Του Φάνη Ζουρόπουλου*

Στις 24 Σεπτεμβρίου 1846 ο πρωταγωνιστής του αγώνα του 1821 ο στρατηγός Ανδρέας Λόντος δίνει τέλος στην ζωή του στο σπίτι του στην Κηφισιά. Τα συσσωρευμένα χρέη και διάφορες άλλες προσωπικές απογοητεύσεις τον οδηγούν στην μοιραία πράξη. Η σορός του μεταφέρθηκε στο Αίγιο και παρέμεινε άταφη στο υπόγειο της κατοικίας του πρώτου Δημάρχου Αιγίου και συγγενή του, Αναστάσιου Λόντου, στο σημερινό Λαογραφικό Μουσείο.


 
Του Φάνη Ζουρόπουλου

Κορμός του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που παραβιάζεται για μια φορά ακόμα με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, είναι οι διατάξεις της 4ης Συμβάσης της Γενεύης του 1949 «περί προστασίας του άμαχου πληθυσμού εν καιρώ πολέμου», σε συνδυασμό με τρεις ακόμα Συμβάσεις της Γενεύης που αφορούν την βελτίωση της τύχης  των τραυματιών και ασθενών εν καιρώ πολέμου, των ναυαγών και την μεταχείριση αιχμαλώτων πολέμου, που συμπληρώθηκαν με τα ''Πρόσθετα Πρωτόκολλά της Γενεύης'' του 1977. Η Σύμβαση αυτή που στηρίζεται στα συγγράμματα ''Το Δίκαιο των Εθνών'' και το ''Κοινωνικό Συμβόλαιο'' των Vattel και Rousseau, αλλά και στον ιδρυτή του Ερυθρού Σταυρού Ερρίκο Ντυνάν, υποστηρίζει την θεωρία ότι ''ο πόλεμος δεν αποτελεί προσωπική υπόθεση μεταξύ ατόμων, αλλά σχέση μεταξύ κρατών και από την στιγμή που  ο αντίπαλος αφοπλιστεί και παραδοθεί, ουδείς πλέον έχει το δικαίωμα να αφαιρέσει την ζωή του, πολλώ μάλλον  αν είναι άμαχος''...


 
Του Φάνη Ζουρόπουλου

Υπάρχουν κάποιες ρήσεις που έρχονται από τα βάθη των αιώνων και παραμένουν αναμεσά μας, αγέραστες, όχι σαν λόγος του παρελθόντος  αλλά της καθημερινότητας μας. Με αφορμή το Πάσχα που έρχεται, τα Ευαγγέλια  και τα τροπάρια που ψάλλονται Μεγαλοβδομαδιάτικα, θυμήθηκα πολλές από αυτές που αιώνες τώρα χρησιμοποιούμε άφθαρτες ή παραφθαρμένες προσθέτοντας στον καθημερινό μας λόγο μια στάλα ευρυμάθεια:   «μετά Βαΐων και κλάδων», «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή»,  «οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες», «Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής» , «έκαστος εις τα ίδια»,  «πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις», «μετά φανών και λαμπάδων», «Μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβεις», «δια τον φόβο των Ιουδαίων» , «διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου», «Νίπτω τας χείρας μου», «Ήγγικεν η ώρα» , «ο γέγραφα, γέγραφα», «Επί τον τύπον των ήλων», «μη μου άπτου»,  «Ειρήνη υμίν»  κ.α. Στην αρχαιοελληνική γραμματεία υπάρχουν επίσης αρχαΐζουσες στερεοτυπικές αλήθειες που έχουν ενσωματωθεί στον καθημερινό μας λόγο όπως:   «αβρόχοις ποσί», «ειρήσθω εν παρόδω», «μετά λόγου γνώσεως», «Αιδώς Αργείοι!», «Μηδέν Άγαν», «Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται», «Ήξεις, αφήξεις ου, εν πολέμω θνήξεις», «Άχθος αρούρης», «λάθε βιώσας», «Τα εν οίκω μη εν δήμω», «ή ταν, ή επί τας»,  «ὁ τρώσας ιάσεται», «ο γέγονε γέγονε», κ.α.


Ο ΦΑΝΗΣ ΖΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΡΤ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ...
 

Η Τριπολιτσά, η σφαγή, το πλιάτσικο  και ο ΠτΔ !...
 
Του Φάνη Ζουρόπουλου*

197 χρόνια συμπληρώθηκαν στις 23 Σεπτεμβρίου από την πτώση της Τριπολιτσάς. Πραγματικά, πρόκειται για μεγάλης σημασίας στρατιωτική επιτυχία, 6 μήνες   μάλιστα μετά την έναρξη της επανάστασης.