Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος

Στο υπέροχο δοκίμιό του «Ο Προμηθέας στα Τάρταρα» ο Αλμπέρ Καμύ υποστηρίζει ότι ο σύγχρονος πολιτισμός έχει ως πρότυπο ήρωα τον Προμηθέα. Στον Αισχύλο ο Τιτάνας αγάπησε τους ανθρώπους και τους πρόσφερε τις τέχνες, από τη φωτιά ώς την καλλιέργεια της γης και τη ναυτιλία, με δύο λόγια τα μέσα για να απελευθερωθούν από τις δουλείες της ύπαρξής τους. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει βρει τα μέσα για να απελευθερωθεί, με τη διαφορά ότι η απελευθέρωσή του στηρίζεται στις μηχανές. Ο αρχαίος κυνηγός μεταμορφώθηκε σε βιομηχανικό εργάτη στα σφαγεία του Σικάγου, η ιατρική από τέχνη μετατράπηκε σε θρίαμβο της τεχνολογίας, ο υλικός πλούτος θεωρήθηκε πως είναι ο συντομότερος δρόμος για την ευτυχία.



Γράφει ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης

Επιστρέφει η Ευρώπη στην περίοδο των μεγάλων  γεωγραφικών, πολιτικών, πολιτιστικών  διαιρέσων, ρηγμάτων και συγκρούσεων  που επεκράτησαν μετά την Μεταρρύθμιση ( Reformation) πρίν  πεντακόσια χρόνια περίπου ; Επιστρέφει υποστηρίζει ο γνωστός  καθηγητής ιστοριας  του Πανεπιστημιου του  Καμπριτζ Br . Simms σε ένα πρόσφατο αμφιλεγόμενο  δοκιμιο  του ( βλέπε, Br. Simms, “ Europe’s New Reformation”, New Statesman, 6 Φεβρουαριου 2019). Η περίοδος των διαίρεων, ρηγμάτων και συγκρούσεων που ξεκίνησε στις αρχές του δέκατου έκτου αιώνα  για θρησκευτικούς, δογματικούς λόγους αρχικά  δήρκησε περίπου διακόσια χρόνια .



Γράφει ο Χρίστος Αλεξόπουλος

Η ταχύτατη εξέλιξη της ψηφιακής τεχνολογίας σε συνδυασμό με την κοινωνία του θεάματος, την μεγάλη συγκέντρωση του πληθυσμού σε μεγάλα αστικά κέντρα (με αποτέλεσμα την συρρίκνωση της δυνατότητας διαλόγου με τις διάφορες εκδοχές του πολιτικού συστήματος) και την γενίκευση της λογικής του καταναλωτισμού με βάση την εντύπωση, που προκαλεί η διαφημιστική προώθηση των προϊόντων, διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις για την πολιτική μαζοποίηση, δηλαδή την μετατροπή των πολιτών σε καταναλωτές πολιτικών «προϊόντων».



Γράφει ο ο Γιώργος Παράσχος

-Ο Τσίπρας επί 4 χρόνια κυβέρνησε καταστροφικά μαζί με την ψεκασμένη δεξιά, την οποία προσφάτως έδιωξε για να επιχειρήσει την στροφή προς την κεντροαριστερά εξαγοράζοντας πρόθυμους βουλευτές άλλων κομμάτων.




Με το λάβαρο του Παπαφλέσσα που αποτίναξε το ζυγό των Μνημονίων ο Αλέξης και οι πεπετζήδες εθνοσωτήρες του επιτελείου του έκαναν απόβαση στους Δελφούς αυτό το τριήμερο στο ελληνικό «Νταβός» και μεθούν με το αθάνατο κρασί (σαν αυτό του ’21) στα κυριλέ ταβερνεία της Αράχωβας που δεν πέφτει καρφίτσα.

Γράφει η Gillian Rothschild

Το Delphi Forum θεωρητικά είναι η κορυφαία των κορυφαίων συνάντηση επι ελληνικού εδάφους όλων των «ειδικών» για την οικονομία και επι παντός επιστητού. Όμως για όσους γνωρίζουν (και σιγά σιγά είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού) το φόρουμ αυτό έχει εξελιχθεί σε μια σύρραξη όπου ο κάθε ένας που μπορεί οικονομικά να συμμετέχει και έχει άποψη για τα πάντα (δηλαδή μέχρι και ο Σάκης ο υδραυλικός) μπορεί να πάει να την καταθέσει, να βγάλει μια ωραία φωτογραφία και να πληρώσει και κανένα ρεπορτάζ τύπου «Παρέμβαση – σταθμός από τους Δελφούς».



Η υπόθεση αυτή στήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετεί δύο πόλους. Αφενός τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έπρεπε να πάρει την εξουσία κατηγορώντας τους προηγούμενους για το έλλειμμα. Αφετέρου τους «Καραμανλικούς», δηλαδή την κυβέρνηση από το 2004 μέχρι το 2009 η οποία άφησε ένα έλλειμμα άνω του 15% εξαιτίας των απίστευτων σπαταλών που διόγκωσαν τις δημόσιες δαπάνες



Γράφει ο Θανάσης Κ.

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει σήμερα μεγάλο κίνδυνο από το ανερχόμενο ρεύμα του «ευρωσκεπτικισμού» - ή μάλλον της «ευρω-άρνησης». Που κερδίζει έδαφος και στα αριστερά και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, σε όλες, σχεδόν, τις ευρωπαϊκές χώρες..

Πολλοί το επισημαίνουν αυτό - κι έχουν δίκιο, αναμφίβολα. Μόνο που το πρόβλημα δεν λύνεται «ξορκίζοντας» τους κακούς «ευρωσκεπτικιστές».



Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Στου Δελφούς αυτές τις μέρες δεν μίλησε καμιά πυθία, όμως από τα όσα ακούστηκαν, εμείς οι κοινοί θνητοί, μπορούμε να βγάλουμε πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα.

Βλέποντας και ακούγοντας την ομιλία Τσίπρα, θα μπορούσε κανείς άνετα να διαπιστώσει, ότι πέρα από τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, πασπαλισμένα με πολύ εγώ, που περιλάμβανε το πρώτο μέρος της ομιλάς του, στο δεύτερο μέρος επικεντρώθηκε στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, τονίζοντας ότι αποτελεί διπλωματικό αριστούργημα.