Του Φάνη Ζουρόπουλου

«Το βόρειο τμήμα της Πελοποννήσου «κάθεται» με ταχύτητα γύρω στα 1,7 εκατοστά το χρόνο. Αν αυτή η ταχύτητα διατηρηθεί, στο τέλος τα εδάφη που έχουν σήμερα ύψος 1.70μ. θα γίνουν πυθμένας!...».

Αυτό  είναι το κεντρικό συμπέρασμα μιας μεγάλης έρευνας  που έγινε με επίκεντρο τον Κορινθιακό κόλπο με στόχο να καλυφθεί η επικινδυνότητα και η τρωτότητα της παράκτιας ζώνης της περιοχής που τα τελευταία χρόνια έχει γεμίσει από σπίτια, ξενοδοχεία και κέντρα αναψυχής. Η έρευνα έγινε από το κέντρο εκτίμησης φυσικών κινδύνων και προληπτικού σχεδιασμού του  Ε.Μ.Π. με την συνεργασία δέκα διαφορετικών  εργαστηρίων. Για την επέκταση της έρευνας εκτιμήθηκαν και στοιχεία από τον παλιρροιογράφο που βρίσκεται στην     Πάτρα, ενώ όλα τα ευρήματα στάλθηκαν για ανάλυση στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ που έδωσε και τις δικές του εκτιμήσεις.

Τρεις είναι οι βασικοί κίνδυνοι που απειλούν τον Κορινθιακό κόλπο: Ο πρώτος έχει να κάνει με τις κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη που θα ανεβάσουν την άνοδο της στάθμης των νερών κατά μισό μέτρο τα επόμενα 30 χρόνια, όπως εκτιμούν  μελέτες και προβλέψεις από διεθνείς οργανισμούς που συνεκτιμήθηκαν στην έρευνα.

Ο δεύτερος κίνδυνος είναι οι γεωλογικές ανακατατάξεις και υποθαλάσσιες κατολισθήσεις που ήδη είναι ορατές με γυμνό οφθαλμό σε πολλές περιοχές όπως στην Αιγείρα, στο Λαμπίρι, στην Ακράτα και την παραλία Πλατάνου. Σε αυτή την κατηγορία της έρευνας υπάρχει και μελέτη ρεμάτων και των ποταμών τα οποία συντελούν στην εξαφάνιση των παραλιών. Τα ποτάμια και τα ρέματα δεν φέρνουν πλέον τα λεγόμενα «φερτά υλικά», δηλαδή εδαφικό υλικό που καταλήγει στη θάλασσα και τροφοδοτεί τις παραλίες με άμμο. Η δημιουργία φραγμάτων αποκόπτει την ροή του υλικού μέχρι την ακτή με συνέπεια οι παραλίες να εξαφανίζονται λόγω της διάβρωσης. Σε αυτό προστίθενται και το μολυσμένο νερό των ποταμών (από φυτοφάρμακα λιπάσματα και άλλες χημικές ουσίες)  που καταλήγουν στη θάλασσα επιβαρύνοντας το οικοσύστημα.

Τρίτος και κυριότερος κίνδυνος που απειλεί τον Κορινθιακό-και όλα τα παράλια της βορείου Πελοποννήσου-είναι τα μεγάλα ρήγματα της  περιοχής  και οι πιθανοί σεισμοί (φαινόμενο που δεν θα σταματήσει ποτέ στην περιοχή μας)  που θα δημιουργήσουν τσουνάμι ύψους 3 μέτρων. Μόνο το 20ο αιώνα η περιοχή έδωσε έξι τσουνάμι, με μεγαλύτερο το 1963 που σήκωσε κύμα 3 μέτρων προκαλώντας μικρές καταστροφές γιατί στις παραλίες υπήρχαν ελάχιστα ξενοδοχεία και κέντρα, ενώ σήμερα μόνο σε ένα παραλιακό χωριό βρίσκεις πάνω από 50 τα περισσότερα «δίπλα στο κύμα!...».

Με βάση τις μετρήσεις τα τσουνάμι επαναλαμβάνονται κάθε 40 έως 100 χρόνια και δεν θα είναι βέβαια της δυναμικότητας της Ινδονησίας, αλλά μπορούν να φθάσουν από 200μ. έως 1200μ. από την ακτή. Άρα οι περιοχές από το Αίγιο μέχρι τον Ερινεό έχουν σημαντική δυνητική επικινδυνότητα, με ποιο επικίνδυνες περιοχές την Άκολη, τα Σελιανίτικα και την παραλία του Αιγίου που έχουν χαμηλό υψόμετρο και κλίση. Όλα πάντως εξαρτώνται από το ύψος του κύματος. Αν π.χ. είναι 3-5,5 μέτρα θα επηρεάσει όλη τη βόρεια Πελοπόννησο από την Πάτρα έως και την Κόρινθο.
 
Δεν πρόκειται για σενάρια επιστημονικής φαντασίας αλλά για συμπεράσματα έρευνας σοβαρών επιστημόνων  που είδαν σφαιρικά το θέμα μελετώντας εκτιμήσεις και προβλέψεις υπολογιστικών μοντέλων διεθνών οργανισμών, που υπάρχουν σε ιστοσελίδες οικολογικών οργανώσεων και πανεπιστημίων.

Αφορμή για αυτό το άρθρο στάθηκαν τα στοιχεία της έρευνας των δέκα εργαστηρίων, ένα αποκαλυπτικό άρθρο της εφημερίδας «ΕΘΝΟΣ» αλλά και πολλά εμπεριστατωμένα άρθρα ειδικών επιστημόνων και η συνεχής αρθρογραφία πάνω στο θέμα της παλιάς  εφημερίδας «Φρουρός» της Αν. Αιγιάλειας, ο εκδότης της οποίας Κώστας Ρόζος έχει συγκεντρώσει σημαντικά στοιχεία για την διάβρωση των ακτών στην ιστοσελίδα της εφημερίδας του, παρακολουθώντας από κοντά το θέμα.
Δικός του και ο επίλογος του σημερινού άρθρου που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, για την ασυδοσία που επικρατεί στα παράλια του Κορινθιακού:

«Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, η λήψη γεναίων αποφάσεων για την προστασία των ακτών πρέπει, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, ναι γίνει άμεσα και συλλογικά από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς (Υπουργεία, Περιφέρεια Δήμους).
Ειδικά δε για την Αιγιάλεια η  όποια περεταίρω καθυστέρηση μπορεί να είναι καταστροφική και ίσως μη αναστρέψιμη.
Ας υπάρξει, επιτέλους σε πρώτη φάση μια πλήρης ενημέρωση των πολιτών για την πορεία των μελετών (αν υπάρχουν) και τι αυτές περιλαμβάνουν, αν έχουν ληφθεί υπόψη οι κατά τόπους ιδιαιτερότητες (ποσότητες υδάτων ποταμών, θαλάσσια ρεύματα, επίδραση των ανέμων κ.λ.π.), αν έχουν εξασφαλιστεί κονδύλια για την υλοποίηση των μελετών και την κατασκευή των  έργων, με ποιόν τρόπο θα παρακαμφτεί η εμπλοκή του αρμόδιου Υπουργείου όταν σε πολλά σημεία των ακτών τα υπάρχοντα προστατευτικά τοιχία και οι παραλιακοί δρόμοι βρίσκονται εντός (κρατικής) αιγιαλίτιδας  ζώνης και τέλος, το κυριότερο, αν υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα για όλα αυτά».   
         
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι Επίτιμος εκτελεστικός Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και τέως Πρόεδρος της Ένωσης Επαρχιακού Τύπου.

Author: Φάνης Ζουρόπουλος