Φουρτουνιασμένη θάλασσα... - AMORGOS-NEWS.GR | Για να μαθαίνεις πρώτος ό,τι  συμβαίνει στο νησί!

του Τάκη Σουβαλιώτη 

Στη διάρκεια του 19ου αιώνα η Αγγλία με την υποστήριξη και της Γαλλίας, είχε κάνει δύο πολέμους κατά της Κίνας και τους είχε κερδίσει.

αθανασιος παπανδροπουλος | tempo24.news

Απέναντι στην Αμερική, την Κίνα και την Ρωσία, η σημερινή Ευρώπη είναι ένας πολιτικός νάνος, που έχει όμως όλες τις δυνατότητες να γίνει όπως και στο παρελθόν, μια κραταιά οικουμενική δύναμη.

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Οι προσβολές κατά της Ευρώπης από τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τον αντιπρόεδρο του Τζ,.Βανς, υπήρξαν επαναλαμβανόμενες, ηχηρές και εύγλωττες. Έγιναν δε με τρόπο τέτοιο ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια παρερμηνειών. Η Αμερική για ποικίλους λόγους απομακρύνεται από την Ευρώπη, επανεξετάζει τις συμμαχίες της, επαναθεωρεί τις γεωπολιτικές της προτεραιότητες και στην οικονομική κατάσταση που βρίσκεται δεν θέλει αν βάλει πια το χέρι στην τσέπη. Εκτός και αν μια τέτοια κίνηση εξυπηρετεί τα δικά της και μόνο συμφέροντα.

 

Το γεγονός ότι από το 2019 και μετά η Ελλάδα έδειξε να σταθεροποιείται ως γεωπολιτικός κρίκος στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ και να μπαίνει σε περίοδο κανονικότητας, υπήρξε πολύ κακό νέο για τους εξωτερικούς εχθρούς της Δύσης και για ένα κομμάτι ενός αρρωστημένου εσωτερικού πολιτικού μετώπου.  

Του Aθαν. Χ. Παπανδρόπουλου 

Τόσο από παλαιές  εκθέσεις των σοβιετικών υπηρεσιών της KGB, όσο και απο αντίστοιχες των αμερικανικών της CIA, για μια μακρά σχετικά περίοδο, 1979-1990, η Ελλάδα εθεωρείτο «αδύναμος δυτικός κρίκος». Μάλιστα, στα μέσα της δεκαετίας του 1980, στο μέτρο που στην Πολωνία έπαιρνε σημαντικές διαστάσεις το κίνημα της «Αλληλεγγύης», παρά τη δικτατορία Γιαρουζέλσκι, η σκέψη μιας εξόδου της Πολωνίας από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, έναντι ουδετερότητας της Ελλάδας, ερχόταν συχνά – πυκνά στο προσκήνιο. 

 

Στο Βήμα της Κυριακής της 6ης Απριλίου ο έγκριτος δημοσιογράφος και πρώην διευθυντής του Οικ. Ταχυδρόμου Γιάννης Μαρίνος, θίγει ένα τεράστιο και ζωτικό θέμα για τη χώρα, σε μια περίοδο όπου οι δυνάμεις της λαϊκιστικής γελοιότητας, διεκδικούν ρόλους εξουσίας. 

Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου 

Υπό τον τίτλο «Και όμως έχουμε αμυντική βιομηχανία», ο γνωστός δημοσιογράφος, πρώην διευθυντής του ΟΤ και ευρωβουλευτής Γιάννης Μαρίνος, στο Βήμα της Κυριακής, 6 Απριλίου έγραφε τα ακόλουθα:  

«…..Δεν πίστευα στα μάτια μου διαβάζοντας στα «Νέα» (29/3) το άρθρο του Νίκου Φιλιππίδη, ο οποίος μας αποκαλύπτει ότι η Ελλάδα παρά τη γενική εντύπωση διαθέτει αμυντικές βιομηχανίες οι οποίες παραμένουν κρυφές έως ότου προ ημερών τις ανακάλυψε επιτέλους και ο κ. Μητσοτάκης. Παραθέτω σχεδόν ολόκληρο το αποκαλυπτικό άρθρο: 

Καταλήγει δε τονίζοντας ότι αν η Ευρώπη δεν δείξει στον Πούτιν και τους περί αυτόν «σιλοβίκι»{πρώην πράκτορες της KGB} τι μπορεί να κάνει, τότε σε βάθος χρόνου η δημοκρατία της θα αποσταθεροποιηθεί από τον υβριδικό πόλεμο που ήδη έχει ξεκινήσει εναντίον της ο άρχων του Κρεμλίνου, και θα προκύψει μια περίοδος γεωπολιτικής αβεβαιότητας με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της, την πολιτική της και τις κοινωνικές συνθήκες.

Όποια και αν είναι η έκβαση της σύγκρουσης της Μόσχας με το Κίεβο, η Ευρώπη πρέπει να είναι σε θέση να αποτρέψει μια νέα αντιπαράθεση με τη Ρωσία, εξηγεί ο ιστορικός και στρατιωτικός σύμβουλος Μισέλ Γκόγια

του Αθ.Χ.Παπανδρόπουλου

Ο Ντόναλντ Τράμπ, όπως ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του σε βιβλία του, δεν έχει ανάγκη από λεφτά, ούτε ενδιαφέρεται άμεσα να προσθέσει κάποια δις. δολάρια στα ήδη 10 δις. που αποτιμάται η περιουσία του. Αυτό που θεωρεί χόμπυ του είναι να κλείνει συμφωνίες, να τις απολαμβάνει και να τις προβάλλει ως αποτέλεσμα της υψηλής ευφυΐας του. 

Από πολιτικής δε πλευράς, κύριο προσόν του είναι η περιφρόνηση του για τον «λαουτζίκο», η έλλειψη ιδεολογίας και ο «καουμπόϊκος» κυνισμός.