Οι «εξεγέρσεις»των «κίτρινων γιλεκων»των  διαφόρων «αγανακτισμένων» και άλλων λαϊκιστών,στην ουσία είναι μάχες κατά της προόδου και της σύγχρονης πρώτης ύλης της που είναι η γνώση και η εύκολη πρόσβαση σε αυτήν.

του. Αθανάσιου Χ. Παπανδροπουλου

Η ψηφιακή εποχή μας έχει ένα δραματικό χαρακτηριστικό.Ανατρεπει με μεγάλη ταχύτητα και σε βάθος δομές και οργανωτικά πρότυπα των προηγούμενων βιομηχανικών εποχών και ως εκ τούτου δημιουργεί νέες συνθήκες δημιουργίας πλούτου,μετασχηματίζοντας ριζικά και τις μορφές εργασίας.Κατα συνέπεια στις μέρες μας ,πολύ γρήγορα αλλάζουν πολλές καταστάσεις που κάποιοι τις θεωρούσαν μόνιμες και αμετακίνητες.Και όλα αυτά  συμβαίνουν σε μια εποχή όπου οι πληροφορίες κινούνται με απίστευτη ταχύτητα και βέβαια είναι προσβάσιμες σε πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων.   Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τις γνώσεις, τις ειδήσεις και τα κεφαλαία.Κινουνται σε παγκόσμιο επίπεδο και με πρωτοφανή ταχύτητα.



Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Πρωτοφανές είναι το ξεκατίνιασμα, που άναυδοι παρακολουθούμε οι έχοντες νου και γνώση στο τερέν της Βουλής. Τα όσα ανήκουστα συμβαίνουν μας οδηγούν αβίαστα σε πολλά επί μέρους συμπεράσματα.



Γράφει ο Αθανάσιος Θεοδωράκης   

Ο πολιτικός χάρτης κάθε χώρας εκφράζει κυρίως την πολιτική της ιστορία. Κινήματα, ρήξεις, συμμαχίες, αλλά και προσωπικότητες και τα επιτεύγματα των κυβερνώντων συνθέτουν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό. Τα θεμελιώδη, όπως και στην οικονομία, δεν αλλάζουν εύκολα, αλλά υπάρχουν πάντα περιθώρια πρωτοβουλιών και νέων προτάσεων, η πολιτική ζωή εξελίσσεται συνήθως απρόβλεπτα.



Την άποψη ότι οι πνευματικοί άνθρωποι της χώρας προδίδουν την αλήθεια και φοβούνται να καταθέσουν την αλήθεια τους, καταθέτει σε άρθρο του στην "Καθημερινή της Κυριακής", ο Αλέκος Παπαδόπουλος. "Πνίγουν την κριτική τους διάθεση και γίνονται ενδιάμεσοι των ομαδικών παρακρούσεων. Δεν πιστεύουν στην αναγεννητική τους αποστολή. Έπαψαν να θυμούνται και να αισχύνονται", αναφέρει ο πρώην υπουργός. Αποτέλεσμα τούτου, σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο, είναι να βασιλέψουν η θεσμική παρεκτροπή, η ψυχική διαστροφή, ο εγώδουλος κυνισμός και η απόλυτη αδιαφορία.



Γράφει ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης   

Ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται να επισκεφθεί την Τουρκία μέσα στην εβδομάδα που έρχεται , ελάχιστες μέρες μετά την επέτειο της κρίσης των Ιμίων ,   κρίσης   τις συνέπειες της  οποίας  ακόμη βιώνουμε ως ιδιαίτερα   ισχυρές. Η   επέτειος  των Ιμίων συνδέεται όμως  με  μια  άλλη   ξεχωριστή αν και πικρή  επέτειο για τη χώρα :



Θάνος Οικονομόπουλος

Δεν αντέχεται άλλο αυτή η καταρράκωση θεσμών, η παρωδία...«δημοκρατικής» καθημερινότητας!

Και μπορεί κάποιοι να γελάμε με τις γελοιότητες του... συνεργαζόμενου κυβερνητικού θιάσου, αλλά η γλίτσα, η αποφορά, ο συγγνωστός εξευτελισμός κάθε έννοιας δημοκρατικής ευπρέπειας και κανονικότητας μένει. Κολλάει στο πολιτικό σύστημα, δημιουργεί επικίνδυνους μύκητες που σωρεύονται και κινδυνεύουμε να τους βρούμε ως μόνιμα καρκινώματα μπροστά μας «αύριο», όταν οι επιπτώσεις τους θα ξεπερνάνε τις θεραπείες...



Το νέο, θαυμαστής αφηγηματικής τεχνικής και τέχνης, βιβλίο του Γιάννη Μαρίνου για τους Καραμανλή, Παπανδρέου και Φλωράκη για τους οποίους έμμεσα ταιριάζει «Ας πρόσεχαν κι εκείνοι …»

Του Δημήτρη Στεργίου

Καθώς διάβαζα «μονορούφι» το νέο βιβλίο του Γιάννη Μαρίνου υπό τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου, Χαρίλαος Φλωράκης- Εκμυστηρεύσεις τριών μεγάλων», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη, κρατούσα συνεχώς σημειώσεις για τις αναμνήσεις που ξυπνούσαν και συνεχώς θέριευαν, για τον νέο  θαυμασμό που μού προκαλούσε η πένα του,  για τον αιφνιδιασμό της σκέψης μου που συνόδευαν οι εκμυστηρεύσεις του και για τις νέες εκπλήξεις  που επεφύλασσε το κείμενο για τη μακρόχρονη, επί τριάντα περίπου χρόνια, στενή συνεργασία μου, ως αρχισυντάκτη (από το πρωί έως το βράδυ) με το διευθυντή μου, το διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου».


Η πρόσφατη  έξοδος της χώρας στις αγορές, με δεκαπλάσιο επιτόκιο από  αυτό που  δανείζεται η  Πορτογαλία, αποτελεί ένα  είδος εισαγωγής στο κυβερνητικό  παραμύθι, που «γράφεται»  εδω και πολλούς  μήνες.

Το κυβερνητικό επιχείρημα που διατυπώθηκε μάλιστα με ειρωνικό τρόπο απέναντι στην αντιπολίτευση, είναι ότι περάσαμε σε άλλο στάδιο επενδυτών, ξεφεύγοντας από τα κακά –λέμε εμείς- funds.