Του Βαγγέλη Π. Μιχελινάκη*

«Από τα καλά κερδεμένα παίρνει ο διάολος τα μισά - από τα κακά κερδεμένα παίρνει και το νοικοκύρη».
Νίκος Καζαντζάκης

Σε προηγούμενο σημείωμα είχαμε αναφερθεί στον φορολογικό έλεγχο των φυσικών προσώπων με τις νέες έμμεσες τεχνικές ελέγχου.

Στα νομικά πρόσωπα και γενικότερα στις εταιρείες κάθε μορφής, δεν έχουμε την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ακόμα. Έτσι η προσέγγιση είναι κάπως πιο παραδοσιακή. Ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση έχουμε μία μετατόπιση του ενδιαφέροντος του φορολογικού ελέγχου σε ζητήματα ουσίας και όχι μόνο σε τυπικές παραβάσεις, ενώ ταυτόχρονα όλο και περισσότερο αξιοποιούνται οι διάφορες μορφές ανταλλαγής πληροφοριών με αλλοδαπές φορολογικές αρχές από τις οποίες αντλούνται χρήσιμες πληροφορίες για ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται εκτός των συνόρων.


Του Ηλία Καραβόλια
Η Οικονομία είναι πλέον ολοένα και περισσότερο ''προθεσμιακή''. Το παρόν ενσωματώνει το μέλλον και τα πιθανά του ενδεχόμενα, βασισμένα και στα παρελθόντα στοιχεία. Τα παράγωγα προιόντα στις αγορές, προεξοφλούν και προεξοφλούνται. Οι πιθανότητες των τιμών, πιθανολογούνται και αυτές. Στοιχηματική πλέον η Οικονομία, πέρασε εδώ και χρόνια στην σφαίρα της Xρηματιστικοποίησης(financilaization) και της Προσομοίωσης. Ένας σύνθετος κερδοσκοπικός υλισμός (speculative materialism) έχει κατακτήσει τις διεθνείς αγορές. Πλατφόρμες υπερταχείας κυκλοφορίας ασύλληπτων ποσών, συναλλαγές υψηλής συχνότητας(high frequency trading), ''ιδιωτικές'' αγορές με εκκαθάριση εκ των έσω και πολλά άλλα νέα χρηματοοικονομικά δεδομένα, αποτελούν την σύγχρονη πραγματικότητα στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον του Κεφαλαίου.



«Πιθανόν κάποιοι από εσάς αναρωτιέστε τι κάνω εγώ εδώ σήμερα. Δεν είμαι μέλος του κόμματος ή ψηφοφόρος. Κάποιες φορές ομολογώ ότι το έχω καταψηφίσει και δεν εκπροσωπώ κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό μου. Επιπλέον, ένας καλλιτέχνης με θέσεις και στάσεις σαν τη δική μου κινδυνεύει να τον αντιμετωπίσουν συνάδελφοι και κοινό το λιγότερο με καχυποψία. Υπάρχουν δυο λόγοι. Ο ένας λόγος είναι 12 χρόνων ο γιος μου ο Γιώργος, ξέρω, το ξέρουμε όλοι πως αυτά τα τελευταία χρόνια θα τα θυμόμαστε για πάντα. Είναι η κορυφαία στιγμή, η μάχη της δικής μας γενιάς. Από αυτή τη μάχη θα βγούμε μαζί κερδισμένοι ή χαμένοι. Δεν υπάρχει όμως οριστική νίκη.  Δεν υπάρχει καν κάποιο τέλος με την εκλογή του ενός ή του άλλου κόμματος. Νιώθω σαν να έχουμε μπροστά μας οι Έλληνες ένα τεράστιο βράχο που πρέπει να μετακινηθεί. Και αν σπρώξουμε όλοι μαζί μπορούμε να τον πάμε έστω ένα μέτρο παραπέρα.


Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ένα ιδεολόγημα για κάθε χρήση, του οποίου οι υβριστές αδυνατούν να τού δώσουν έναν ξεκάθαρο ορισμό

Αν δεν με απατά η μνήμη μου, τον όρο «νέος φιλελευθερισμός» πρωτοχρησιμοποίησε ο κορυφαίος φιλελεύθερος στοχαστής Φρήντριχ φον Χάγιεκ (1899-1992), στα τέλη της δεκαετίας τού 1940, στο πλαίσιο της συνάντησης της Λέσχης Μον Πελερέν.


Γράφει η Σώτη Τριανταφύλλου
   
Ο «καινούργιος άνθρωπος», το ανθρώπινο μοντέλο που περιέγραφαν και κατασκεύαζαν οι σοβιετικές ηγεσίες, φαίνεται πως έχει υλοποιηθεί στη Βόρεια Κορέα: τα χαρακτηριστικά που ανέλυε ο Τρότσκι στο «Λογοτεχνία και επανάσταση» - εγκράτεια, έλεγχο συναισθημάτων και ενστίκτων, αυταπάρνηση - με στόχο τη δημιουργία ενός ανώτερου κοινωνιοβιολογικού τύπου, συνθέτουν τον υποτελή μιας συναινετικής δικτατορίας, με αγελαίο πνεύμα, χωρίς ατομικότητα. Οι Ρώσοι κομμουνιστές προσδοκούσαν τη μεταμόρφωση των μουζίκων σε ανιδιοτελείς επαναστάτες, μορφωμένους στον μαρξισμό-λενινισμό (όχι στα καπιταλιστικά σκουπίδια), με τεράστιο ηθικό ανάστημα. Επιπλέον, ο καινούργιος άνθρωπος θα ήταν τόσο γερός στο σώμα ώστε θα έχτιζε με τα ίδια του τα χέρια την αταξική κοινωνία, ένα σύστημα όπου θα είχαν εξαλειφθεί - μέσω των οικονομικών δομών, της διαπαιδαγώγησης και της πειθαρχίας - όλα τα μειονεκτήματα της ανθρώπινης φύσης όπως την είχαν διαμορφώσει τα προγενέστερα εκμεταλλευτικά συστήματα.


Του  Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ο διευθυντής του Βοτανικού Κήπου του πανεπιστημίου της Βέρνης και ειδικός στις ροές γονιδίων, απορρίπτει τις ψευδολογίες των εχθρών της βιοτεχνολογίας και της γενετικής

Σε μία εποχή που τα είδη διατροφής παρουσιάζουν αύξηση των τιμών τους στην παγκόσμια αγορά και εντυπωσιακή άνοδο της ζήτησής τους, είναι καιρός το θέμα των μεταλλαγμένων προϊόντων να γίνει αντικείμενο σοβαρής μελέτης, απαλλαγμένης από αναθέματα, ξόρκια και καταστροφολογικές ψευδολογίες. Καιρός είναι, επίσης, οι καλοταϊσμένοι «οικολόγοι» της Δύσης να σκεφθούν για λίγο και το ζωτικό πρόβλημα της πείνας στην Αφρική, καθώς και το ενδεχόμενο μιας οδυνηρής έλλειψης τροφίμων.



του Μάξιμου Σενετάκη*

Άκουσα προ καιρού τον κ. Υπουργό επί των Οικονομικών να απολογείται για τον προϋπολογισμό που συνέταξε. Είναι, μας είπε, όσο δίκαιος μπορεί να είναι μέσα στις συγκεκριμένες πολιτικοοικονομικές συνθήκες.

Προσπερνώ την τραγελαφική παραδοχή ότι τελικά ο προϋπολογισμός του, που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή, δεν είναι δίκαιος. Όχι τίποτα άλλο, αλλά εθιστήκαμε στην υποκρισία του...

Θα μείνω όμως στην αναφορά “συγκεκριμένες πολιτικοοικονομικές συνθήκες”.


Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Πάνω από 52% των Γάλλων επικροτούν την μεταρρυθμιστική του πολιτική και τον φιλοευρωπαϊσμό του

Η τελευταία επίσημη δημοσκόπηση στην Γαλλία είναι εύγλωττη. Η δημοτικότητα του νέου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν βρίσκεται στα ύψη, ήτοι ξεπερνά το 52%, ποσοστό που λέει πολλά. Πριν απ’ όλα, επιβεβαιώνει ότι ο λαϊκισμός υποχωρεί σημαντικά στην γαλλική πολιτική σκηνή και ήδη το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λε Πεν βρίσκεται σε κάθετη πτώση. Αλλά ούτε και ο αριστερός δημαγωγός Ζαν-Λυκ Μελανσόν έχει πάρει τα πάνω του. Η δημοτικότητά του δεν ξεπερνά το 10%, ποσοστό που τον υποχρεώνει να προσέχει τί λέει και πώς το λέει.