Θανάσης  Σταυρόπουλος

 (ιατρός  πνευμονολόγος)

 

 Γράφει ο Δημήτριος  Κακός,  πρώην  Διευθυντής ττου Κέντρου  Αποθεραπείας και  Φυσικής  Αποκατάστασης  Αιγίου

      Ως πρώην  Διευθυντής, του Δημόσιου Ιδρύματος, Κέντρου Αποθε-ραπείας και Φυσικής Αποκατάστασης Αιγίου, θα ήταν παράλειψή μου, να μην γράψω δύο λόγια, για την απρόσμενη απώλεια του αγαπητού συμπολίτη μας Θανάση Σταυρόπουλου, ιατρού πνευμονολόγου, αλλά και ως οικογενειακού γιατρού, φίλου και αδελφού.

 

      Ο αγαπητώτατος Θανάσης μας, πρόσφερε εθελοντικά, επί σειρά ετών, δωρεάν τις ιατρικές του υπηρεσίες, στους ασθενείς του Ιδρύματος, σε τακτά χρονικά διαστήματα, καλύπτοντας,<<εν μέρει>>, τις ιατρικές ανάγκες των. Στις 9 Αυγούστου 2023 τιμήθηκε στους Ταξιάρχες Αιγίου, κατά την απέριττη εξόδιο ακολουθία, με την αθρόα συμμετοχή της κοινωνίας του Αιγίου και της ευρύτερης περιοχής, η σεβάσμια προσωπικότητά του, γιατί υπήρξε θησαυροφυλάκιο  αρετών.

 

      Γεννήθηκε το έτος 1950 στο Αίγιο και γαλουχήθηκε από σεβάσμιους και ενάρετους γονείς, με ισχυρές ηθικές αξίες. Γιός του παπά- Διονύση (Νιόνιου) των <<Ταξιαρχών>> Αιγίου.

 

      Αποφοίτησε με Άριστα από το Πανεπιστήμιο της Μπολώνια και άσκησε επάξια και υποδειγματικά το λειτούργημα της ιατρικής, με θυσιαστική προσφορά, αλληλεγγύη, αγάπη προς τον συνάνθρωπο.

 

      Είχε βαθιά γνώση, μακρόχρονη εμπειρία και εξειδίκευση στην ειδικότητά του, που ήταν ερωτευμένος, γι΄ αυτό επένδυσε σε μία επιτυχημένη οικογένεια.

 

      Υπήρξε φωτεινό υπόδειγμα επιστήμονα – ιατρού και ανθρώπου, με πολλά ψυχικά χαρίσματα. Παράδειγμα χριστιανικού ήθους, αλλη-λεγγύης, αγάπης και προσφοράς προς τον συνάνθρωπο.

 

      Μαθήτευσε, στην ειδικότητά του, πλάι στον εξαίρετο και μοναδικό επιστήμονα- Διευθυντή του Νοσημάτων Θώρακος Πάτρας, Κων/νο Γαλαριώτη, πνευμονολόγο, μαζί με άλλους πατρινούς ειδικευόμενους, που διαπρέπουν, όπως ο φίλος του πνευμονολόγος Γιώργος Ζούπας.

 

      Παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του, σύζυγο Ασπασία και απέκτησαν δύο εξαίρετα παιδιά επιστήμονες της Υγείας, το Διονύση και τη Μαρία.

 

      Υπερβολικά, αγαπούσε το Αίγιο, που έζησε, και υπήρξε ένας άνθρωπος της προσφοράς, με αγάπη και άριστες δημόσιες σχέσεις με τους συμπολίτες του, με χαμόγελο, σκορπώντας αφείδωλα την αγάπη του. Ήταν χαρούμενος άνθρωπος και ιατρός εγνωσμένους κύρους και πείρας. Προσωποποιούσε την καλοσύνη και την ανθρωπιά, τη φρόνηση και τη σύνεση. Άφησε μία ανεκτίμητη κληρονομιά, την κοινωνική καταξίωση.

 

      Διένυσε τα 73 χρόνια της φθαρτής και πρόσκαιρης ζωής και κέρδισε σίγουρα όνομα αιωνόβιο, με δική του υποδειγματική ποιότητα ενάρετης ζωής, μέσα στη σημερινή ζωή της απαξίας και παρακμής, της φθοράς, της διαφθοράς, ως φωτογόνος πηγή, για την άντληση διδαγμάτων.

 

      Η ζωή είναι ο πρόλογος στο βιβλίο της αιωνιότητας. Τον πρόλογο του βιβλίου της ζωής έγραψε με χρυσά και ανεξίτηλα γράμματα ο αγαπητός μας Θανάσης. Οι νεκροί πεθαίνουν όταν λησμονηθούν. Ο Θανάσης θα ζει, στις καρδιές των συγγενών του, αλλά και αρκετών φιλίων του προσώπων. Ένας ήταν ο Θανάσης! Αν πάρεις το χαμόγελό του, την καρδιά του και την ψυχούλα του, δεν θα χάσεις.

 

      Αναβίωσε τη σοφή ρήση του Περιάνδρου <<Όταν είσαι ζωντανός να σ΄επαινούν, όταν δε αποθάνεις, να σε καλοτυχίζουν>>.

 

Αναβίωσε επίσης, την εξίσου σοφή ρήση του Χείλωνα <<Η αρετή φέρει φήμη στους ζωντανούς, δόξα στους νεκρούς και αθανασία στους ουρανούς>>.

 

      Ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να μας λυτρώσει από την αμαρτία και το θάνατο. Να μας καταστήσει αθάνατους και κατά χάριν παιδιά του και όχι δούλους του. Γι΄αυτό μας έπλασε, σ΄ένα πανέμορφο φυσικό κόσμο, χωρίς να μας λείψει τίποτα, και μας προστατεύει, δεχόμενος την περιφρόνηση και τις ύβρεις μας, περιμένοντας όμως, με λαχτάρα την μετάνοιά μας.

 

      Δεν πρέπει να θρηνούμε τους θανόντας, γιατί μεταβαίνουν στην αιώνια ζωή και αναπαύονται κοντά στο δημιουργό μας Χριστό και στην ανάσταση των ψυχών θα ανταμώσουμε πάλι όλοι μαζί. Ο θάνατος είναι ο κλήρος όλων μας.

 

      Δεν έκανε εξαίρεση, ούτε σ΄εκείνη, που υπήρξε των <<Αγίων Αγιωτέρα και ενδοξοτέρα των ουρανίων δυνάμεων>>, την Υπεραγία Θεοτόκο.

 

      Δια της αναστάσεως του Χριστού, αποκαταστάθηκε η ανθρώπινη φύση, ως ψυχοσωματική ενότητα, διότι ο αναστάς Κύριος έγινε η <<απαρχή των κεκοιμημένων>>.

 

      Ανάσταση! ανερμήνευτο, ανεξήγητο, ασύλληπτο θαύμα και ανεπανάληπτο γεγονός, στην ιστορία της ανθρωπότητας.

 

      Όταν  φεύγουν  τέτοιοι  πετυχημένοι,  δοξασμένοι,  ταπεινοί  και αγαπητοί άνθρωποι, φτωχαίνει ο κόσμος μας. Που είσαι Θανάση;  Δεν ξαναγεννιέται Θανάσης!

 

Ας κρατήσουμε λοιπόν, λίγο από τον πλούτο της καλοσύνης και της αγάπης του, το χιούμορ, το χαμόγελο και την προσφορά, του αγαπητού και αξέχαστου Θανάση μας, για να είναι αιωνία η μνήμη του.

 

Αγαπητέ φίλε, συμπολίτη και επιστήμονα – γιατρέ της θυσιαστικής προσφοράς Θανάση, πάντα θα είσαι στο μυαλό και στη καρδιά μας.

 

Όλοι μας, σου υποσχόμεθα, ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Θα μας λείψεις.

 

      Είναι σίγουρο, ότι είσαι ήδη στη γειτονιά των αγγέλων, εν  σκηναίς Δικαίων, πλάι στους αγαπημένους σου γονείς και τον  αδελφό σου Κώστα.

 

      Οι Άγιοι Ταξιάρχες, να σκέπουν, να προστατεύουν και να δίνουν κουράγιο και δύναμη στην αγαπημένη σου σύζυγο Ασπασία και τα αγαπημένα σου παιδιά Διονύση και Μαρία.

 

Αιωνία η μνήμη σου,

 

αγαπητέ και  αξέχαστε

 

φίλε Θανάση.

 

Αθάνατος!!!

 

 

 

 

 

 

 

BLOG COMMENTS POWERED BY DISQUS