Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου*

Παρά την ενίσχυσή του στο επίπεδο της λήψεως κοινοτικών αποφάσεων και το ειδικό του βάρος, ένας σημαντικός ευρωπαϊκός θεσμός πάσχει από έλλειμμα πολιτικής ποιότητος.


Τόσες  ώρες σε αναμονή μια χώρα για να δει τι; Ανασχηματισμό… εδώ πωλούνται πάσης φύσεως υλικά. Φθαρμένα, σκουριασμένα και ξεχαρβαλωμένα που έψαχναν διακαώς για καμιά καρέκλα.

Ανασχηματίστηκαν, όχι για να πάει μπροστά η χώρα αλλά  γιατί έπρεπε να βολευτούν ορισμένοι κολλητοί.



Του Σάκη Μουμτζή

Κάθε ανασχηματισμός - αναδόμηση τον αποκαλούσε ο Α. Παπανδρέου - φανερώνει τα αδιέξοδα ενός πρωθυπουργού. Την ανεπάρκεια και τις αβελτηρίες του κυβερνητικού έργου, που ο ανασχηματισμός καλείται να θεραπεύσει. Και βέβαια, είναι γνωστό πως με τον ανασχηματισμό δημιουργούνται περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιλύονται.

magriotis
Του Γιάννη Μαγκριώτη
 
Με τον σημερινό ανασχηματισμό, ο Πρωθυπουργός, παρ’ oλίγο, να σπάσει το ρεκόρ πολυπληθέστερης κυβέρνησης της Μεταπολίτευσης, όπως και λιγότερων γυναικών.

Τρεις είναι, οι βασικοί, στόχοι του :



« Η κόκκινη βία 1947-1950» του Σάκη Μουμτζή

Πρόλογος: Nίκος Μαραντζίδης

Το βιβλίο αυτό αποτελεί συνέχεια της « Κόκκινης βίας 1943-1946» με το οποίο ο συγγραφέας Σάκης Μουμτζής έκανε την εμφάνιση του στο χώρο της ιστοριογραφίας. Σε αυτό το καινούργιο βιβλίο του καταγράφει γεγονότα του γενικευμένου εμφυλίου πολέμου, που ο ίδιος κρίνει ως σημαντικά και τα σχολιάζει, ανατρέποντας το ερμηνευτικό σχήμα των ιστορικών της αριστεράς.Το αξιοπερίεργο είναι πως παρατηρώντας την βιβλιογραφία διαπίστωσα πως στο μεγαλύτερο μέρος της ανήκει στους αριστερούς ιστοριογράφους. Μάλλον ο συγγραφέας χρησιμοποιεί τα τεκμήρια και τα πραγματολογικά στοιχεία που αυτοί εισφέρουν για να ανατρέψει εκ των έσω την άποψη τους.


Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Περισσότερο από επαναρρύθμιση του χρέους της, η χώρα έχει ανάγκη από δραστική καταπολέμηση του κρατισμού, ο οποίος είναι και η κύρια αιτία της κρίσης. Ανάπτυξη θα φέρουν η βιομηχανία και η παιδεία. Γράφει ο Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος.


Κώστα Κούρκουλου
 
Παρά την γοητεία που ασκούσε πάνω μου, από την φοιτητική ακόμη περίοδο, η σκέψη του Καστοριάδη, είχα από νωρίς μια αξεπέραστη δυσκολία: Να δεχθώ τον χαρακτηρισμό του «φιλελεύθερες ολιγαρχίες», για τα κοινοβουλευτικά καθεστώτα της Δύσης. Και αυτό, όχι μόνον γιατί έτσι μου άρεσε, αλλά και γιατί έκανα την δική μου αξιολόγηση. Ότι δηλαδή, αναντίρρητα παρουσιάζονται στα δυτικά κοινοβουλευτικά καθεστώτα ολιγαρχικά χαρακτηριστικά. Για τα οποία μάλιστα δεν είναι υπεύθυνοι μόνον επιχειρηματικοί όμιλοι, αλλά και ομάδες συμφερόντων, όπως τα λόμπι (συντεχνίες) της κρατικής  γραφειοκρατίας, που σφετερίζονται άμεσα, για ίδιο λογαριασμό, την εξουσία που τους ανατίθεται.

Του Γιάννη Πανούση

Ω!

Καμιά φορά ένα επιφώνημα

όλα τα δείχνει και τα λέει

Αυτό είναι το πρόβλημα

Άγις Μπράτσος,Αναπάντητες