Οι πολύ σημαντικές ανακατατάξεις στην παγκόσμια οικονομία και οι σοβαροί μετασχηματισμοί στις διαδικασίες παραγωγής πλούτου δημιουργούν νέες τάσεις στις οικονομικές συμπεριφορές, που φέρνουν την οικονομία πιο κοντά στην ψυχολογία

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ο κ. Ζερομίν Ζεττελμέγιερ, 48 ετών, είναι ένας σοβαρός, παρατηρητικός και οξυδερκής οικονομολόγος, με αρκετά χρόνια θητείας στο ΔΝΤ και με εξειδίκευση σε θέματα οικονομικής συμπεριφοράς. Από το 2008 είναι διευθυντικό στέλεχος στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) και, μεταξύ άλλων, ασχολείται με τις οικονομικές συμπεριφορές. Πιστεύει ακραδάντως ότι οι οικονομολόγοι θα έκαναν την επιστήμη τους πιο ρεαλιστική αν στις εργασίες τους έδιναν αυξημένο βάρος στην πολυπλοκότητα των ανθρώπινων συμπεριφορών.



Του  Κώστα Χριστίδη   *

        Η παρατεταμένη πολύπλευρη κρίση από την οποία προσπαθεί εναγωνίως να εξέλθει η Ελλάδα μπορεί να παρασταθεί σχηματικά με τα διάφορα επίπεδα μίας πυραμίδας, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται η δημοσιονομική κρίση και σε χαμηλότερα επίπεδα η οικονομική κρίση (υπό την έννοια της χαμηλής ανταγωνιστικότητας), η πολιτική – θεσμική κρίση και η πολιτιστική κρίση (αξίες, αντιλήψεις, συμπεριφορές). Για να είναι διατηρήσιμη η υπέρβαση της κρίσης σε κάθε επίπεδο είναι ανάγκη να υπάρξει βελτίωση στο αμέσως χαμηλότερο επίπεδο μέχρι τη βάση της πυραμίδας, πράγμα που απαιτεί μεγάλη και μακροχρόνια (διαρκή, θα έλεγα) προσπάθεια.

 

 

Του Τάκη Σουβαλιώτη.

Όταν οι αστυνομικοί πάνε στα νοσοκομεία τραυματισμένοι, ή χάνουν και τις ζωές τους από τις τρομοκρατικές επιθέσεις των αναρχικών, τόσο οι συριζαίοι όσο και οι κουκουέδες τα κρατάνε κλειστά τα στόματά τους. Παθαίνουν αφωνία.



Του Χρήστου Χωμενίδη

Ο μόνος τρόπος μερικές φορές για να δεις καθαρά την πραγματικότητα είναι να την περιγράψεις όσο πιο απλά μπορείς. Σαν να την παρουσίαζες σε κάποιον εντελώς άσχετο. Ο οποίος μόλις προσγειώθηκε εντός της. Πάμε λοιπόν!

Γεγονός πρώτο: Ιεραρχώντας οι πολίτες τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, σε υψηλότατη προτεραιότητα τοποθετούν τη δημόσια τάξη. Δηλαδή την έλλειψή της.


Μιλώντας η κ. Γιάννα Αγγελοπούλου στην Ολομέλεια της Επιτροπής για τον εορτασμό των 200 χρόνων της Παλιγγενεσίας, χαρακτήρισε τον τραγικό ξεριζωμό και τη Γενοκτονία σε βάρος του Μικρασιατικού Ελληνισμού ως… «ανθρωπιστική καταστροφή»!

Tου Θανάση Κ.

Ηθελημένο «ξέπλυμα» ή ακούσια γλωσσική παραδρομή;

Πάντως απαρατήρητο δεν πέρασε…



Γράφει ο Παύλος Παπαδόπουλος

Η Αριστερά έχει καλλιεργήσει μια τόσο ισχυρή κουλτούρα κατά του κράτους, που παρατηρούμε το φαινόμενο να καλύπτεται ο δημόσιος διάλογος από θόρυβο για το αν έπρεπε η αστυνομία να επέμβει σε μια καταπάτηση ιδιοκτησίας («κατάληψη»). Καλούμαστε δηλαδή να απαντήσουμε στις διαστρεβλώσεις που κατασκευάζουν (για να παρασύρουν τους καλόπιστους) όσοι είναι επιφορτισμένοι με τη συντήρηση της μεγαλύτερης μεταπολιτευτικής απάτης, η οποία είναι ότι η δικτατορία δεν τελείωσε το 1974 και άρα η αστυνομία είναι ένα φασιστικό έκτρωμα που δεν δικαιούται να πράττει το καθήκον της. Οι συνοδοιπόροι των τρομοκρατών συντηρούν την εξαπάτηση ότι κύρια αποστολή της αστυνομίας είναι να «θέλει νεκρό» και να τρομοκρατεί την κοινωνία. Στην πραγματικότητα, θέλουν μια αστυνομία απενεργοποιημένη για να μπορούν να τρομοκρατούν αυτοί χωρίς συνέπειες.

 

Η τουρκική προπαγάνδα στον ισλαμικό κόσμο της Ευρώπης και της Αφρικής, όπως κατ’ επανάληψη έχουμε τονίσει, καλά κρατεί. Πλην όμως, σήμερα προσλαμβάνει και πολιτικές διαστάσεις, που χρήζουν προσοχής.

Κατά τον ιστορικό και συγγραφέα δρα Ιωάννη Κωτούλα, στην Ευρώπη, τα τελευταία έτη έχει διαμορφωθεί ένα δίκτυο κομμάτων ισλαμικών αρχών κάποια από τα οποία αναπτύσσουν την πολιτική τους δραστηριότητα με την στήριξη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Τούρκου προέδρου Tayyip Erdogan.

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Τουρκία παρουσιάζεται ως κράτος, το οποίο συντονίζει τους ισλαμικούς πληθυσμούς της Ευρώπης, ασχέτως της προέλευσής τους, εv είδει στρατηγικών μειονοτήτων σε επίπεδο εκλογικής τακτικής και πολιτικής στάσης.