Ακούσαμε τις τελευταίες μέρες – κυρίως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ – ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, λέει, «αντίθετη με τα κλειστά κέντρα» για τους λαθρομετανάστες…

Αυτό ΔΕΝ έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα!

Tου Θανάση Κ.

Ποια είναι η αλήθεια:

* Το θέμα της φύλαξης των συνόρων κάθε χώρας μέλους της ΕΕ είναι αυστηρά «εθνική δικαιοδοσία»! Δηλαδή είναι ευθύνη και αρμοδιότητα κάθε κράτους! Δεν υπάγεται στο Κοινοτικό Δίκαιο…


Το απολογιστικό πόρισμα των Δραγασάκη, Μπαλτά και Δρίτσα είναι απογοητευτικό. Οχι μόνο για τη χλιαρή αυτοκριτική που επιφανειακά αναφέρεται σε λάθη και παραλείψεις, αλλά κυρίως διότι δεν αγγίζει το θεμελιώδες: ότι αυτήν την πενταετία συνετελέσθη ο ευτελισμός της έννοιας «Αριστερά» στη χώρα

Του Μιχάλη Μιχαήλ

Οσοι είχαν το κουράγιο και τη διάθεση να διαβάσουν ολόκληρο το κείμενο των Δραγασάκη, Μπαλτά και Δρίτσα για την κυβερνητική θητεία και την εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να απογοητεύτηκαν.  Οχι μόνο για τη χλιαρή αυτοκριτική –σαν να αποδέχθηκαν απλώς λάθη, παραλείψεις και αδυναμίες της «πρώτης φοράς Αριστερά»–, αλλά κυρίως από την έλλειψη ενός πνεύματος αναστοχασμού για το ήθος και το ύφος της εξουσίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (και ΑΝΕΛ, μην το ξεχνάμε). Για τις εμμονές, τις πρακτικές και τις κωλοτούμπες που «τρόμαξαν» μεγάλο μέρος των πολιτών και το οδήγησαν κατευθείαν στη Νέα Δημοκρατία, μολονότι ούτε δεξιοί αισθάνονται ούτε χαρούμενοι είναι για την επιλογή τους.

Του Αστέρη Χουλιάρα, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

Η επίλυση της λιβυκής σύγκρουσης είναι ακόμη μακριά. Σύμφωνα με τη θεωρία της επίλυσης των συγκρούσεων, το πρώτο βήμα προς την επίλυση είναι η διαπραγμάτευση μιας δεσμευτικής εκεχειρίας. Αυτό προσπάθησαν να κάνουν η Ρωσία και η Τουρκία στη Μόσχα- επαναλαμβάνοντας την εμπειρία της Συρίας όπου, παρά τους αντικρουόμενους στόχους τους, κατάφεραν να οικοδομήσουν μια ευέλικτη «συμμαχία».


Γράφει ο Π.Κ. Ιωακειμίδης

Η Ελλάδα οφείλει να αξιοποιήσει αυτές τις Δηλώσεις καθώς και κάθε άλλη ευκαιρία που προσφέρει η ΕΕ όπως π.χ. το Συμβούλιο Σύνδεσης ΕΕ - Τουρκίας. Θα πρέπει να επιδιώξει τη σύγκλησή του προκειμένου να θέσει το ζητημα του παράνομου μνημονίου Τουρκίας - Λιβύης


H ΕΕ μπορεί να έρθει σύντομα αντιμέτωπη με κορυφαία προβλήματα. Οι απειλές Ερντογάν για άνοιγμα των συνόρων και ο εκτοπισμός των Κούρδων. Ο αποκλεισμός των σουνιτών από την «ανοικοδόμηση» της Συρίας.

Του David Gardner

Η κλιμακούμενη αντεπίθεση των υποστηριζόμενων από τη Ρωσία δυνάμενων του Άσαντ στην Ιντλίμπ στη βορειοδυτική Συρία, το τελευταίο προπύργιο της εξέγερσης κατά του καθεστώτος, μετατρέπεται τάχιστα στη χειρότερη ανθρωπιστική καταστροφή ενός πολέμου που μπαίνει πλέον στον ένατο χρόνο.


Η Αγκυρα, που κατηγορείται από τη Μόσχα ότι δεν έχει διαχωρίσει επαρκώς τους τζιχαντιστές από τα πιο μετριοπαθή στοιχεία της αντιπολίτευσης, κινδυνεύει να απωλέσει έως και 45% της περιοχής ελέγχου στην Ιντλίμπ, σύμφωνα με το Al-Monitor

Γράφει ο Κωνσταντίνος Φίλης

Εδώ και αρκετές εβδομάδες στη Συρία δοκιμάζεται η ρωσοτουρκική σχέση. Οι δυνάμεις του Ασαντ, υποστηριζόμενες από τη ρωσική αεροπορία και ιρανικές πολιτοφυλακές, επανακάμπτουν δυναμικά στην περιοχή της Ιντλίμπ.



Όταν οι συνθήκες αλλάζουν θα πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα και οι γεωπολιτικές πρακτικές

του Ανδρέα Ανδριανόπουλου(*)

Η χώρα έχει αλλάξει. Όπως έχουν αλλάξει κι ο κόσμος, οι περιφερειακές πραγματικότητες και η παγκόσμια πολιτική αρχιτεκτονική. Η οξυδερκής διπλωματία έχει αρχίσει να υποκαθίσταται από μια πολιτική ισχύος (power politics) που σχεδόν παγκόσμια κυριαρχεί.



Γράφει ο Αριστείδης Χατζής

Το 2021 δεν πρέπει να μετατραπεί σε μνημόσυνο. Μέσα σε 200 χρόνια η Ελλάδα έφτασε από την Κέρκυρα μέχρι τα Δωδεκάνησα. Έγινε η πλουσιότερη χώρα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με τη μακροβιότερη κοινοβουλευτική ιστορία. Είναι δε η μόνη που βρέθηκε πάντα (πάντα!) στη σωστή πλευρά της Ιστορίας