και ετοίμαζε την κοινή γνώμη για την προοπτική πραξικοπήματος. Δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να  εφαρμόσουν τον «ΠΕΡΙΚΛΗ», με την πολύτιμη βοήθεια του Παττακού που κινητοποίησε τα τεθωρακισμένα...


 
Του Φάνη Ζουρόπουλου

Με αφορμή την ''έξωση'' του Χορευτικού από το στέκι που φιλοξενείται 25 χρόνια, το οποίο είναι κληροδότημα του Δήμου αξίζει μια έρευνα σε ποια κατάσταση βρίσκονται  κληροδοτήματα του Δήμου:  

1) ΜΑΝΟΥΣΕΙΟ. Δωρεά οικίας επί της οδού Μελετοπούλων 7 του Θεμιστοκλή Μανούσου με σκοπό από τα ενοίκια να συντηρείται μια κλίνη στο νοσοκομείο Αιγίου. Η βούληση του διαθέτη δεν τηρήθηκε, ο σκοπός άλλαξε [χωρίς απόφαση Εφετείου ] η οικία κατεδαφίστηκε και στην θέση της οικοδομήθηκε 3οροφη οικοδομή. Το 1996 ο Δήμος [Δήμαρχος Λέλος Σιαβελής] παραχώρησε για 25 χρόνια το ισόγειο  στον Χορευτικό Όμιλο Αιγίου, ο οποίος το μετέτρεψε σε αίθουσα χορού, γραφεία και αποθήκη των κοστουμιών [στο υπόγειο], δαπανώντας χρηματικά ποσά. Σήμερα, 25 χρόνια μετά ο Δήμος κάνει έξωση στον Χορευτικό, προτείνοντος του να εγκατασταθεί στους χώρους της χαρτοποιίας, όταν επισκευαστούν.... Το θέμα εκκρεμεί.



 
Του Φάνη Ζουρόπουλου

 Η Ροδοδάφνη [σήμερα Συμπολιτεία] είναι από τα όμορφα  διαμερίσματα του Δήμου Αιγιαλείας και σε πολύ κοντινή απόσταση, μόλις 4 χιλιόμετρα από το κέντρο του Αιγίου. Πριν την επανάσταση του 1821 όλη η περιοχή ήταν ένας καταπράσινος λόγγος τιμάριο ενός Τούρκου Αγά, ο  οποίος  ονομαζόταν Μουλάς Αγάς ,  είχε κοπάδια με πρόβατα και  βόδια  και  κατοικούσε εκεί. Εκτός από τον Μουλά στην περιοχή κατοικούσαν μερικοί κάτοικοι που δούλευαν στους στάβλους του. Ο Γάλλος περιηγητής  Φραγκίσκος Πουκεβίλ  που πέρασε από την περιοχή το 1805 αναφέρει στο βιβλίο του ''Vouage en Grece'' που εξέδωσε το 1837 στο Παρίσι ότι στην περιοχή κατοικούσαν 11 μόνο οικογένειες. Μετά την επανάσταση ο Μουλάς έφυγε,  η περιουσία του περιήλθε στο Δημόσιο το οποίο την  παρεχώρησε σε  Αιγιώτες κοτζαμπάσηδες που βοήθησαν στην απελευθέρωση, όπως οι Μπόγδανος, Χρυσανθόπουλος, Σωτηριάδης κ.α. Από το όνομα του Αγά Μουλά ο οικισμός ονομάστηκε Μουλά [και όχι Μουρλά, όπως παραφράστηκε μετά...]. Το 1926  ονομάστηκε  επίσημα  Ροδοδάφνη.


 
Γράφει ο Φάνης Ζουρόπουλος

Αν δεν ήταν ο κορωνοϊός ολόκληρο το 2021 θα ήταν ένα τεράστιο αφιέρωμα στα γεγονότα του 1821. Κάθε πόλη και χωριό έχει να μας πει την δική του  ιστορία για τα ηρωικά χρόνια του αγώνα της ανεξαρτησίας… Και τώρα  γίνονται, αλλά λόγω των απαγορεύσεων των συναθροίσεων γίνονται διαδικτυακά και δεν έχουν την απαιτούμενη αναμενόμενη συμμετοχή ή ακροαματικότητα.

Από όσες μπόρεσα να παρακολουθήσω, ελάχιστες εκδηλώσεις αναφέρονται στο πως είδαν και βλέπουν την ελληνική επανάσταση, η τότε Οθωμανική αυτοκρατορία και η μετέπειτα  τουρκική ιστορία. Μια γεύση αυτής της  αντιμετώπισης μας δίνει η Esra   Orsuer αναπληρώτρια καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και μέλος του Ερευνητικού Ινστιτούτου Τουρκολογίας.


  

                  
 

Του Φάνη Ζουρόπουλου

Γιος του πολιτικού, στρατιωτικού και δημοσιογράφου Νικόλαου Πετιμεζά - Λαυρα, εγγονός του αντιστράτηγου Ηρακλή Πετιμεζά και απόγονος της μεγάλης οικογένειας των  Πετιμεζαίων αγωνιστών του 1821 από τα Καλάβρυτα, με μεγάλη συμμετοχή στους αγώνες του Ελληνικού έθνους. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 και σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών ενώ μιλούσε άψογα Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Ιδρυτικό μέλος του ΕΔΕΣ, στενός φίλος του Ναπολέοντα Ζέρβα ανέλαβε την εκπροσώπησή του στην Αθήνα όταν αυτός ανέβηκε στο βουνό, με το ψευδώνυμο ''Νικήτας''. Εχέμυθος, εργατικός και δυναμικός, οργάνωσε με Ευρωπαϊκές προδιαγραφές  ένα πολυμέτωπο αγώνα. Στρατολόγησε άνδρες για τον αντάρτικο στρατό του Ζέρβα, οργάνωσε αποστολές αξιωματικών στο βουνό, εφοδίαζε με υλικό, διατηρούσε τις επαφές στην Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, δούλευε στον παράνομο τύπο, εξέδωσε μαζί με την γυναίκα του Φωτεινή Νικολαΐδη την εφημερίδα ''Ελληνικός Αγών'' και αντιναζιστική εφημερίδα στα Γερμανικά που ασκούσε αντιχιτλερική προπαγάνδα στους Γερμανούς στρατιώτες.... Τον Μάρτη του 1944 συνελήφθη από τα SS και φυλακίστηκε μέχρι την απελευθέρωση.