Του Σάκη Μουμτζή

Τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν αυτήν την εβδομάδα στην Βουλή δεν θα μπορούσε να τα φανταστεί ούτε ο πιο νοσηρός νους. Ξεπερνούν κάθε σενάριο του πιο δολοπλόκου συγγραφέα. Γιατί πού να φανταστούμε πως μετά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, την μεσολαβητική προσπάθεια του προέδρου της Βουλής που φαίνεται πως εγγυήθηκε για την απόσυρση του επίμαχου άρθρου, θα ζούσαμε σήμερα, Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016, την πλήρη ανατροπή όλων των παραπάνω.

kourkoulos

Του Κώστα Κούρκουλου

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γνώριζε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήξερε να λέει όχι, σε κάθε απόπειρα επανόδου στην εποχή των βρυκολάκων. Το απέδειξε άλλωστε εμπράκτως, όταν αρνήθηκε να ψηφίσει για ΠτΔ τον Π. Παυλόπουλο. Άρα, παρ’ ότι η κυβέρνηση έχει πρόβλημα με τα αυτονόητα, γνώριζε ότι θα απορριπτόταν χωρίς συζήτηση και ο Β. Πολύδωρας που πρότεινε για πρόεδρο του ΕΣΡ. Και αυτό διότι ο τελευταίος διαθέτει, σε ακραίο μάλιστα βαθμό, όλα τα «προσόντα», που τον αναδεικνύουν σε κορυφαίο του χορού των βρυκολάκων. Και ενδεικτικά:

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

 Οι χώρες που θέλουν επενδύσεις το δείχνουν έμπρακτα και γι αυτό πείθουν τους επενδυτές σε όλα τα επίπεδα.


    Μιλώντας για τον έρωτα, ο μεγάλος Γάλλος ποιητής, δραματουργός και ακαδημαϊκός Ζαν Κοκτώ (1889-1963) είχε πει ότι «δεν είναι λόγια, αλλά πράξεις και έργα». Παραφράζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο για τις επενδύσεις. Οι χώρες που θέλουν ανάπτυξη και θέσεις απασχόλησης, πρέπει πριν απ’ όλα να προσελκύουν επενδύσεις και, για να το πετύχουν, είναι αναγκασμένες να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους επενδυτές με έργα και με πράξεις. Αυτό έκανε η Ιρλανδία, αυτό κάνουν οι Κύπριοι, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι, οι Ολλανδοί και οι Σλοβάκοι –και έτσι θα κινηθούν πολύ σύντομα και άλλες χώρες στην Ευρώπη, οι οποίες καταλαβαίνουν πώς κινούνται οι οικονομίες.

Του Δημοσθένη Δαββέτα

Στην τρέχουσα αντίληψη το «Δεξιά» παραπέμπει είτε σε κάτι το λαϊκό που ναι συνδεδεμένο με εθνικές, παραδοσιακές, συντηρητικές ρίζες, είτε σε κάτι το πλουτοκρατικό που ναι συνδεδεμένο με οικογένειες οικονομικών συμφερόντων κι είναι εκφραστές του εντόπιου και διεθνούς κεφαλαιοκρατικού συστήματος.

margaritis

Tου Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επίτ. Δικηγόρου
Προέδρου Εταιρείας Λογοτεχνών



Πολιτευτής, στοιχείο και φαινόμενο εκφυλισμού της πολιτικής ζωής.
Συνήθως εκλεκτός του αρχηγού του Κόμματος η των κομματικών καθοδηγητών.
Άπαξ και οριστεί υποψήφιος τον συνοδεύει αυτή η ιδιότητα εφ’ όρου ζωής.

Η βουλευτική έδρα στο Κοινοβούλιο του έχει γίνει αυτοσκοπός.

Δεν βλέπει τίποτε πλέον της μίας και μοναδικής θέσης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.


Του Αθαν.Χ.Παπανδρόπουλου

Από την πρώτη στιγμή που ο κ. Γ.Βαρουφάκης, ως υπουργός, άρχισε να δίνει παραστάσεις, με βάση την τεχνική του star principle, εξηγήσαμε γιατί η τακτική του αυτή θα τον οδηγούσε εκ του ασφαλούς εκτός κυβερνήσεως, αλλά θα τού εξασφάλιζε αυτό που ήθελε: διεθνή δημοσιότητα. Οι προβλέψεις μας επαληθεύτηκαν μέχρι κεραίας, θα λέγαμε. Σήμερα, όμως, ως φαίνεται, η τακτική αυτή δεν αποδίδει τα αναμενόμενα στον πρώην υπουργό και πιθανώς αυτή είναι και η αιτία που εμφανίζει στα γραπτά του κείμενα σοβαρά σημάδια εκνευρισμού και ανησυχίας.

Του Σάκη Μουμτζή

Όση αξία και να έχει σήμερα η ακρίβεια των μετρήσεων της κοινής γνώμης, δεν παύουν να αποτελούν έναν δείκτη των διαθέσεων της. Ιδίως δε, όταν όλες αποτυπώνουν μεγάλες διαφορές στις επιδόσεις των κομμάτων και στα παράπλευρα στοιχεία της δράσης τους.

Είναι γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ εισήλθε στην φάση της φθοράς του πολύ γρήγορα, αμέσως μετά την εκλογή του νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας και λίγους μήνες μετά την δεύτερη εκλογική  νίκη του.

Η Τουρκία διολισθαίνει προς τον αυταρχισμό και την δικτατορία.

Η Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (ΕΕΔ) καταδικάζει τις τελευταίες συλλήψεις αντιπολιτευόμενων το καθεστώς Ερντογάν δημοσιογράφων. Από την άλλη πλευρά, εκφράζει την θλίψη της για τις χαλαρές αντιδράσεις της δημοκρατικής Ευρώπης απέναντι σε ένα καθεστώς που αποθρασύνεται.