Tου Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Η προσπάθεια των απολιθωμάτων του μαρξισμού να μαφιοποιήσουν την εκπαίδευση, έχει μακρινές ρίζες, στην εποχή του Δ. Κλάδη, πρασινοφρουρού του υπουργείου Παιδείας

Το σύστημα δεν είναι καινούργιο. Έχει παρελθόν –και μάλιστα «ένδοξο». Ο εκβαρβαρισμός του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι το σήμα κατατεθέν της μεταπολιτευτικής εποχής και η φιλοσοφία του ανάγεται στην εφαρμογή «μαρξιστικών συνταγών» από ανθρώπους που παρεμπιπτόντως έχουν ακούσει ή διαβάσει κάποια τσιτάτα του Γερμανού φιλοσόφου.

Την ώρα λοιπόν που η κυβέρνηση Συριζανέλ, δια του υπουργού Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου, θέλει να παραδώσει τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας στους μαφιόζους των Εξαρχείων, στους εκπροσώπους του Ρουβίκωνα και στους αγράμματους της «προόδου», υπενθυμίζουμε ότι το ίδιο ακριβώς είχε επιχειρηθεί και το 1986!

Πριν 31 χρόνια, επί υπουργίας Αντώνη Τρίτση, ο τότε γενικός γραμματέας Παιδείας Δ. Κλάδης με εγκύκλιό του που «ερμήνευε» τον τότε νόμο 1268, προς τους εγκάθετους των ΕΔΠ, ζητούσε να δημιουργηθούν στα ΑΕΙ καταστάσεις Α και Β «προκειμένου να αξιοποιηθεί το δυναμικό εμπιστοσύνης του υπουργείου στις δραστηριότητες του υπουργείου Παιδείας». Ανέφερε η εγκύκλιος: Η κατάσταση Α θα περιλαμβάνει το σύνολο των κομματικών μας μελών από το πανεπιστήμιο. Η κατάσταση Β θα περιλαμβάνει επιλεκτικά εκείνους μόνον τους φίλους και τις επιρροές μας από το πανεπιστήμιο οι οποίοι μπορούν να αξιοποιηθούν σε δραστηριότητες όπως αυτές που περιγράφονται στο σημείο 3 παρακάτω.

Ακολουθούσε έτσι ένα ολόκληρο κατεβατό στην προαναφερόμενη εγκύκλιο, την οποία είχαν καταγγείλει στις 2 Οκτωβρίου 1986 στην Βουλή οι τότε βουλευτές της ΝΔ κ.κ. Γιάννης Παλαιοκρασάς και Γιώργος Σουφλιάς. Απαντώντας στην ερώτηση των δύο βουλευτών, ο υπουργός Αντώνης Τρίτσης δήλωνε «άγνοια ύπαρξης παρόμοιου υπηρεσιακού εγγράφου» –απάντηση που ο καθένας μπορούσε να ερμηνεύσει όπως ήθελε. Λίγο καιρό αργότερα, ο υπουργός αποχωρούσε από το υπουργείο, του οποίου η κατάληψη από τον πρασινοφρουρισμό γινόταν πιο άνετη και αποτελεσματικότερη.

Όσο για τα αποτελέσματα της κομματικοποίησης, τα βλέπουμε καθημερινά. Με απάθεια, όμως, καθ’ όσον η γνώση ως πρώτη ύλη στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά συμπαθής είναι. Εξ ου και τα χάλια μας.

Author: Αθανάσιος Παπανδρόπουλος

Ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος, γόνος επιχειρηματικής και δημοσιογραφικής οικογένειας των Πατρών (Νεολόγος Πατρών, 1879-1973), γεννήθηκε στο Ψυχικό το 1941 και φέτος συμπληρώνει 50 χρόνια δημοσιογραφικής καριέρας. Οικονομολόγος και ειδικός σε θέματα επικοινωνίας, έχει τιμηθεί με 42 δημοσιογραφικά βραβεία και είναι Ιππότης της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Εργάστηκε 30 χρόνια στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και σε άλλα έντυπα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και συνεργάστηκε με γνωστές εφημερίδες και εξειδικευμένα περιοδικά. Σήμερα αρθρογραφεί στις εφημερίδες Εστία, Ναυτεμπορική και είναι σύμβουλος στο περιοδικό Μάνατζερ της Ελληνικής Εταιρείας Διοικήσεως Επιχειρήσεων. Επίσης, παρουσιάζει την εκπομπή «Δρόμοι της Ανάπτυξης» στο οικονομικό τηλεοπτικό κανάλι Sbc. Επίσης διαδικτυακά, αρθρογραφεί στο Εuro2day.gr,στο EBR και στο αγγλόφωνο European Business Review. Είναι επίτιμος διεθνής πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και διοικητικός πρόεδρος του ελληνικού τμήματός της, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συντακτών Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και χρημάτισε επί εξαετία πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου. Από το 2002 είναι μέλος της Γερουσίας για την Ένωση της Ευρώπης, από την οποία και τιμήθηκε για τα άρθρα του περί ομοσπονδιακής Ευρώπης.