Δραματική έκκληση για στοπ στην ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης

Ελον Μασκ και 1.000 ερευνητές ζητούν να σταματήσει για έξι μήνες η εξέλιξη των συστημάτων. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει αξιόπιστα τις συνέπειές τους, προειδοποιούν.

Ο Έλον Μασκ και περισσότεροι από 1.000 ερευνητές και στελέχη τεχνολογίας έχουν ζητήσει μια εξάμηνη «παύση» στην ανάπτυξη προηγμένων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης όπως το GPT του OpenAI για να σταματήσει αυτό που αποκαλούν «επικίνδυνη» κούρσα.

Μια ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη από το Future of Life Institute, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση, είχε υπογραφεί από περισσότερα από 1.100 άτομα από όλο τον ακαδημαϊκό χώρο και τον κλάδο της τεχνολογίας μέσα σε λίγες ώρες από τη δημοσίευσή της.

Έι, εσείς εκεί κάτω!

Μανώλης Βασιλάκης (Manolis Vasilakis)

Έι, εσείς εκεί κάτω!Ο Κάρολος Ντίκενς με τις κόρες του, Μάμι Ντίκενς και Κάθριν (Κέιτι) Ελίζαμπεθ Μακρέντι Περουτζίνι (γεν. Ντίκενς), φωτογραφία του Ρόμπερτ Χάιντράι Μέισον επεξεργασμένη από τον Τζόζεφ Άταναζ Ώφρεϊ. Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων, Λονδίνο.

 Στον Χ. Ε. Μαραβέλια

“Halloa! Below there!” (Έι, εσείς εκεί κάτω!). Με αυτή τη φράση αρχίζει το διήγημα του Καρόλου Ντίκενς∙ μια φράση χαιρετισμού, την οποία ο αφηγητής φωνάζει από το ύψωμα στον σηματωρό που βρίσκεται στο βάθος, στο κουβούκλιό του στην είσοδο μιας σιδηροδρομικής σήραγγας. Πρόκειται για το The Signal-Man (1866), Ο σηματωρός, μια ιστορία φαντασμάτων σε πρώτο πρόσωπο. Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει σε εξαιρετική μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου από τις εκδόσεις Άγρα (2018), μαζί με μια κατατοπιστική εισαγωγή του Σάιμον Μπράντλεϊ (Simon Bradley).

Ο αφηγητής χρειάζεται να φωνάξει δυο φορές: «Έι, εσείς εκεί κάτω!». Ύστερα ακολουθεί το μονοπάτι το οποίο του υποδεικνύει ο σηματωρός με το σημαιάκι του. Όταν φτάνει στη σιδηροδρομική γραμμή και τον αντικρίζει στην είσοδο της σήραγγας διαπιστώνει πως βρισκόταν «στο πιο απομονωμένο και καταθλιπτικό μέρος που είχ[ε] δει ποτέ [τ]ου» (σ. 28). Το τρομακτικό περιβάλλον, στο οποίο εργάζεται ολομόναχος ο σηματωρός, παραπέμπει σε εικόνα που θα μπορούσε να είχε ζωγραφίσει ο Μουνκ:

«Δεξιά κι αριστερά, ένα τείχος από ακανόνιστες πέτρες που έσταζε υγρασία και απέκλειε οποιαδήποτε θέα, με εξαίρεση κάποια λωρίδα ουρανού· στη μια κατεύθυνση, η προοπτική δεν ήταν παρά η στρεβλή προέκταση αυτού του κάτεργου· στην άλλη κατεύθυνση, η προοπτική, βραχύτερη, σταματούσε σε ένα ζοφερό κόκκινο φωτάκι και στην ακόμα πιο ζοφερή είσοδο ενός μαύρου τούνελ, στην ογκώδη αρχιτεκτονική του οποίου υπήρχε κάτι το τραχύ, κάτι πνιγηρό και αποτρεπτικό. Ήταν τόσο λιγοστό το φως του ήλιου που κατάφερνε να φτάσει μέχρι εκεί ώστε το μέρος είχε μια χωμάτινη θανατερή μυρωδιά· και ήταν τόσο παγωμένος ο αέρας που το διαπερνούσε ώστε ένιωσα μια ανατριχίλα λες και είχα εγκαταλείψει τον φυσικό κόσμο» (σ. 28).

Odysseas Androutsos - Wikipedia

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΑΝΤΡΑΤΖΗ

Μέσα στο παλιό νεκροταφείο της πόλης του Μονάχου, *Alter Sudlicher Friedhof – Kapuziner Str., 80469 Munchen*, υπάρχει ένας τάφος με το όνομα *Λεωνίδας Ανδρούτσος*, όπου είναι θαμμένος ο γιός του ήρωα του 1821 Οδυσσέα Ανδρούτσου.!

Κάποια μέρα ο πρόεδρος του συλλόγου μας «Λόγου, Τέχνης και ελληνικού πολιτισμού της Βαυαρίας» κος Χρήστος Χατζησπυρίδης (Χρήστος Χατζησπυριδης) διάβασε γι΄αυτόν τον τάφο και μαζί με την γυναίκα του Γεωργία έψαξαν και τον βρήκαν χορταριασμένο και παρετημένο. Τον περιποιήθηκαν, καθιέρωσαν  ετήσιο μνημόσιο μέσω του συλλόγου για τον άγνωστο γιο του Ήρωα και διηγήθηκαν την ιστορία του:

Ελλάδα, Ισραήλ, Τουρκία: Μια “γειτονιά” σε αναβρασμό | Μεταρρύθμιση

ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΡΙΦΥΛΛΗΣ

Οι επόμενοι μήνες θα είναι, για διαφορετικούς λόγους, εξαιρετικά σημαντικοί για το μέλλον τους.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με σφοδρότητα, βυθίζοντας σε οικονομική αιμορραγία τη Δύση και τη Ρωσία, χωρίς να υπάρχει φως για τον τερματισμό του. Παράλληλα, οι νεκροί κι από τις δυο πλευρές διαρκώς αυξάνονται, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες πρόσφυγες εγκαταλείπουν τη χώρα τους είτε για να γλυτώσουν από τις αιματηρές συρράξεις, είτε γιατί δεν θέλουν να πολεμήσουν. Τώρα τελευταία μάλιστα η απειλή χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων μπαίνει στο τραπέζι παρασύροντας και τη Λευκορωσία στην οποία εγκαθίστανται βάσεις υπό ρωσικό έλεγχο.

Κωνσταντίνος Χαροκόπος - Bitcoin και Κρυπτονομίσματα: Ευκαιρία ή Ευσεβής  Πόθος; - YouTube

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χαροκόπος

Τον Νοέμβριο του 2017 από το βήμα της Βουλής, οι Ευκλείδης Τσακαλώτος και Γιώργος Χουλιαράκης χαρακτήριζαν συνειδητή επιλογή την υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης.

Τάκης Θεοδωρόπουλος: «Αν σε αγαπάνε όλοι, κάτι δεν πάει καλά»

Του Τάκη  Θεοδωρόπουλου

Ο Ιωάννης Καποδίστριας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο τον Ιανουάριο του 1828. Ηταν ο πρώτος κυβερνήτης ενός κράτους που δεν ήταν ακριβώς κράτος. Χωρίς συγκεκριμένη επικράτεια, με τον ανδρικό πληθυσμό του αποδεκατισμένο από τα χρόνια του αγώνα, τη γη αφημένη στην τύχη της, τα γυναικόπαιδα στο έλεος της πείνας και της αρρώστιας. Ηταν έντιμος ο Καποδίστριας. Αγαπούσε αυτή την περίπου χώρα που του έτυχε να κυβερνήσει και έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να τη βοηθήσει να σταθεί στα πόδια της. Θέλησε να μεταμορφώσει το υβρίδιο σε κράτος που θα μπορούσε να βρει τη θέση του στον χάρτη της Ευρώπης του καιρού του. Εφτιαξε ορφανοτροφεία, έφτιαξε σχολεία, προσπάθησε να οργανώσει Κοινοβούλιο και δικαστικό σύστημα. Τον δολοφόνησαν ο Κωνσταντίνος και ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης το 1831. Και έτσι έκλεισε η προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα κράτος προσαρμοσμένο στις προδιαγραφές του καιρού του.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ;

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Το βαρύ πολιτικό κλίμα των τελευταίων ημερών κάνει υποχρεωτικές ορισμένες σκέψεις που ίσως θα ήταν καλύτερο κάποιος να αποφύγει. Για τις πολιτικές της κυβέρνησης είναι λογικό να υπάρχουν επιφυλάξεις και ερωτηματικά. Ιδιαίτερα σε σχέση με τη συμπεριφορά και τις κινήσεις της αναφορικά με το ζήτημα των τηλεφωνικών υποκλοπών. Η συμπεριφορά τής σε ανώτατο επίπεδο ελεγχόμενης ΚΥΠ και οι υπεκφυγές σχετικά με το τι ακριβώς έγινε και με τη διαφάνεια για πράξεις και αποφάσεις, προκαλούν σοβαρότατο σκεπτικισμό.

Η εκδίκηση της (ενωμένης) Ευρώπης... Του Χρήστου Δόγα

Είναι σύνηθες και βολικό να φορτώνουμε στην ΕΕ όλα τα δεινά

 

Του Χρήστου Δόγα

 

Το κακό έχει πιο συγκεκριμένη μορφή από το καλό. Γίνεται εύκολα και άμεσα αντιληπτό, όπως για παράδειγμα μια γροθιά στο στομάχι. Το καλό αντιθέτως είναι πιο αφηρημένο. Μπορεί να σου συμβαίνει και ούτε καν να το αντιλαμβάνεσαι, ή να μην το αντιληφθείς ποτέ, επειδή το θεωρείς δεδομένο, αναμενόμενο και το υποτιμάς.

 Γι’ αυτό η ρήση «ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος» ίσως να σχετίζεται και με τη μειωμένη αντιληπτική ικανότητα του τελευταίου. Αντιθέτως, αυτόν που σε έβλαψε δεν τον ξεχνάς εύκολα. Η «βλάβη» που προκαλεί στη μνήμη είναι ανήκεστος.