Ένας λαός που αισθάνεται ότι απειλείται από γειτονική του χώρα, θα έπρεπε να ρίχνει μεγάλο βάρος στην οικονομική του ευρωστία. Αν δεν το πράττει, θα πει πως δεν πιστεύει ότι κινδυνεύει!!

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Τα τελευταία χρόνια και όχι μόνον, έχω φάει με τη σέσουλα, διάφορες αναλύσεις περί του τουρκικού κινδύνου και περί των βλέψεων της Τουρκίας για Ελλάδα και Κύπρο.Ομως σχεδόν ποτέ οι διάφοροι αναλυτές δεν συνέδεσαν τον κίνδυνο αυτόν με την αναπτυξη και πρόοδο της ελληνικής οικονομίας.



Του  Κώστα Χριστίδη   *

         
Ο όρος ‘’παράδειγμα’’ χρησιμοποιήθηκε από τον Αμερικανό φιλόσοφο της επιστήμης Thomas Kuhn για να περιγράψει ένα αποδεκτό πλαίσιο κανόνων και προϋποθέσεων που οριοθετούν καθιερωμένους τρόπους δράσης. Υπάρχουν στιγμές, όχι μόνο στον επιστημονικό αλλά σε οποιονδήποτε σημαντικό τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας, όπου προκύπτουν νέοι τρόποι σκέψης και νέες προσεγγίσεις, επέρχεται ρήξη με παραδοσιακές απόψεις και πρότυπα και, σταδιακά ή απότομα, γεννιέται το νέο παράδειγμα. Οι άνθρωποι συνήθως δοκιμάζουν θεμελιακές αλλαγές των αντιλήψεων και του τρόπου δράσης τους όταν βιώνουν μίαν έντονη εμπειρία. Η εμπειρία αυτή μπορεί να είναι μία πολεμική σύρραξη, μία οικονομική κρίση, μία τεχνολογική εξέλιξη, ένα πολιτικό γεγονός ή σε προσωπικό επίπεδο, η θεραπεία από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ο θάνατος ενός προσφιλούς προσώπου, η γνωριμία με μία εξέχουσα προσωπικότητα, κλπ.



Του Τάκη Σουβαλιώτη.
Έτσι κυβερνούν παντού οι αριστεροί. Όπως μας κυβέρνησαν και οι συριζαίοι τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια. Οι οποίοι έφτασαν να ψηφίζουν και νόμους  σαν αυτόν για τους συνταξιούχους που μας προέκυψε από «τον ταξικό αποστάτη» τον Κατρούγκαλο.



Tου Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Καμιά αλλαγή σε βάθος δεν θα γίνει στη χώρα αν η κοινωνία δεν συνειδητοποιήσει, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων.

«Καμιά μεταρρύθμιση δεν μπορεί να προχωρήσει σε μια χώρα αν προηγουμένως δεν καλλιεργηθεί το έδαφος για την αναγκαιότητα της πραγματοποίησής της. Υπό αυτή την έννοια, η νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να ρίξει βάρος στον επικοινωνιακό τομέα και να προβάλλει ποιοι κλάδοι της οικονομίας και του κοινωνικού γίγνεσθαι δεν μπορούν να παραμένουν εσαεί ως έχουν…».



Γράφει ο Χρίστος Αλεξόπουλος



Στην Ελλάδα η κυβερνησιμότητα της χώρας ταυτίζεται με την πριμοδότηση του πρώτου κόμματος στην επιλογή του εκλογικού σώματος με έναν αριθμό βουλευτών, ώστε να είναι εφικτή η διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η κοινωνική πλειοψηφία στο επίπεδο της λήψης αποφάσεων, οι οποίες δεσμεύουν το σύνολο των πολιτών.



Γράφει ο Παντελής Καψής 

Στα μέσα ενημέρωσης η είδηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Πριν από λίγες ημέρες στη Βόρεια Καρολίνα, ένας πατέρας έπαιζε με τα παιδιά του στην παραλία, όταν τον παρέσυρε ένα μεγάλο κύμα κι όπως χτύπησε στην άμμο τραυματίστηκε θανάσιμα. Μου έκανε εντύπωση η οικογενειακή φωτογραφία που συνόδευε το ρεπορτάζ. Το ζευγάρι, λευκοί και οι δύο, κοντά στα 40, δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο. Δίπλα τους ήταν τα 6 παιδιά τους. Τα δύο, τα μεγαλύτερα, ήταν τα βιολογικά τους παιδιά, τα τέσσερα υιοθετημένα. Τρία μάλλον από την Αφρική κι ένα μικρό κορίτσι, έδειχνε Ασιάτισσα, καθισμένη σε αναπηρικό καροτσάκι.



Αν ο πρώην πρωθυπουργός επιθυμεί να προχωρήσει προς τη σοσιαλδημοκρατία, θα πρέπει να επιστρατεύσει μεγάλες δόσεις σοβαρότητας και ευθύνης.

Του Κων. Μποτόπουλου*
*Συνταγματολόγος

Στον πρώτο γύρο της νέας φάσης της προγραμματικής και πολιτικής αντιπαράθεσης φάνηκαν καθαρά οι προθέσεις των βασικών παικτών, αλλά και τα προβλήματα για τη συλλογική πορεία. Ο πρωθυπουργός κατάφερε να ξαφνιάσει και αυτό είναι μια θετική κατά τη γνώμη μου, ένδειξη ότι δεν αντιλαμβάνεται την «κανονικότητα» ούτε ως ακινησία, ούτε ως προβλεψιμότητα. Οι εξαγγελίες που δεν αναμένονταν αφορούσαν κυρίως τις άμεσες φορολογικές ελαφρύνσεις, που αρχικά φαινόταν ότι θα περίμεναν την επόμενη χρονιά, και τα 5 συγκεκριμένα έργα ανάπλασης, που κανείς δεν ήξερε ότι προετοιμάζονταν (αλλά και των οποίων αγνοείται ακόμα ο βαθμός προετοιμασίας και η δυνατότητα υλοποίησης). Όμως οι κρίσιμες, στα μάτια μου, πολιτικές αλλαγές, ήταν η έμπρακτη ενίσχυση, με πόρους και προσωπικό Υγείας και Παιδείας, δύο θεμελιωδών δημοσίων τομέων στους οποίους η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε αρνητικές επιδόσεις, καθώς και η επίσης έμπρακτη απόρριψη της μετωπικής σύγκρουσης και της εχθροπάθειας που είχαν χαρακτηρίσει την προηγούμενη διακυβέρνηση.


 

Του Φάνη Ζουρόπουλου*

Παρκινγκ μεγάλων οχηματαγωγών και … ασφαλές καταφύγιο γλάρων έχει καταντήσει το λιμάνι του Αιγίου, που μετά από πολλές περιπέτειες και κάμποσα εκατομμύρια ολοκληρώθηκε και περιμένει εκεί… περήφανο να έλθουν τα εμπορικά πλοία να του δώσουν ζωή!...