Tου Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Διαφημιστές και διαφημιζόμενοι θα πρέπει πλέον να καταλάβουν ότι το 2020, όπως προβλέπει η Ericsson Consumer Lab, το 50% της τηλεθέασης θα πραγματοποιείται σε οθόνες κινητών συσκευών

Το επικοινωνιακό τοπίο βρίσκεται στην δίνη μίας ριζικής ανατροπής, η οποία βεβαίως είναι το αδρό αποτέλεσμα της ψηφιακής επανάστασης που με ταχείς ρυθμούς εξελίσσεται στην εποχή μας. Έτσι, πέρα από την πτώση των κυκλοφοριών εφημερίδων και περιοδικών, την ανάδυση των ιστοτόπων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ανατροπές παρατηρούνται και στο επίπεδο της τηλεθέασης.

Του Σάκη Μουμτζή

Η καλύτερη εκδοχή για την «επική» αυτή δήλωση του Γ. Κατρούγκαλου, είναι πως πρόκειται για μια από τις συνήθεις ανοησίες του. Ένας δεκάρικος της πλάκας.

Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή -ιδιαίτερα ανησυχητική για τον ίδιο- να πιστεύει αυτά που λέει. Να πιστεύει δηλαδή πως επίκειται η τελική μάχη -μια Βιβλικού χαρακτήρα αναμέτρηση- στην οποία οι δυνάμεις του «καλού» θα θριαμβεύσουν.

Του Γιώργου Καρελιά

Ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ θέλουν να προλάβουν γεγονότα και ημερομηνίες, ώστε του χρόνου τέτοιες μέρες να στήσουν κάλπες, αν δουν ότι τους συμφέρει. Αλλιώς θα παραμείνει στην εξουσία έως την τελευταία ημέρα, όπως κάνουν οι Πρωθυπουργοί που δεν έχουν ελπίδες επανεκλογής

Της Πέπης Ραγκούση

Η Κουντουρά ασφαλώς ξέρει ότι όσο έτρωγαν πριν από τα σκουπίδια τόσο τρώνε και τώρα. Απλώς λέει αυτά που λέει διότι δεν έχει το πολιτικό ένστικτο να καταλάβει ότι το αφήγημα της κυβέρνησης είναι σι θρου. Και σαν Τίνκερμπελ της Μεσογείου μιλά για επιτυχίες στη Νέβερλαντ των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Εχω μία αίσθηση -που εδώ και τρία, σχεδόν, χρόνια μοιάζει να επιβεβαιώνεται- ότι ο μόνος λόγος που ανατέθηκε το υπουργείο Τουρισμού στην Ελενα Κουντουρά ήταν έτσι, για να σκάσει η προκάτοχός της, η εντυπωσιακή Ολγα Κεφαλογιάννη. Και όλοι οι φιλελέδες που πιστεύουν ότι το γυναικείο πρότυπο σε αυτό το ακροδεξιοαριστερό υβρίδιο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κινείται αποκλειστικά μεταξύ γυναίκας-δεσμοφύλακα, Ελένης Λουκά και Τζον Μπον Τζόβι των eighties.

Του Nuccio Ordine
Στο σύμπαν του ωφελιμισμού, ένα σφυρί αξίζει περισσότερο από μία μουσική συμφωνία, ένα μαχαίρι περισσότερο από ένα ποίημα, ένα γαλλικό κλειδί περισσότερο από έναν πίνακα

Ναι, είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβει κανείς την αποτελεσματικότητα ενός εργαλείου ενώ είναι δυσκολότερο να κατανοήσει σε τί μπορεί να χρησιμεύσουν η μουσική, η λογοτεχνία ή η τέχνη. Έτσι, όταν έγραψα το «Χρησιμότητα του αχρήστου», σε μία πολύ πιο οικουμενική προοπτική, θέλησα να βάλω στο επίκεντρο των στοχασμών μου την ιδέα της χρησιμότητας εκείνων των γνώσεων των οποίων η ουσιαστική αξία είναι παντελώς ελεύθερη από οποιονδήποτε ωφελιμιστικό στόχο.

Του Αλέκου Παπαναστασίου
Τι βγάζουν οι πρόβες στο μηχανογραφικό σύστημα του ΙΚΑ για όσα έχει ψηφίσει η κυβέρνηση: λίγο μετά τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων του 2018 οι συνταξιούχοι θα δουν στους λογαριασμούς τους τις μειώσεις ως 22% στις συντάξεις του Ιανουαρίου του 2019. Θα το αντέξει αυτό ο Αλ. Τσίπρας;

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Πέρα από κωλοτούμπες, λαϊκισμούς και λοιπά παρόμοια, άλλα προσόντα διαμορφώνουν το κύρος του πραγματικού ηγέτη

Πολύ καλά έκανε και πήγε στην Αμερική. Ποιο το πρόβλημα; Σύμμαχος χώρα δεν είναι; Στρατιωτική βοήθεια δεν μάς δίνει; Από το κόκκινο φασισταριό δεν μάς έσωσε; Ελληνοτουρκικό πόλεμο δεν απέτρεψε πριν είκοσι και πλέον χρόνια; Επενδύσεις δεν έχει κάνει στην χώρα μας; Γιατί λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας να μην πάει στον Ντόναλντ Τραμπ; Μα είναι αριστερός, λένε κάποιοι. Α, μάλιστα. Και από πότε οι αριστεροί έγιναν αντιαμερικάνοι; Στα λόγια μόνο και για να πουλάνε φούμαρα στα τσούρμα από καραγκιόζηδες που τούς ψηφίζουν.

Του Λαμπρου Ροιλου{*}
Οι λόγοι για τους οποίους και οι συνθήκες υπό τις οποίες το Ισλαμικό κράτος δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε θα αποτελέσουν οδηγό για να προβλεφθεί η επιβίωση, η μετεξέλιξη του ή ο αφανισμός του, τουλάχιστον υπό τη μορφή του ψευδοκράτους.

Αυτά που συνέβαλαν καθοριστικά στη δημιουργία του Χαλιφάτου ήταν αφενός το κενό/έλλειμμα εξουσίας στο Ιράκ μετά την εισβολή των ΗΠΑ και την κατάλυση του Σουνιτικού καθεστώτος του Σαντάμ (ιδίως μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων), και αφετέρου το παρόμοιο κενό/έλλειμμα εξουσίας στην Συρία με την έκρηξη εμφυλίου των επαναστατημένων Συριακών στρατιωτικών οργανώσεων κατά του υποστηριζόμενου από την Ρωσία, το Ιράν και την Χεζμπολάχ καθεστώτος του ΜπασάρΆσαντ. Tοτελευταίο σημειωτέον επέτρεπε την ύπαρξη της μοναδικής ρωσικής βάσης στη Μεσόγειο,ενώ οι επαναστατικές οργανώσεις ενισχύονταν όλα αυτά τα χρόνια από τις ΗΠΑ με σκοπό την ανατροπή του Άσαντ.