Του Φάνη Ζουρόπουλου*

 

  • Πριν καποια χρονια, το Αιγιο και η ενδοχωρα του παρηγαγαν ετησιως τρια βασικα αγροτικα προιοντα: 15.000 εως 18.000 τονους εκλεκτης μαυρης σταφιδας μαρκας ''Βοστιτσα''. 100.000 εως 120.000 τονους λεμονια και αλλα εσπεριδοειδη και 80.000 τονους εκλεκτο ελαιολαδο. Σταφιδα και λεμονια ησαν βασικα εξαγωγιμα, ενω το ελαιολαδο διοχετευοτανε κυριως στην εσωτερικη αγορα. [στοιχεια απο τους τοτε συνεταιρισμους]. Μονο απο τα τρια αυτα αγροτικα προιοντα επεφταν ετησιως στην αγορα του Αιγιου καποιες εκατονταδες εκατομμυρια δραχμες. Στην περιοχη λειτουργουσαν επισης μεγαλες βιομηχανιες, με κορυφαιες την Χαρτοποιια, την ΕΒΕΠ και την ΕΤΕΛ, [αργοτερα προστεθηκε και η ΕΒΟ], καθως και δεκαδες μικρες αλλα ανθηρες βιοτεχνιες, που απασχολουσαν μεγαλο αριθμο ντοπιων εργαζομενων, που τροφοδοτουσαν την τοπικη αγορα.Ολο αυτο το χρημα, απο την μεταπολιτευση και μετα με την μαζικη σχεδον αποβιομηχανιση, τις επιδοτησεις και την ΚΑΠ εξαφανιστηκε απο την αγορα που σιγα - σιγα μαραζωσε, παρασυροντας και οτι αλλο γινοταν σε επενδυτικο, πολιτιστικο, ψυχαγωγικο, πνευματικο επιπεδο. Ολα αλλαζουν και πρεπει να αλλαξει και ο χαρακτηρας αυτης της περιοχης ...... Για να γινει η πολυποθητη προσαρμογη στα νεα δεδομενα πρεπει να βρεθει ενα νεο μοντελο οικονομικης αναπτυξης. Εδω χρειαζεται και η συμμετοχη της τοπικης αυτοδιοικησης, ολων των φορεων και των δημοτων..........Απο το οικονομικο πρεπει να ξεκινησει η αλλαγη και να ακολουθησουν τα αλλα..
  • ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΙΑ η' Δραγατσης. Ο τελευταιος αυτοκρατορας του Βυζαντιου ενα προσωπο που πηρε διαστασεις λαικου μυθου και απεναντι τα αδελφια του οι Δεσποτες Δημητριος και Θωμας. Αυτοκρατορικο πορτρετο που βρεθηκε στο Καθολικο της παλαιας Μονης των Ταξιαρχων Αιγιαλειας. απο την δρα Αναστασια Κουμουση εφορο αρχαιοτητων Αχαιας, σε εργασιες συντηρησεις. Παρα τις πρωτες επιφυλαξεις καποιων επιστημονων τα αυτοκρατορικα διασημα που το συνοδευουν ειναι ακλονητα: Πολυτελης λωρος, [μεταξωτη ταινια], ανοιχτοχρωμος σακος [μαλλινος μανδυας], το στεμμα, το σκηπτρο και οι εστεμμενοι δικεφαλοι αετοι, συν τα δυο αδελφια του....Αν υπολογισουμε και τις στενες σχεσεις των Παλαιολογων με το Μοναστηρι , οπου εμεινε το τελευταιο βραδυ πριν φυγει για την Πολη και να μην γυρισει ποτε, παρα σαν θρυλος, δεν χωρα καμια αμφιβολια. Πρεπει να εγινε γυρω στο 1449-50 απο καλλιτεχνη του Μυστρα που ηξερε τα προσωπα καλα και απο πριν......Ιστορικοι της τεχνης και Βυζαντινολογοι αρχισαν να δημοσιευουν αντιρησεις βασιζομενοι κυριως σε ημερομηνιες και τεχνοτροπιες. Ανοιξε μια συζητηση που θα εχει ενδιαφερον αν συνεχιστει καλοπιστα......Παντως, η αρχαιολογικη και ιστορικη τεκμηριωση της Δρ Κουμουση πιστευω οτι καλυπτει πληρως τα ευρηματα και φερνει στο φως και την αναχρονολογηση της ιδρυσης της Μονης κατα τον 11ο αιωνα....Πασα αλλη αποψη συζητησιμη βεβαιως.

 

Το γεγονός ότι από το 2019 και μετά η Ελλάδα έδειξε να σταθεροποιείται ως γεωπολιτικός κρίκος στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και να μπαίνει σε περίοδο κανονικότητας, υπήρξε πολύ κακό νέο για τους εξωτερικούς εχθρούς της Δύσης και για ένα κομμάτι ενός αρρωστημένου εσωτερικού πολιτικού μετώπου.  

Του Aθαν. Χ. Παπανδρόπουλου 

Τόσο από παλαιές  εκθέσεις των σοβιετικών υπηρεσιών της KGB, όσο και απο αντίστοιχες των αμερικανικών της CIA, για μια μακρά σχετικά περίοδο, 1979-1990, η Ελλάδα εθεωρείτο «αδύναμος δυτικός κρίκος». Μάλιστα, στα μέσα της δεκαετίας του 1980, στο μέτρο που στην Πολωνία έπαιρνε σημαντικές διαστάσεις το κίνημα της «Αλληλεγγύης», παρά τη δικτατορία Γιαρουζέλσκι, η σκέψη μιας εξόδου της Πολωνίας από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, έναντι ουδετερότητας της Ελλάδας, ερχόταν συχνά – πυκνά στο προσκήνιο. 

 

Στο Βήμα της Κυριακής της 6ης Απριλίου ο έγκριτος δημοσιογράφος και πρώην διευθυντής του Οικ. Ταχυδρόμου Γιάννης Μαρίνος, θίγει ένα τεράστιο και ζωτικό θέμα για τη χώρα, σε μια περίοδο όπου οι δυνάμεις της λαϊκιστικής γελοιότητας, διεκδικούν ρόλους εξουσίας. 

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου 

Υπό τον τίτλο «Και όμως έχουμε αμυντική βιομηχανία», ο γνωστός δημοσιογράφος, πρώην διευθυντής του ΟΤ και ευρωβουλευτής Γιάννης Μαρίνος, στο Βήμα της Κυριακής, 6 Απριλίου έγραφε τα ακόλουθα:  

«…..Δεν πίστευα στα μάτια μου διαβάζοντας στα «Νέα» (29/3) το άρθρο του Νίκου Φιλιππίδη, ο οποίος μας αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα παρά τη γενική εντύπωση διαθέτει αμυντικές βιομηχανίες οι οποίες παραμένουν κρυφές έως ότου προ ημερών τις ανακάλυψε επιτέλους και ο κ. Μητσοτάκης. Παραθέτω σχεδόν ολόκληρο το αποκαλυπτικό άρθρο: 

Καταλήγει δε τονίζοντας ότι αν η Ευρώπη δεν δείξει στον Πούτιν και τους περί αυτόν «σιλοβίκι»{πρώην πράκτορες της KGB} τι μπορεί να κάνει, τότε σε βάθος χρόνου η δημοκρατία της θα αποσταθεροποιηθεί από τον υβριδικό πόλεμο που ήδη έχει ξεκινήσει εναντίον της ο άρχων του Κρεμλίνου, και θα προκύψει μια περίοδος γεωπολιτικής αβεβαιότητας με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της, την πολιτική της και τις κοινωνικές συνθήκες.

Όποια και αν είναι η έκβαση της σύγκρουσης της Μόσχας με το Κίεβο, η Ευρώπη πρέπει να είναι σε θέση να αποτρέψει μια νέα αντιπαράθεση με τη Ρωσία, εξηγεί ο ιστορικός και στρατιωτικός σύμβουλος Μισέλ Γκόγια

του Αθ.Χ.Παπανδρόπουλου

Ο Ντόναλντ Τράμπ, όπως ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του σε βιβλία του, δεν έχει ανάγκη από λεφτά, ούτε ενδιαφέρεται άμεσα να προσθέσει κάποια δις. δολάρια στα ήδη 10 δις. που αποτιμάται η περιουσία του. Αυτό που θεωρεί χόμπυ του είναι να κλείνει συμφωνίες, να τις απολαμβάνει και να τις προβάλλει ως αποτέλεσμα της υψηλής ευφυΐας του. 

Από πολιτικής δε πλευράς, κύριο προσόν του είναι η περιφρόνηση του για τον «λαουτζίκο», η έλλειψη ιδεολογίας και ο «καουμπόϊκος» κυνισμός.

Καρλ Μπιλντ: Ευρώπη, υπερασπίσου τον Ερντογάν - Millet Gazetesi

Μια φορά κι έναν καιρό, οι Ηνωμένες Πολιτείες έβλεπαν τον ανταγωνισμό μεταξύ δημοκρατίας και αυταρχισμού ως ένα μοναδικό καθοριστικό ζήτημα

του Κάρλ Μπίλντ*

Μια φορά κι έναν καιρό, οι Ηνωμένες Πολιτείες έβλεπαν τον ανταγωνισμό μεταξύ δημοκρατίας και αυταρχισμού ως ένα μοναδικό καθοριστικό ζήτημα. Ήταν αυτή η προοπτική, που σφυρηλατήθηκε στο χωνευτήρι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που δημιούργησε τόσο ισχυρούς διατλαντικούς δεσμούς. Για πολλές δεκαετίες, η συμμαχία ΗΠΑ-Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν αφορούσε μόνο την ασφάλεια, αλλά την ιδεολογία και τις κοινές αξίες. Γι’ αυτό η σχέση άντεξε για 80 χρόνια.

Αλλά τώρα, χάρη στον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο κόσμος πριν από μόλις δύο μήνες έχει ήδη αρχίσει να μοιάζει με μακρινή ιστορία. Η ίδια η φύση της Δύσης αλλάζει με αστραπιαία ταχύτητα μπροστά στα μάτια μας. Τόσο ξαφνική και αποπροσανατολιστική είναι η αναστάτωση, που πολλοί έχουν μείνει αποσβολωμένοι.

 

Aristotle - Wordsworth Editions

Ο Αριστοτέλης είχε καταλάβει σε βάθος αυτό που πολλοί σύγχρονοι θεωρητικοί και λοιποί «σωτήρες» έχουν ξεχάσει: η υγεία μιας κοινωνίας δεν εξαρτάται μόνο από τους νόμους ή την οικονομία, αλλά και από τον χαρακτήρα των ανθρώπων της

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Χωρίς να παραβλέπουμε και να μη θαυμάζουμε τις τεράστιες προόδους του ανθρώπου από την εποχή του Αριστοτέλη έως σήμερα, τα τελευταία χρόνια με αρκετή πικρία παρακολουθούμε σε παγκόσμιο επίπεδο φθίνουσες πνευματικές και ηθικές τάσεις, που μόνον ανησυχία προκαλούν.

Ποια Αμερική θα κάνει... «μεγάλη» ο Τραμπ

Τα ερωτήματα που γεννά η στρατηγική του προέδρου των ΗΠΑ. Ο κίνδυνος απώλειας ερεισμάτων στη νέα εποχή του μεγάλου ανταγωνισμού μεταξύ των ισχυρών δυνάμεων του πλανήτη.

Γράφει ο Αθ. Χ. Παπανδρόπουλος.

Το σύνθημα του Ντόναλντ Τράμπ ότι θα «ξανακάνει πάλι μεγάλη την Αμερική» μας οδηγεί στην υπόθεση ότι η υπερδύναμη είναι μικρή σήμερα και χάρη στον νεοεκλεγέντα πρόεδρό της, θα γίνει εκ νέου μεγάλη.

Τώρα, από που προκύπτει ότι η πρώτη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο, η πρώτη χώρα σε εφευρέσεις, σε πανεπιστήμια, σε ιατρική έρευνα και σε αεροδιαστημικές τεχνολογίες είναι μικρή, αυτό είναι ένα καλό ερώτημα για άτομα από άλλο πλανήτη.

 Αθανάσιος Κάλφας Αρχεία - NewIdeas | Το κανάλι με άποψη

Του απεσταλμένου μας στο Στρασβούργο Θανάση Κάλφα

 Το Κοινοβούλιο συζήτησε τις εξελίξεις στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένης της σύλληψης του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, με την επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Kaja Kallas.

Χιλιάδες άνθρωποι στην Τουρκία διαδηλώνουν από τις 19 Μαρτίου 2025, όταν οι τουρκικές αρχές συνέλαβαν τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης Ekrem İmamoğlu, τον οποίο κατηγορούν για διαφθορά. Ο Ekrem İmamoğlu, ο οποίος θεωρείται ο κύριος πολιτικός αντίπαλος του προέδρου Recep Tayyip Erdogan, δήλωσε ότι οι κατηγορίες εναντίον του είναι πολιτικά υποκινούμενες.