- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Το Βήμα της Αιγιάλειας
- Άρθρα - Απόψεις
- Εμφανίσεις: 97
Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Το βαρύ πολιτικό κλίμα των τελευταίων ημερών κάνει υποχρεωτικές ορισμένες σκέψεις που ίσως θα ήταν καλύτερο κάποιος να αποφύγει. Για τις πολιτικές της κυβέρνησης είναι λογικό να υπάρχουν επιφυλάξεις και ερωτηματικά. Ιδιαίτερα σε σχέση με τη συμπεριφορά και τις κινήσεις της αναφορικά με το ζήτημα των τηλεφωνικών υποκλοπών. Η συμπεριφορά τής σε ανώτατο επίπεδο ελεγχόμενης ΚΥΠ και οι υπεκφυγές σχετικά με το τι ακριβώς έγινε και με τη διαφάνεια για πράξεις και αποφάσεις, προκαλούν σοβαρότατο σκεπτικισμό.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Το Βήμα της Αιγιάλειας
- Άρθρα - Απόψεις
- Εμφανίσεις: 103
Είναι σύνηθες και βολικό να φορτώνουμε στην ΕΕ όλα τα δεινά
Του Χρήστου Δόγα
Το κακό έχει πιο συγκεκριμένη μορφή από το καλό. Γίνεται εύκολα και άμεσα αντιληπτό, όπως για παράδειγμα μια γροθιά στο στομάχι. Το καλό αντιθέτως είναι πιο αφηρημένο. Μπορεί να σου συμβαίνει και ούτε καν να το αντιλαμβάνεσαι, ή να μην το αντιληφθείς ποτέ, επειδή το θεωρείς δεδομένο, αναμενόμενο και το υποτιμάς.
Γι’ αυτό η ρήση «ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος» ίσως να σχετίζεται και με τη μειωμένη αντιληπτική ικανότητα του τελευταίου. Αντιθέτως, αυτόν που σε έβλαψε δεν τον ξεχνάς εύκολα. Η «βλάβη» που προκαλεί στη μνήμη είναι ανήκεστος.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Το Βήμα της Αιγιάλειας
- Άρθρα - Απόψεις
- Εμφανίσεις: 102
Ιστορικά υπήρξε βαρύτατο το κόστος σε ζωές, κάθε φορά που ο άνθρωπος θεώρησε και πίστεψε ότι μπορούσε να αλλάξει την πραγματικότητα
«Όχι λίγες φορές, εξάλλου, η αμνησία συνοδεύεται και από συλλογική άγνοια. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους όσοι αφρόνως ακούν το νέο αρρωστημένο ένοικο του Κρεμλίνου.»
του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου
Στο βιβλίο του «Ουτοπίες και Πολιτισμοί» (1973) ο Ζιλ Λαπούζ (Gilles Lapouge 1923-2020], τόνιζε και εξηγούσε ότι όλες οι προσπάθειες που έγιναν στην ιστορία του ανθρώπου για να θεμελιωθούν άριστες κοινωνίες, κατέληξαν σε τραγικά αποτελέσματα.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Το Βήμα της Αιγιάλειας
- Άρθρα - Απόψεις
- Εμφανίσεις: 124
Του Παύλου Παπαδάτου
Μία έρευνα που είδα στην τηλεόραση και αφορούσε στο ‘καλάθι’ του Υπουργείου Ανάπτυξης με παρακίνησε να εκφράσω και εγώ κάποιες απόψεις μου σχετικά με αυτό το περίφημο καλάθι που μάλλον αποτελεί ασφυξία στον εμποράκο και στον μικρό παραγωγό. Και αυτό, γιατί ως είναι νοητό ο μπακάλης και οι μικρές αλυσίδες super markets, που δουλεύουν με ελάχιστο ποσοστό κέρδους, λόγω μικρών αγορών, δεν μπορούν να δημιουργήσουν κανένα καλάθι, με αποτέλεσμα να βλέπουν τους πελάτες του -όσους πιστεύουν σε καλάθια-να τρέχουν στα Super Markets. Ο μικρός παραγωγός επίσης δεν μπορεί να συμμετέχει σε κανένα καλάθι λόγω περιορισμένης παραγωγής και περιορισμένης διανομής των προϊόντων του. Τι βλέπουμε συνεπώς μέσα στο περίφημο καλάθι; Κάποια προϊόντα αναγνωρισμένων εταιριών (κυρίως αυτά που θέλουν να ξεφορτωθούν) και πλήθος προϊόντων με ετικέτα του καταστήματος. Καλύτερη ευκαιρία το Super Market δεν θα μπορούσε να έχει, και αυτό για δύο λόγους: Πρώτον, παίρνει τους πελάτες από τα μπακάλικα και τις μικρές αλυσίδες των Super Markets και δεύτερον πουλάει τα προϊόντα δικής του ετικέτας από τα οποία έχει πολλαπλάσιο κέρδος σε σύγκριση με το κέρδος που έχει από τα προϊόντα αναγνωρισμένων εταιριών. Συνεπώς το κράτος έρχεται ως αρωγός των Super Markets και εχθρός των μικρών εμποράκων αλλά και των μικρών Ελλήνων παραγωγών. Σαν να μην έφθαναν αυτά, το καλάθι αν δεν ταλαιπωρεί τον καταναλωτή, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, σίγουρα τον παραπλανά. Τον ταλαιπωρεί, γιατί ο καταναλωτής που πιστεύει στo καλάθι θα πρέπει να τρέχει από Super Market σε Super Market για να εντοπίσει το φθηνότερο, αλλά κυρίως τον παραπλανά γιατί εστιάζοντας μόνο στο καλάθι χάνει τις εκπτωτικές ευκαιρίες που πάντα κάνουν οι μεγάλες εταιρίες μέσα στα Super Markets και οι οποίες δεν θέλουν να συμμετέχουν σε καλάθια. Συνεπώς, αν αυτό το καλάθι προσφέρει κάτι καλό, που εγώ πραγματικά δεν το βλέπω, αυτοί που έπρεπε πρώτοι να κερδίζουν είναι οι νησιώτες και οι κάτοικοι της περιφέρειας αλλά όπως είναι φυσικό εκεί δεν υπάρχει όχι καλάθι νοικοκυράς αλλά ούτε καλάθι για ψώνια.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Το Βήμα της Αιγιάλειας
- Άρθρα - Απόψεις
- Εμφανίσεις: 109
Αθανάσιος Χ.Παπανδρόπουλος
Παρά τους αλγορίθμους, τις πλατφόρμες και την τεχνητή νοημοσύνη, ο άνθρωπος θα κερδίζει έδαφος στην καρδιά της οικονομίας. Γι’ αυτό και ήδη παίζεται το παιχνίδι του ανθρώπινου κεφαλαίου.
Για πολλά χρόνια, ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος (1992) Γκάρι Μπέκερ (1930-2014), επειδή ήταν δεδηλωμένος φιλελεύθερος ευρωπαϊκού τύπου, δεν είχε μεγάλη πρόσβαση στα μέσα μαζικής επικοινωνίας και ενημέρωσης. Στην Ευρώπη έτσι ήταν σχετικά άγνωστος και στις ΗΠΑ όχι ιδιαίτερα δημοφιλής. Το έργο του ωστόσο ήταν ιδιαίτερα σημαντικό και σήμερα εξόχως επίκαιρο. Διότι φέρνει στο προσκήνιο τον ζωτικό ρόλο για μια χώρα, την ευημερία της και την ανάπτυξη της, του ανθρώπινου κεφαλαίου της.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Το Βήμα της Αιγιάλειας
- Άρθρα - Απόψεις
- Εμφανίσεις: 144
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Η αλληλεγγύη, όταν υπερβαίνει τα όρια του συναισθήματος των ανθρώπων και αποκτά χαρακτηριστικά και περιεχόμενο κοινωνικής οπτικής, τότε λειτουργεί ως πυλώνας και δομικό στοιχείο της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής.
Σε αυτή την εκδοχή της κοινωνικής οπτικής η αλληλεγγύη σημαίνει προώθηση της κοινωνικής συνοχής, προστασία των ευάλωτων συμπολιτών, δυνατότητα σε όλους τους πολίτες να διεκπεραιώνουν ένα ρόλο στην τοπική κοινωνία, καθώς και σεβασμό και αναγνώριση της συμβολής όλων. Πολύ σημαντική παράμετρος της αλληλεγγύης είναι επίσης η αποδοχή της διαφορετικότητας (π.χ. φύλο, προέλευση, θρήσκευμα κ.λ.π.).
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Το Βήμα της Αιγιάλειας
- Άρθρα - Απόψεις
- Εμφανίσεις: 92
Γράφει ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος
Θέλω να σας καλέσω να οργανωθούμε. Να κάνουμε ακτιβισμό, να κάνουμε δράσεις. Όλες και όλοι να συστρατευθούμε και να παλέψουμε για έναν ευγενή, απαραίτητο στόχο: να μην υπάρξει κοινή υποψηφιότητα της Ελλάδας με τη Σαουδική Αραβία για τη διεκδίκηση του Μουντιάλ του 2030.
Την περασμένη Τρίτη το Politico δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο η Σαουδική Αραβία υποσχέθηκε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή καινούργιων σταδίων και υποδομών στην Ελλάδα και την Αίγυπτο, στο πλαίσιο της κοινής υποψηφιότητας των τριών χωρών για την ανάληψη της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου Ανδρών το 2030. Εδώ θα ήθελα να σας γράψω το εξής: δεν πρέπει να υπάρξει καμία υποψηφιότητα της δικής μας χώρας μαζί με την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία για το Μουντιάλ του 2030, ή για οποιαδήποτε αθλητική διοργάνωση στο κοντινό μέλλον. Η χώρα μας πρέπει να αποσυρθεί αμέσως από αυτή την (μεταξύ μας, γελοία) υποψηφιότητα, ώστε να γλιτώσει εντελώς αχρείαστη φθορά του brand της, της διεθνούς της εικόνας και της όποιας αξιοπιστίας της στο διεθνές στερέωμα ως προοδευτικός, “δυτικός” παράγοντας σταθερότητας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Κανονικά δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω γι’ αυτό -νομίζω ότι το γιατί είναι αυτονόητο. Παρ’ όλα αυτά, θα το κάνω.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Το Βήμα της Αιγιάλειας
- Άρθρα - Απόψεις
- Εμφανίσεις: 107
Η ενηλικίωση της Ευρώπης
του Λουκά Τσούκαλη
Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2022, σελίδες 259
Αν κάποιος ανοίξει το βιβλίο του Λουκά Τσούκαλη «Η ενηλικίωση της Ευρώπης» περιμένοντας, λόγω της ακαδημαϊκής ιδιότητας του συγγραφέα, να αρχίσει την ανάγνωση ενός επιστημονικού συγγράμματος, θα εκπλαγεί. Ευχάριστα όμως. Αντί για ένα κλασσικής αντίληψης σύγγραμμα θα βρεθεί μπροστά σε μια συναρπαστική αφήγηση που συμπλέκει αριστοτεχνικά, και συνάμα γλαφυρά, τις βαθιές αναλύσεις ενός διεθνώς καταξιωμένου επιστήμονα με τις πλούσιες εμπειρίες ενός επί δεκαετίες επίμονου οδοιπόρου στους ευρωπαϊκούς δρόμους. Η διαφορετική αντίληψη συγγραφής αποτυπώνεται και στην αλληλουχία των διαφόρων κεφαλαίων του βιβλίου, που δεν ακολουθεί τη συνήθη λογική της χρονικής εξέλιξης ή της νοηματικής ομαδοποίησης αλλά παρουσιάζεται με έναν εκ πρώτης όψεως αυθόρμητο τρόπο, ο οποίος ωστόσο αφήνει να φανεί πίσω του ένα ενιαίο νήμα που συνδέει τα κεφάλαια μεταξύ τους και που δεν είναι άλλο από την - κατά Μάρτιν Γουλφ - «ερωτική» σχέση του συγγραφέα με την ενωμένη Ευρώπη (όσο και αν ο ίδιος το αρνείται δηλώνοντας στην εισαγωγή του βιβλίου ότι «είναι δύσκολο να ερωτευτείς την ΕΕ…»).
Η εφημερίδα Το Βήμα της Αιγιάλειας κυκλοφόρησε το 1975 λίγους μήνες μετά την Μεταπολίτευση από τον δημοσιογράφο Φάνη Ζουρόπουλο και για 40 χρόνια ταυτίστηκε με την κοινωνική, πολιτική, πολιτιστική και αθλητική ζωή της Αιγιάλειας.
