Το «παπάκι» του Άσιμου που ηχογραφήθηκε «μυστικά»

 Ένα από τα πιο ευαίσθητα ελληνικά τραγούδια, έχει γραφτεί από έναν από τους πιο ευαίσθητους καλλιτέχνες. Για την ακρίβεια δεν είναι τραγούδι αλλά νανούρισμα. Αυτό, όμως, είναι μάλλον γνωστό για το συγκινητικό «έχω ένα παπάκι» του Νικόλα του Άσιμου.

Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι το ότι ηχογραφήθηκε... «μυστικά»! Το νανούρισμα, αυτό, λοιπόν, το τραγουδούσε ο Άσιμος στην κόρη του όταν την κοίμιζε στο θρυλικό υπόγειο της Αραχώβης 41 στα Εξάρχεια. Δεν είχε σκοπό να το ηχογραφήσει. Η Χάρις Αλεξίου ήταν αυτή που τον παρακάλεσε να το κάνει πρόβα στο στούντιο.

Ο Άσιμος δέχθηκε και ο ηχολήπτης άρχισε να το γράφει... διακριτικά. Ο Άσιμος μαγεύτηκε από την ερμηνεία της Αλεξίου, άνοιξε την πόρτα, μπήκε μέσα στον χώρο της ηχογράφησης και άρχισε να περπατάει πίσω από την Αλεξίου. Ξαφνικά άρχισε να την συνοδεύει, βουρκωμένος. Δακρυσμένη ήταν και η Χαρούλα Αλεξίου και με τον μαγικό αυτό τρόπο η «αυθαιρεσία» του ηχολήπτη πέρασε στην ιστορία ως ένα από τα πιο συγκινητικά ελληνικά τραγούδια.

 Φεύγω (Ορφέας Περίδης)

Σε συνεντεύξη του στα “Νέα” ο Ορφέας Περίδης εξηγεί πως έγραψε το τραγούδι “Φεύγω”. Το έγραψα ύστερα από έναν χωρισμό. Ήμουνε γύρω στα 28 μου. Είχα μια σχέση που κράτησε λίγους μήνες, χρόνο αρκετό όμως για να με σημαδέψει. Η κοπέλα έφυγε στο εξωτερικό, ούτε που την ξαναείδα και ούτε έμαθε ότι το τραγούδι που ουσιαστικά σηματοδοτεί την αρχή της επαγγελματικής μου ζωής είναι γραμμένο για εκείνη.

“Ρίχνω στη νύχτα μια σπρωξιά” και φεύγω προς τη νέα φάση της ζωής μου.Γράφοντας αυτόν τον στίχο ήταν σαν να πιστοποιούσα ένα τέλος και να άνοιγα έναν νέο κύκλο ζωής!

 

Το Κακόηθες Μελάνωμα ( Άλκης Αλκαίος – Θάνος Μικρούτσικος)

Το “Κακόηθες Μελάνωμα” του Άλκη Αλκαίου, σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου, είναι γραμμένο για το Νίκο Πουλαντζά, Mαρξιστή διανοούμενο και φιλόσοφο, που αυτοκτόνησε στο Παρίσι το 1979.

Το τραγούδι περιγράφει εμφανέστατα όλη την κατάσταση με την οποία ερχόταν αντιμέτωπος ο Πουλαντζάς από τους ομοεθνείς του (“τη σκοτεινή σου μελετάμε πείνα / καχύποπτοι, ανύποπτοι και ύποπτοι”, “οι φίλοι σ’ επισκέπτονται με δόσεις / παράφοροι, ανυπόφοροι κι αδιάφοροι”, “μέχρι ν’ αρχίσεις, μέχρι να τελειώσεις / το προσωπό τους αποστρέψαν άφωνοι / οι φίλοι και γελούν στις συγκεντρώσεις / μεγάφωνοι, μικρόφωνοι, παράφωνοι”) στις διαλέξεις του στην Ελλάδα, ειδικά όταν εξέφραζε “μεγαλοστομίες” – για την εποχή της Μεταπολίτευσης – ότι “με το ρυθμό και τον τρόπο που οργανώνεται η Παιδεία στην Ελλάδα, ο κόσμος κάποια στιγμή θα στραφεί στην ιδιωτική εκπαίδευση” (προφητικά λόγια εκ των υστέρων).

πηγη :forum.kithara.gr

Author: Το Βήμα της Αιγιάλειας

Ανεξάρτητη eφημεριδα άποψης.