Της Σοφίας Βούλτεψη*

23 Σεπτεμβρίου 2015. Η ανακοίνωση των ονομάτων που κοσμούν το νέο υπουργικό συμβούλιο περιλαμβάνει μια πραγματική έκπληξη: Από τον κατάλογο της – μνημονιακής έως μυελού οστέων – νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, απουσιάζει το όνομα του Παναγιώτη Νικολούδη. Οι αρμοδιότητές του περνούσαν στον αναπληρωτή υπουργό Δ. Παπαγγελόπουλο. Χωρίς καμιά εξήγηση από την πλευρά του κ. Τσίπρα. Υπό το φως των πρόσφατων γεγονότων, σήμερα το θολό τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Νικολούδης και Παπαγγελόπουλος ανήκαν σε διαφορετικές «σχολές»…



Μην περάσει απαρατήρητο: Ο Ερντογάν απείλησε την Ευρώπη, ότι θα ανοίξει την «κάνουλα» και θα στείλει – στην Ευρώπη – 3,6 εκατομμύρια «πρόσφυγες»!

Τι ήθελε να πει ο «ποιητής»;

Του Θανάση Κ.

–Στην καλύτερη περίπτωση, εννοούσε ότι αν επιτύχει η επιχείρησή του στον ανατολικό Ευφράτη θα εγκαταστήσει εκεί τον πληθυσμό αυτό! Αλλιώς θα αναγκαστεί να τους στείλει όλους στην Ευρώπη…



Η ανάγνωση των δημογραφικών, οικονομικών δεδομένων και άλλων στοιχείων λέει ότι η Ευρώπη χρειάζεται τη μετανάστευση

Γράφει ο Π.Κ. Ιωακειμίδης

Τελικά ούτε η Ελλάδα αλλά ούτε και η Ευρώπη συνολικά έχουν αποκρυσταλλώσει μια πάγια θέση για το τι συνιστά η μετανάστευση: απειλή ή ευκαιρία; Και δεν έχουν καταλήξει γιατί υπάρχει μια εντελώς θολή και εν πολλοίς πολωμένη συζήτηση γύρω από το ζήτημα και τις βασικές συντεταγμένες και έννοιες που το συγκροτούν. Πρώτα απ’ όλα, ακροδεξιές κυβερνήσεις και δυνάμεις αξιοποιούν το ζήτημα για ιδιοτελείς πολιτικούς σκοπούς με επιχειρήματα που συνδέονται με την ευρωπαϊκή πολιτιστική ταυτότητα και αξίες.

 

Γράφει ο Φάνης Ζουρόπουλος

Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το 703 σελίδων [!] βιβλίο με τίτλο ''Αίγιο. 1940 - 2010'' των καθηγητών Κ Βελαώρα και Γ. Τζεραβίνη που κυκλοφόρησε, πρόσφατα και μάλιστα με χρηματοδότηση από τον Δήμο Αιγίου. [την προηγούμενη Δημ Αρχη].



Εγκαταλείποντας τη φιλελεύθερη τάξη που στήριξαν και παγκοσμιοποίησαν, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπλοφάρουν ή τελικά αδυνατούν να στηρίξουν πλέον αυτό που ξεκίνησαν με την επέμβασή τους στην Ευρώπη το 1944;

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Ένας από τους Αμερικανούς ειδικούς και σύμβουλος του ρποέδρου Χαρρυ Τρούμαν το 1946, έγραφε ότι «…μέχρι στιγμής κύριος σκοπός μας ήταν με την στρατιωτική δομή τους οι ΗΠΑ να κερδίζουν τους πολέμους. Από τώρα και στο εξής, κύριο μέλημά τους θα πρέπει να είναι να τους αποτρέπουμε…» Η άποψη αυτή, γνωστή ως δόγμα Bernard Brodie, συνόψιζε το τραγικό μάθημα των πρώτων πενήντα χρόνων του 20ου αιώνα. Μετά από δυό πολύνεκρους και καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους και την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, ήταν σαφές ότι μια νέα παγκόσμια σύρραξη δεν θα είχε νικητή, αλλά μόνον επιζώντες. Σαφώς λοιπόν από την εποχή του Χάρρυ Τρούμαν οι ΗΠΑ έθεσαν την αποτροπή στο κέντρο της αμυντικής τους στρατηγικής, προωθώντας ταυτοχρόνως και μια φιλελεύθερη διεθνή τάξη, δύσκολα οικοδομήσιμη όμως στα ερείπια εντός παγκοσμίου πολέμου.


Του Κλ. Σαματιάδη
 
Στην Τουρκία όλα τα οξύμωρα δημιουργούνται σκόπιμα, όπου ξεκινούν από και καταλήγουν στην ίδια στέγη. Είναι σαν τα σκυλιά που αναγνωρίζουν το ένα το άλλο, μυρίζοντας τα ψαχνά τους…



Τώρα που κατέπεσαν όλα τα επιχειρήματα για τους λάθρο, τα πολιτικά, τα νομικά και τα ιδεολογικά επιχειρήματα – κάποιοι καταφεύγουν στο έσχατο μέσο της προπαγάνδας: το συναισθηματικό. Την κατευθυνόμενη (και ακραία υποκριτική) «κλάψα»…

Του Θανάση Κ.

Μας βγάζουν λοιπόν, διάφορες φωτογραφίες με μικρά παιδάκια από τα καραβάνια των λαθρομεταναστών, ανυπεράσπιστα, με το φόβο και την οδύνη ζωγραφισμένη στα προσωπάκια τους και μας ρωτάνε:



Οι CEOs του 2050 δεν θα έχουν απαραίτητα πτυχία πανεπιστημίων, αλλά θα εξελίσσονται μέσω προγραμμάτων βιωματικής μάθησης και ηλεκτρονικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Προτεραιότητα στα soft skills έναντι τεχνικών γνώσεων. Τι δείχνει η έρευνα της Adecco.