Καθημερινά σχεδόν μας ξαφνιάζουν οι πολιτικοί μας. Και μας ξαφνιάζουν δυσάρεστα. Κυρίως, μας δυσαρεστούν με αυτή την εντελώς ακατανόητη ανοχή που δείχνουν για όλους τους κερδοσκόπους και με τις διάφορες αγορές  που κάνουν. Το πόσα ακίνητα έχει ο κάθε πολιτικός δεν το ξέρουμε εμείς οι πολίτες. Όπως, δεν ξέρουμε και το πόσες μετοχές έχουν αγοραστεί από αυτές τις επιχειρήσεις, που έχουν ένα αλισβερίσι με τα συστημικά κόμματα.

Δεν ξέρουμε απολύτως τίποτα και για τον όγκο των τραπεζικών τους λογαριασμών. Έχουμε ακόμη ένα πυκνό σκοτάδι και για την προέλευση αυτών των χρημάτων που διαχειρίζονται. Από κάποιους τα παίρνουν αυτά τα θηριώδη χρηματικά ποσά. Αλλά από ποιους;  Ο νομικός μας κόσμος ούτε που το σκέφτεται να τις ερευνήσει αυτές τις υποθέσεις, που καλύπτονται από ένα μυστήριο. Δεν το τολμάει (ο νομικός μας κόσμος) να προχωρήσει σε αποκαλύψεις για τις υπόγειες διασυνδέσεις που έχει το πολιτικό μας προσωπικό με τους διάφορους ολιγάρχες. Από κάποιον νέο-δημοκράτη Υπουργό πήρα την αφορμή να γράψω αυτό το σχόλιο. Ο οποίος για την αγορά ενός μεγάρου στην Αθήνα μέτρησε 1.200.000 ευρώ. Απορώ πως δεν πρόλαβε να το αγοράσει και αυτό το μέγαρο ο Μητσοτάκης. Αλλά και οι «προοδευτικοί» πολιτικοί  στην μεγαλοαστική τάξη ανήκουν. Σε παλάτια και βίλες με θερμαινόμενες πισίνες ζουν και αυτοί.

Author: Το Βήμα της Αιγιάλειας

Ανεξάρτητη eφημεριδα άποψης.