Του Βασιλη Παπαδακη{*}

Ο πρωθυπουργος μας που δεν εχει εντρυφησει σε λαικες παροιμιες,αλλα μονον σε καταληψεις,αγνοει οτι κατα τη λαικη ρηση «ο ψευτης ειναι αδελφος του κλεφτη»
                      
Αναμφίβολα επληγώθησαν οι ευαίσθητες αριστερές χορδές, υπάρχουν και οι αντικομμουνιστικές, όταν η «Εστία» αναφέρθηκε στη κυβίστηση του πολιτικά απροσδιόνυσου = (άσχετου) πρωθυπουργού. Ο εν λόγω συντάκτης με περίσσεια φιλοπραγμοσύνη και τάνυση εσαΐτευσε βέλη επικριτικά κατά της «Εστίας» για το (θ) αντί του ορθού (τ): Το μεγαλείο της επιστημοσύνης!  Σε δύο κραυγαλέες περιπτώσεις οι ευαίσθητες χορδές υπέστησαν απομείωση: Όταν ο φιλοψευδής πρωθυπουργός παρεδέχθη δημοσίως ότι είναι «ψεύτης και όχι κλέφτης». Όταν συγγενής, σάρξ εκ της σαρκός και οστούν εκ των οστών  του Προέδρου της Βουλής  υπεδέχθη ενθέρμως  έξωθεν των φυλακών Κορυδαλλού, τον τρομοκράτη της «17ης Ν»., ανθρωποκτόνο  συμπολιτών μας,  εγνωσμένης αξιοσύνης και δοκιμότητας.


Γράφει η Δόμνα Μιχαηλίδου

Mια κυβέρνηση ψεμάτων πρέπει συνεχώς να ξαναγράφει τη δική της ιστορία. Ως πολίτης, και άρα αποδέκτης, δεν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με ένα ψέμα, αλλά με ένα μεγάλο αριθμό ψεμάτων

Πώς μπορεί κανείς να έχει άποψη εάν δεν έχει ενημέρωση;

Αν όλοι και πάντα σου λένε ψέματα, η συνέπεια δεν είναι ότι εσύ πιστεύεις τα ψέματά τους, αλλά ότι κανείς δεν πιστεύει πια τίποτα και κανέναν, είχε πει σε συνέντευξή της στον γάλλο νομομαθή και συγγραφέα Ροζέ Ερερά (Roger Errera) το 1974  η Χάνα Αρεντ.

 

Του Κωστή Γοντικα{*}

Σήμερα πρωί-πρωί χτύπησε δυνατά το κουδούνι της εξώπορτας. Μόλις άνοιξα την πόρτα κατάλαβα ότι δεν ήταν ο γαλατάς. Ένας ευγενής αστυνομικός, αφού με ρώτησε για το όνομά μου, με παρεκάλεσε να τον ακολουθήσω. Ντύθηκα όπως-όπως και μόλις βγήκα με ανέβασε σε ένα πούλμαν που ξεκίνησε αμέσως. Ανάμεσα στους επιβάτες ήταν πολλοί γνωστοί, γείτονες και φίλοι, το ίδιο ανήσυχοι με εμένα. Κάποια στιγμή το πούλμαν σταμάτησε. Ο αστυνομικός ζήτησε να κατεβούμε και μας παρότρυνε να προχωρήσουμε σε ένα μεγάλο χώρο που ήταν γεμάτος κόσμο. Άνθρωποι κάθε ηλικίας και φύλου. Όλοι μιλούσαν ψιθυριστά με αρκετή δόση ανησυχίας και περιμέναμε να δούμε την εξέλιξη αυτής της συγκέντρωσης.

 

Γράφει ο  Δημοσθένης Κούρτοβικ

Υπάρχει μια διάχυτη, υπόγεια δυσφορία, διαφορετική από ό,τι τα πρώτα χρόνια της κρίσης. Δεν είναι τώρα η αγανάκτηση των ξεβολεμένων ή το ρίγος των ευάλωτων. Είναι ένα αίσθημα ντροπής για μια γενική αποτυχία, για την αποδοχή μιας αποτελμάτωσης που προπαγανδίζεται ως ανόρθωση ή και πρόοδος

Μια κυρία που είχε διαβάσει το άρθρο μου (εδώ) για τις εκλογές ηγεσίας της υπό ενοποίηση Κεντροαριστεράς μού είπε ότι συμφωνούσε με τις εκτιμήσεις μου, αλλά, πρόσθεσε με παράπονο, «αφήστε μας και λίγη ελπίδα, κύριε Κούρτοβικ». Αντιφατική στάση; Τόσο μόνο όσο η ζωή. Οι αλήθειες της λογικής δεν μπορούν να σκοτώσουν την ελπίδα. Και ευτυχώς. Όπως είπε ο Νίτσε, μια αλήθεια που επιτίθεται στη ζωή είναι ψεύδος. Η λογική μπορεί να υποδείξει μόνο πού δεν πρέπει να αναζητούμε την ελπίδα και αυτό το νόημα είχε το άρθρο μου.


Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Σε φιάσκο εξελίχθηκε η χωρίς προετοιμασία επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα. Το κλίμα έντασης πυροδότησε η τηλεοπτική εκπομπή, που προηγήθηκε στο Σκάι ένα εικοσιτετράωρο πριν, στην δίαρκεια της οποίας ο νεοσουλτάνος έθεσε θέμα «επικαιροποίησης» της Συνθήκης της Λοζάνης, που είναι ηλίου φαεινότερο, ότι παραπέμπει ευθέως σε αναθεώρηση.


Του Λάμπρου Ροϊλόύ

Τα φυσικά αίτια της κλιματική αλλαγής:

Από τις 100 μονάδες ηλιακής ακτινοβολίας φτάνουν μέσω της ατμόσφαιρας στη γη οι 70 ενώ οι 30 αντανακλώνται απ’ευθείας στο διάστημα από τα σύννεφα, ατμόσφαιρα, λείες επιφάνειες κλπ. Χωρίς τα λεγόμενα φυσικά «αέρια του θερμοκηπίου» (κυρίως υδρατμούς, διοξείδιο του άνθρακα CO2, και κατά δεύτερο λόγο Μεθάνιο CH4, υποξείδιο του αζώτου N2O και όζον) οι 70 αυτές μονάδες, μετά την απορρόφηση τους από την ατμόσφαιρα-γη, θα ξαναέφευγαν στο διάστημα. Αντιθέτως μέρος αυτών και η αντίστοιχη θερμότητα που προκαλούν, αδρανοποιείται/συγκρατείται από αυτά τα αέρια παράγοντας την απαραίτητη θερμότητα χωρίς την οποία η θερμοκρασία της γης θα ήταν -18 με -33 βαθμούς κελσίου και ένας παγωμένος πλανήτης. Η από την φύση παραγωγή των αερίων του θερμοκηπίου απορροφάται από τους ωκεανούς κατά 50-70% και το υπόλοιπο από την γη κυρίως από τα δάση κατά την διαδικασία της φωτοσύνθεσης, διατηρώντας μια ισορροπία μεταξύ φυσικής παραγωγής και απορρόφησης των αερίων.


Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Πέρα από τα μακροοικονομικά μεγέθη και την εξυγίανσή τους, προέχει η ενίσχυση του επιχειρηματικού ιστού της χώρας καθώς, βέβαια, και ο επαναπροσανατολισμός του

Δεν είναι τυχαίο ότι το βρεταννικό περιοδικό Εκόνομιστ καθιέρωνε πριν οκτώ χρόνια μία νέα στήλη με τίτλο «Σουμπέτερ». Χρησιμοποιούσε το όνομα του μεγάλου Αυστριακού οικονομολόγου Γιόζεφ Σουμπέτερ (1883-1950), ο οποίος θεωρείται και ο μέγας θεωρητικός του επιχειρείν και του ρόλου της επιχείρησης στην διαδικασία παραγωγής κοινωνικού πλούτου. Ο οικονομολόγος που έγραφε περί της «δημιουργικής καταστροφής» και, κατά πολλούς, συγγραφέας του ογκώδους βιβλίου «Σοσιαλισμός, Καπιταλισμός και Δημοκρατίας, θεωρείται ο προφήτης-οικονομολόγος του 21ου αιώνα. Για τον απλό λόγο ότι είχε προβλέψει από το 1948(!) τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην παγκόσμια οικονομία.


Του Λάμπρου Ροϊλού

Μετά την πρόσφατη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα στην Βόννη και αυτήν στο Παρίσι το 2015, η γενική αίσθηση για τα διεθνή κυβερνητικά μέτρα πρόληψης που λαμβάνονται για την κλιματική αλλαγή από την ανθρώπινη ρύπανση είναι ότι αυτά είναι ελλιπή, καθυστερημένα και αναποτελεσματικά. Διαπίστωση που εκφράζεται με μία και μόνο πρόταση από τις δηλώσεις της καγκελαρίου Μέρκελ στη σύνοδο της Βόννης «να μην μείνουμε στα λόγια αλλά στα έργα».