ΙΔΕΕΣ, ΗΡΩΕΣ, ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ



Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Ακούγοντας την κυρία Ευαγγελία Μόραλη, πρώτη αριστεύουσα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Εφαρμοσμένης Γλωσσολογίας του Ελληνο-Αμερικανικού Κολλεγίου (HellenicAmericanUniversity), να κάνει λόγο για τις ιδέες και το ρόλο τους σήμερα στη ζωή ενός νέου ανθρώπου, πραγματικά πίστεψα ότι τίποτε ακόμα δε είναι χαμένο στην Ελλάδα. Αν έστω και λίγοι νέοι σκέπτονται όπως η ομιλήτρια στην τελετή αποφοίτησης του Κολλεγίου, αυτό σημαίνει ότι η ελπίδα είναι ζωντανή. Και αυτό το επιβεβαίωσαν οι πάνω από 100 φετεινοί απόφοιτοι από τα διάφορα τμήματα του H.A.U., το οποίο έχει  15 χρόνια παρουσίας στον ιδιωτικό ελληνικό εκπαιδευτικό χώρο.



του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΝΟΥ(*)
 
Από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους οι πολιτικές ηγεσίες μας επέλεγαν κατά κανόνα την πλέον συμφέρουσα το Εθνος πλευρά στις συμμαχίες τους, με απτό αποτέλεσμα τη βαθμιαία εδαφική μεγιστοποίηση της Ελλάδας στα σημερινά σύνορα. Ομως υπήρξαν απρόσεκτες έως ενδοτικές σε κάποιες εθνικά ασύμφορες πιέσεις των συμμάχων μας. Χαρακτηριστικότερη είναι η ελληνική αδράνεια στην εδραίωση του Μακεδονικού, την ιμπεριαλιστική διάσταση του οποίου συνέλαβε και επέβαλε ο στρατάρχης Τίτο, πείθοντας τον Στάλιν και τον Δημητρόφ για τη δημιουργία Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, στην οποία θα περιλαμβανόταν και η ελληνική Μακεδονία. Στην υλοποίηση αυτής της επιδίωξης συνέπραξε δυστυχώς και το ημέτερο Κομμουνιστικό Κόμμα, υποτασσόμενο στις εντολές της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Κομιντέρν), στις διαταγές της οποίας ήταν υποχρεωμένο να υποκύπτει.


 
Έφθασε η ώρα να διδαχθούμε από τα λάθη της μεταπολίτευσης και να ανοίξουμε το κεφάλαιο μιας νέας εποχής

του Αθανασίου Χ. Παπανδροπουλου
 
«Ισως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της εκλογικής αναμέτρησης δεν είναι, όπως προδιαγράφεται τουλάχιστον, το αποτέλεσμα της κάλπης, αλλά αν αυτό θα γίνει η αφετηρία για μια νέα τομή στην πολιτική ζωή της χώρας. Αν δηλαδή θα αφήσουμε πίσω τον κύκλο της στασιμότητας και της μιζέριας και θα αρχίσει να γράφεται ο επίλογος των παθογενειών, ιδεοληψιών, αναχρονισμών της δεκαετούς κρίσης, αλλά και συνολικά της μεταπολιτευτικής περιόδου.»,γράφει ο Σήφης Πολυμίλης στο Βήμα της Κυριακής και φέρνει στο προσκήνιο το πιο σοβαρό διακύβευμα των προσεχών εκλογών.Ο κόσμος ολόκληρος έχει μπει σε μια νέα από κάθε άποψη εποχή.Ολα αλλάζουν και κυρίως ζωτικές λειτουργίες της οικονομίας και του κοινωνικού γιγνεσθαι μετασχηματίζονται.Παραλληλα όμως ακολουθούν και σοβαρές γεωπολιτικές ανακατατάξεις,με την Ευρώπη δυστυχώς να παραμένει πολιτικός νανος



Γράφει ο Νίκος Σαλτερής

Το τρίπτυχο που μάς αφήνει αυτή η κυβέρνηση στην Παιδεία είναι: Ελάχιστη προσπάθεια –διότι «η αριστεία είναι ρετσινιά»–, χαλαρότητα –το γαβρόγλειο δόγμα «να μην ζορίζονται τα παιδιά»– και ματαίωση στην πράξη τού εμβληματικού αιτήματος της Αριστεράς για την «εκκοσμίκευση» της Εκπαίδευσης



Γράφει ο Θανάσης Κ.


Τι σηματοδοτεί η νέα ήττα που υπέστη ο Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη; Είναι αυτό «καλό» για μας; Είναι κάτι «ανησυχητικό» για μας; Τον «σπρώχνει» να μας χτυπήσει, ή τον «συγκρατεί»;
Απάντηση: Τίποτε απ’ όλα αυτά. Και ταυτόχρονα, όλα αυτά μαζί!
Ας τα πάρουμε από την αρχή:



«Η μείωση των δημοσιονομικών στόχων πρέπει να γίνει σε συνεννόηση με θεσμούς», τονίζει εκ νέου ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννης Στουρνάρας, σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα, Handelsblatt.

 

Στα δέκα χρόνια ύφεσης και απαισιοδοξίας, η χώρα έχει συσσωρεύσει ένα τεράστιο δυναμικό αξίας, που περιμένει να γίνει αναπτυξιακή βολίδα

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Όσοι θεωρούν ότι ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ δε ακολούθησαν αριστερή πολιτική τα τέσσερα και πλέον χρόνια που πέρασαν πλανώνται, πλάνην οικτρά.



Του Αντώνη Κεφαλά

Το κρίσιμο ερώτημα για την χώρα εστιάζεται στο μίγμα της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που θα πρέπει να ακολουθηθεί την επομένη των εκλογών από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Το 2004 ακολουθήθηκε η καταστρεπτική επιλογή της «ήπιας προσαρμογής», δηλαδή, ουσιαστικά της απραξίας. Από την «επανίδρυση του κράτους» και την «μηδενική ανοχή στην διαφθορά», φτάσαμε έτσι με περίσσεια ευκολία στο «λεφτά υπάρχουν» και την χρεοκοπία. Σήμερα, μηδενικά είναι μόνο τα περιθώρια για λάθη.