Tου Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Στην ομιλία του στο 10ο CEO Summit της ΕΕΔΕ, ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης είπε πολύ πιο σοβαρά πράγματα από αυτά που είδαν την δημοσιότητα –αλλά σε ποιον απευθυνόταν;

Το βραβείο Ζαχάρωφ «για την ελευθερία πνεύματος» μπορεί  να βοηθήσει να αλλάξει η εντύπωση που έχουν οι Ευρωπαίοι για τους πρόσφυγες

Της  Ευτυχίας Λαμπροπούλου

Πρόσφατα βρέθηκα με μια παρέα να ψήνουμε κάστανα στο τζάκι...Σκεπτόμενη το ποιος θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά... Είδα  πως το τζάκι αφήνει αποκαΐδια και μουτζούρα. Όλο αυτό μου θύμισε τη μεταπολιτευτική Ελλάδα… Πόσα τζάκια κυβέρνησαν τούτο τον τόπο; Πόση στάχτη και μουντζούρα άφησαν στο πέρασμά τους;

Του Ηλία Καραβόλια
 
Οι κενές περιεχομένου υποσχέσεις της κυβέρνησης πριν το Eurogroup της 5ης Δεκέμβρη ( δέσμευση των δανειστών για το χρέος, χαμηλά πλεονάσματα μετά το 2018, απεξάρτηση από το ΔΝΤ) είχαν φυσικά το ακριβώς ανάποδο αποτέλεσμα, σύμφωνα με το επίσημο ανακοινωθέν. Και εξηγώ τα προφανή πλέον δεδομένα :


Του Κώστα Χριστίδη*
Νομικού – Οικονομολόγου

    Υπάρχει βέλτιστο στρατηγικό σχέδιο για έναν οποιοδήποτε οργανισμό (ιδιωτική επιχείρηση, σωματείο, ΔΕΚΟ, ΜΚΟ, πολιτικό κόμμα, κρατικό φορέα, υπουργείο κ.λπ.);

Tου Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Άλλο το να είναι βαρύτατα ασθενής ένας οργανισμός ή ένας θεσμός, και άλλο να υπάρχει κατά της οικονομίας και της κοινωνίας

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Όπως όλοι γνωρίζουν, οι έμμεσοι φόροι είναι οι πιο άδικοι μια και πλήττουν κυρίως τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις, γιατί το ίδιο ποσό πληρώνουν  οι έχοντες και οι μη έχοντες, προκειμένου να αγοράσουν τα βασικά αγαθά για την διαβίωσή τους.
Παλιότερα, επί εποχής δραχμής, οι κυβερνήσεις στην ουσία κορόιδευαν τους πολίτες, δίνοντας αυξήσεις τις οποίες έπαιρναν πίσω μέσω του πληθωρισμού, που έτρωγε τα όσα είχαν δοθεί στους  εργαζόμενους με την αντίστοιχη αύξηση των τιμών των βασικών προϊόντων, που συνθέτουν το λεγόμενο καλάθι της νοικοκυράς.



Του Γιάννη Πανούση*

Οι κοινωνίες που πεθαίνουν
σωρεύουν νόμους
όπως αυτοί που πεθαίνουν
σωρεύουν γιατρικά