Τελικά τι καλείται να ψηφίσει ο πολίτης κάποιον που πουλάει φούμαρα η αυτόν που ξέρει να κάνει κάτι?
του Πέτρου Βενέτη
Θεωρώ τα debates, από αδιάφορα έως επιζήμια για τον ψηφοφόρο.
Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως οι δημοσιογράφοι που διορίζονται είναι ικανοί και αδέκαστοι (μια υπόθεση κάνουμε), τι κερδίζει από αυτό ο ψηφοφόρος;
Όλοι τα έχουν πει όλα και όλοι τα έχουμε ακούσει όλα.
Αν έχουν κάτι παραπάνω να πουν, γιατί να περιμένουν το debate για να το πουν.
Το πράγμα καταλήγει να είναι ένα derby που θα αναδείξει τον νικητή στις φιγούρες κι όχι στα γκολ.
«Περάστε κόσμε!»
«Ο Κουταλιανός, σε αγώνα με τον Μεγαρίτη».
Ο Τσίπρας, θεωρώντας -και δίκαια- ότι κατέχει καλά την κομουνιστική διαλεκτική και διαθέτει αυτή την φάτσα εφηβικής αθωότητας, έχει λυσσάξει να ανεβάσει σ’ αυτό το ανόητο ρινγκ τον Μητσοτάκη.
Άρχισαν αυτά τα «κιοτεύεις ε;», «να σου πάει»,
μίλησε και το Άθεον Βρέφος και δήλωσε, ότι «γεννά ερωτήσεις η άρνηση».
Πες μας κα μας μια ερώτηση που σου γεννήθηκε… έτσι για δείγμα.
Όπως κάθε φορά, ο αγώνας δεν θα κριθεί στην ουσία, γιατί είναι γνωστές οι θέσεις όλων.
Θα κριθεί στις φιγούρες
«Τον έκανε με τα κρεμμυδάκια», «δεν έπιανε μπάζα μπροστά στον δικό μας», «είδες πως ξέφυγε όταν τον στρίμωξε; Γάτα ο δικός σου»
Τέτοια είναι πάντοτε τα σχόλια της επόμενης μέρας στα καφενεία, στα κομμωτήρια και στα ΜΜΕ (μαζί με τα κοινωνικά).
Τελικά, τι πρόκειται να διαλέξουμε με την ψήφο μας.
Κυβερνήτη, ή ρήτορα;
Άνθρωπο να κάνει δουλειά, ή γητευτή;
Να κάνει καλά αυτά που λέει, ή να λέει καλά, αυτά που δεν θα κάνει.
Καλό βόλι
BLOG COMMENTS POWERED BY DISQUS