Του Βασιλη Κοντογιαννοπουλου{*}
 
Υπάρχουν τρεις βασικές αρχές εφαρμοσμένης πολιτικής. Πρώτον, δεν κυβερνάς έναν λαό διχάζοντάς τον. Δεύτερον, δεν ανοίγεις όλα το μέτωπα ταυτόχρονα. Τρίτον, δεν παίρνεις κρίσιμες αποφάσεις χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την αντιπολίτευση και συστηματική ενημέρωση και προετοιμασία της κοινής γνώμης.

 

 

Γράφει ο  Γιώργος Παπαδόπουλος - Τετράδης

Αν και έχουν περάσει δύο μέρες δεν έχουμε ακούσει ούτε μία αντίδραση από τους δημοσιογράφους, τους νομικούς και τα κόμματα στην ανατριχιαστική εξαγγελία του υπουργού ψηφιακής πολιτικής για τον έλεγχο και την κρατική λογοκρισία στις ειδήσεις σε όλα τα Μέσα! Με τη συνεργασία, μάλιστα, των δύο παγκόσμιων κολοσσών, της google και του facebook, που όχι μόνο κλέβουν απλήρωτα τη δουλειά των δημοσιογράφων, αλλά είναι οι κατ εξοχήν υπεύθυνοι για την παγκόσμια εξάπλωση των ψευδών ειδήσεων!




Του Γιάννη Κ. Τρουπή

Φαίνεται πως το μυστήριο με τον υπουργό Άμυνας οδεύει προς την λύση του. Μετά από σχεδόν τρεις εβδομάδες «απουσίας» ο κ. Καμμένος έδωσε τον στίγμα των προθέσεών του, επιβεβαιώνοντας για μία ακόμα φορά τη θέλησή του για παραμονή στην κυβέρνηση.

Είναι προφανές πως όλο το προηγούμενο διάστημα ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έψαχνε να βρει διέξοδο στο αδιέξοδο, το οποίο δημιουργούνταν σε καθημερινό επίπεδο από τα θέματα που κυριαρχούσαν στην επικαιρότητα. Σκοπιανό, ελλητουρκικά αλλά και η διαχείριση από το Μέγαρο Μαξίμου των γεγονότων με τον Ιβάν Σαββίδη, έριξαν βαριά την σκιά τους στην συμβίωση Τσίπρα Καμμένου. Μέσα σε αυτή την αρνητική ατμόσφαιρα, στοιχείο κλειδί για τον ελιγμό που επιχειρεί ο Πάνος Καμμένος είναι το σύνταγμα των Σκοπίων, μια και οι διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με την γειτονική χώρα αποτελούν το ζήτημα, στο οποίο έχει επενδύσει πολιτικά ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ.



Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος
​​
Μικρή χώρα, φτωχή χώρα, πλην όμως χώρα που συμμετείχε με όλες τις δυνάμεις στη μεγάλη Ιστορία του καιρού της. Και δεν ήσαν εύκολοι οι καιροί. Αυτοκρατορίες γκρεμίζονταν, έθνη φύτρωναν σαν μανιτάρια, επαναστάσεις και πόλεμοι γέμιζαν τα νεκροταφεία. Αυτή η χώρα πλήρωσε πολύ υψηλούς δασμούς για να περάσει τα σύνορα του σύγχρονου κόσμου.



Γράφει ο  Αθανάσιος  Χ. Παπανδρόπουλος

Ενώ κάθε ιδέα που ήταν σχεδιασμένη να επιτύχει στον 20ο αιώνα, στον 21ο  είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, τεράστιο προβάλλει το πρόβλημα της επανεξέτασης της παραγωγής και της κατανομής του πλούτου

Το 1998 η μεγάλη αμερικανική πολυεθνική Kodak απασχολούσε ανά τον κόσμο 160.000 υπαλλήλους, είχε πάνω από 1.600 ηγετικά στελέχη και κάλυπτε το 85% των πωλήσεων στην παγκόσμια αγορά φωτογραφικού χαρτιού. Επτά χρόνια αργότερα, αυτή η εταιρεία-κολοσσός, από τις πρώτες θέσεις του παγκόσμιου επιχειρηματικού τζετ-σετ έπαιρνε τον δρόμο της χρεοκοπίας.