του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

 Οι χώρες που θέλουν επενδύσεις το δείχνουν έμπρακτα και γι αυτό πείθουν τους επενδυτές σε όλα τα επίπεδα.


    Μιλώντας για τον έρωτα, ο μεγάλος Γάλλος ποιητής, δραματουργός και ακαδημαϊκός Ζαν Κοκτώ (1889-1963) είχε πει ότι «δεν είναι λόγια, αλλά πράξεις και έργα». Παραφράζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για τις επενδύσεις. Οι χώρες που θέλουν ανάπτυξη και θέσεις απασχόλησης, πρέπει πριν απ’ όλα να προσελκύουν επενδύσεις και, για να το πετύχουν, είναι αναγκασμένες να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους επενδυτές με έργα και με πράξεις. Αυτό έκανε η Ιρλανδία, αυτό κάνουν οι Κύπριοι, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι, οι Ολλανδοί και οι Σλοβάκοι –και έτσι θα κινηθούν πολύ σύντομα και άλλες χώρες στην Ευρώπη, οι οποίες καταλαβαίνουν πώς κινούνται οι οικονομίες.

 

Η μεγάλη μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας άρχισε να σημειώνεται σταδιακά από το 2007 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα έτσι ώστε η σωρευτική μείωση να είναι περί το 95%!

του Μπάμπη Χαραλαμπόπουλου


Τα χρόνια της κρίσης έχουμε ταυτόχρονα τα ακόλουθα γεγονότα:

•      Αναχώρηση πολλών χιλιάδων Ελλήνων στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας
•      Αναχώρηση πολλών ξένων που εργαζόντουσαν στην Ελλάδα (Αλβανοί, Ρουμάνοι, κλπ) λόγω έλλειψης απασχόλησης στη χώρα μας
•      Επιστροφή πολλών νέων στην πατρική στέγη μη αντέχοντας οικονομικά να διατηρήσουν την κατοικία που ζούσαν
•      Επιστροφή πολλών Ελλήνων στα χωριά τους λόγω της κρίσης
•      Δημογραφικό με συνεχείς μειωτικές τάσεις του πληθυσμού της χώρας μας
•      Κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων με αποτέλεσμα να μένουν κενά πολλά γραφεία και καταστήματα.


Η εισαγωγή ενός βιώσιμου συνταξιοδοτικού είναι βασική προϋπόθεση και προαπαιτούμενο για την επίτευξη μακροοικονομικής σταθερότητας και αναπτυξιακής ισορροπίας της οικονομίας μας

των Κων. Γάτσιου και Δημήτρη Α. Ιωάννου

Είναι πολύ μεγάλη πλάνη να πιστεύει κανείς –εν προκειμένω, η κυβέρνηση αλλά και η πλειοψηφία της αντιπολίτευσης– ότι η ενδογενεακή αδικία πάνω στην οποία είναι δομημένο το συνταξιοδοτικό σύστημα μπορεί να συνεχισθεί εις το διηνεκές, ώστε οι εκάστοτε φορείς της εξουσίας να αποφεύγουν την δυσαρέσκεια των προνομιούχων που θα «θίγονταν» από μία μεταρρύθμιση που θα επαναπροσδιόριζε το ύψος των απολαβών με βάση τις πραγματικές εισφορές του κάθε πολίτη στην διάρκεια του εργασιακού του βίου.

stoupas

Του Κώστα Στούπα

Την εμπειρία του από τις προσπάθειες μεταρρύθμισης της Ρωσίας ανέπτυξε χθες στην ομιλία του στην Αθήνα ο Αντρέι Ιλαριόνοφ, οικονομικός σύμβουλος του προέδρου Πούτιν στην αρχή της περασμένης δεκαετίας.

Η πρώτη υπόσχεση που έδωσε ο Ιλαριόνοφ στον Πούτιν όταν του ζήτησε να αναπτύξει τις απόψεις του, ήταν πως αν πάρει μέτρα απελευθέρωσης της οικονομίας σε πέντε με δέκα χρόνια θα καταφέρει να διπλασιάσει το ΑΕΠ.

Μια από τις πρώτες αποφάσεις που συμβούλεψε την κυβέρνηση της Ρωσίας να κάνει ήταν να αντικαταστήσει τους δεκάδες διάσπαρτους φόρους με 4-5 νέους χαμηλότερους. Π.χ. για τα φυσικά πρόσωπα κλίμακες 10,25 και 35% τις προσάρμοσε σε ένα ενιαίο συντελεστή 13% και τα έσοδα σε ένα χρόνο διπλασιάστηκαν.
Στη δεκαετία που πέρασε η Ρωσία όντως υπερδιπλασίασε το ΑΕΠ. Αλήθεια είναι όμως πως στο δεύτερο μισό της περασμένης δεκαετίας οι ρυθμοί μεγέθυνσης μειώθηκαν. Ο Ιλαριόνοφ παραιτήθηκε στα μέσα της δεκαετίας και οι μεταρρυθμίσεις ατόνησαν και αναστράφηκαν.

antonis trifilis

του Αντώνη Τριφύλλη

Στον πολιτικό αυτόν χώρο πρέπει να σταματήσουν οι ανακοινώσεις, οι αυτοαποκλεισμοί και οι προσωπικές αιτιάσεις, γιατί η κατάσταση είναι κρίσιμη

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κυρίαρχα κόμματα και τα ολοκληρωτικά καθεστώτα κατέρρευσαν στην τότε Δυτική Ηπειρωτική Ευρώπη. Τα ιστορικά κόμματα δεξιού, συντηρητικού και αριστερού εθνικισμού που κυριαρχούσαν έδωσαν την θέση τους στην λεγόμενη «κοινωνική Δημοκρατία», δηλαδή τα χριστιανοδημοκρατικά, φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Ήταν αυτά που δημιούργησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), εμπέδωσαν την Ειρήνη και τις αρχές του Διαφωτισμού, την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και το ελεύθερο εμπόριο, την ανοιχτή οικονομία και, τελικά, την πρωτοφανή ευημερία των λαών τους. Πότε αυτοδύναμα, πότε σε συνεργασίες μικρών ή μεγάλων συνασπισμών.