Το 1821 μπορεί να υπήρξε κομβικό σημείο για το ελληνικό έθνος, καθώς για πρώτη φορά μετά από 18 ολόκληρους αιώνες, εμφανίζεται στο ιστορικό προσκήνιο η Ελλάδα ή Ελλάς ως κρατική οντότητα. Αφού από το τέλος του ελληνιστικού κόσμου που σφραγίστηκε με την κατάλυση των Πτολεμαίων το 30 π.χ. ο Έλληνας μετονομάστηκε σε Ρωμαίος ή Ρωμιός… Από το 1821 και μετά παρά τα δεινά που πέρασε στο διάβα των αιώνων το όνομα Έλλην αναγεννάται.
Το κράτος που προκύπτει μετά την επανάσταση του 1821 σύμφωνα με ιστορικούς της εποχής και λαογράφους, ήταν ένα καθημαγμένο, ασήμαντο μόρφωμα υποχείριο «Προστάτιδων δυνάμεων» οι οποίοι ήθελαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα οικονομικής και στρατηγικής σημασίας… Όμως εκείνα τα στοιχεία που κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανή την εθνική συνείδηση και τη συνοχή εκτός από τα ήθη , τα έθιμα , τις παραδόσεις και την ιστορία , ήταν η συναίσθηση της βαριάς κληρονομιάς, η οποία πήγαζε από τα λείψανα του αρχαίου κλέους τα οποία έκρυβε στα σπλάχνα της η ελληνική γη.
Από το 1821 και μετά το ελληνικό κράτος έδωσε πολλούς και αιματηρούς αγώνες, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε με αποτυχία, με σκοπό να εξασφαλίσει και να ασφαλίσει την ελευθερία του… μέχρι να φθάσει στα σημερινά του όρια χύθηκαν ποταμοί αίματος.
Σήμερα που ελλοχεύουν κίνδυνοι… Αφού οι γείτονές μας θέτουν ζητήματα συνόρων και εθνικής κυριαρχίας… και οι ηγέτες της Ελλάδας απαντούν ψιθυριστά … Εμείς σαν ελάχιστο φόρο τιμής προς όλους αυτούς που προσέφεραν τη ζωή τους για την δική μας ελευθερία, ανεξαρτησία και για την Πατρίδα αναφέρουμε τα ονόματα των Αιγιωτών και Καλαβρυτινών νεκρών, αφού αυτοί είναι οι κοντινοί μας πρόγονοι, συγγενείς, δικοί μας άνθρωποι. Σε όλους αυτούς που έδωσαν το αίμα τους για την Πατρίδα οφείλουμε όλοι μας σήμερα να απολογηθούμε, αν οι δικές μας παραχωρήσεις αποτελούν προδοσία της δικής τους θυσίας.
Στον πίνακα που ακολουθεί συμπεριλαμβάνονται οι πεσόντες Αιγιαλείς και Καλαβρυτινοί κατά τη Μικρασιατική εκστρατεία 1919-1922 … Ενώ το προσεχές διάστημα θα αναφερθούμε και σε άλλους πολέμους όπως Ελληνοτουρκικό (1897), Βαλκανικούς (1912-1913), Α΄ Παγκόσμιο (1914-1919) και Κύπρο (1974).
Τα στοιχεία έχουν ληφθεί από τους επίσημους πίνακες της Διευθύνσεως Ιστορίας του Στρατού και το Βήμα της Αιγιάλειας τα παρουσιάζει όπως ακριβώς είναι καταχωρημένα σε αυτούς. Τυχόν λάθη ή ασάφειες προέρχονται από τα αρχεία και ουδεμία ευθύνη φέρει η eφημερίδα Το Βήμα της Αιγιάλειας.
Τέλος, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ταξίαρχο Γεώργιο Β. Φάκο που εξαιτίας της πολύτιμης βοήθειάς του έφθασε το αρχειακό υλικό στον Φάνη Ζουρόπουλου και στο Βήμα της Αιγιάλειας.
BLOG COMMENTS POWERED BY DISQUS