* Του Φάνη Ζουρόπουλου

Φθάσαμε σε απόσταση αναπνοής από τις κάλπες της 20ης Σεπτεμβρίου. Ακόμα μια εβδομάδα, με τον ξύλινο λόγο των πολιτικών να δεσπόζει στην επικαιρότητα (και ας καίγεται ο κόσμος γύρω μας από σημαντικά γεγονότα…) και να «πυροβολεί» μια κουρασμένη, κατάκοπη, απηυδισμένη από αυτούς τους ίδιους πολιτικούς, από το κράτος, ακόμα και από τον ίδιο της τον εαυτό, κοινωνία… Είναι σίγουρο ότι η εξαντλημένη αυτή κοινωνία δεν δίνει σημασία, μάλλον δεν ακούει καν αυτές τις κονσερβαρισμένες προεκλογικές συζητήσεις.
Η αγωνία της εστιάζεται στο να ανακαλύψει μέσα από αυτό τον μαζικό οχετό της πληροφόρησης που δέχεται καθημερινά, αυτόν που θα την πείσει πως θα της εξασφαλίσει στοιχειώδεις όρους ασφαλείας και στοιχειώδη έστω κοινωνική ηρεμία.

* Του Φάνη Ζουρόπουλου

Ο «πρύτανης» της οικονομικής δημοσιογραφίας, ο ασυμβίβαστος Ευρωπαϊστής, ο ιδρυτής της Ενωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (του Ελληνικού τμήματος), ο «δάσκαλός» μου, ο συνάδελφος μου, μα πάνω από όλα ο φίλος μου Αθανάσιος Παπανδρόπουλος, μου σύστησε για τις διακοπές ένα σημαντικό και επίκαιρο βιβλίο, με τίτλο «Ποτέ πια πτώχευση» του ομότιμου  καθηγητή της Πολιτικής οικονομίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Γιώργου Μπήτρου, (εκδόσεις «Επίκεντρο», 2015).

Είναι ένα βιβλίο, που σε βάζει κατευθείαν στις αιτίες που ο ασύδοτος κρατισμός δεν επιτρέπει εδώ και πολλές δεκαετίες την ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση χρέους της Ελλάδος. Και για το λόγο αυτό διαβάζεται «χωρίς ανάσα» όπως λέμε, ή μάλλον με κομμένη την ανάσα, μια και ήλθε ακριβώς την στιγμή που ο λαϊκισμός και η ασυναρτησία κυβερνώντων και ΜΜΕ, ψάχνουν για εχθρούς για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, αποκρύπτοντας τα πραγματικά αίτια της κρίσης...

* Του Φάνη Ζουρόπουλου

Γράφονται τόσα πολλά αυτό τον καιρό, κυρίως στα social media, με τέτοιο στόμφο, αλλά και τόση ηθελημένη παραποίηση της έννοιας των λέξεων που αναπόφευκτα δεν τους δίνει κανείς και τόση σημασία.

Στην στημένη συνέντευξη που έδωσε στον κομματικό δημοσιογράφο, ο Τσίπρας είπε μεταξύ άλλων: «εμείς είμαστε πάντα απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα, την διαπλοκή και την διαφθορά…» αλλά δεν έμεινε εκεί.

Πρόσθεσε και «στην αστική τάξη»! Σημασία δεν έχει αν το πιστεύει κιόλας ή σκόπευε απλώς να …κανακέψει το εν εξεγέρσει ευάριθμο παλαιοκομμουνιστικό τμήμα του κόμματός του. Σημασία έχει πως το εκστόμισε δημόσια…

του Φάνη Ζουρόπουλου***

Πάμε σε ένα δημοψήφισμα με συνοπτικές διαδικασίες, με κλειστές τράπεζες, με αυστηρούς περιορισμούς στις συναλλαγές, με ολοκληρωτικό πάγωμα της αγοράς, με την χώρα αποκομμένη από τα διεθνή συναλλακτικά κέντρα και πλατφόρμες, γιατί έτσι αποφάσισε ο Τσίπρας και η παρέα του (μάλλον έτσι το είχαν σχεδιάσει από την αρχή...!).

Η ανακοίνωση του δημοψηφίσματος σε συνδυασμό με τη λήξη της παράτασης του μνημονίου στις 30 Ιουνίου έβαλε την ελληνική χρεοκοπία επί τάπητος. Μια πρώτη γεύση των συνεπειών την είδαμε το περασμένο Σαββατοκύριακο με τις ουρές στα ΑΤΜ, τα πρατήρια και τα σούπερ μάρκετ... Τις επόμενες μέρες θα δούμε τις καταλυτικές επιδράσεις της επέκτασης αυτών των φαινομένων.


* Του Φάνη Ζουρόπουλου

Μια λογική εξήγηση για τα σημερινά χάλια που βρίσκεται η χώρα μας, θα ήταν να μετρήσουμε πόσοι πρωθυπουργοί και υπουργοί Οικονομικών έχουν περάσει από τότε που ξέσπασε η κρίση.

Έχουμε και λέμε: Καραμανλής, Παπανδρέου, Παπαδήμος, Πικραμένος, Σαμαράς, Τσίπρας. Υπουργοί Οικονομικών: Αλογοσκούφης, Παπαθανασίου, Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλος, Ζαννιάς, Σαχινίδης, Στουρνάρας, Χαρδούβελης, Βαρουφάκης, Τσακαλώτος. Δεν είναι λογικό αυτό. Η χώρα πληρώνει μεταξύ άλλων, τη συνεχή πολιτική αβεβαιότητα και τις συχνές εκλογικές αναμετρήσεις. Καμία άλλη χώρα που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης δεν έχει επιδείξει αντίστοιχη συμπεριφορά. Όμως, δεν είναι μόνο αυτό το πρωτοφανές παγκόσμιο ρεκόρ της χώρας μας. Ιδού μερικά ακόμα με τα οποία στο τέλος θα τους τρελάνουμε όλους: