Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ποιες παραχωρήσεις έκανε και με ποια ανταλλάγματα τελικά, είναι το σοβαρό ερώτημα –που για την ώρα δεν έχει απάντηση

Από την εποχή του Μακιαβέλλι και της πόλης-κράτους της Βενετίας έως τον Ταλλεϋράνδο, τον Μέττερνιχ και κάποιους άλλους Ρισελιέ, η εξωτερική πολιτική ήταν πάντα ένα άθλημα με αμέτρητες μη ορατές πλευρές. Δεν είμαστε όμως απολύτως βέβαιοι ότι αυτό μπορεί να ισχύει σε υπερθετικό βαθμό και σήμερα. Βέβαια, τα κράτη και οι πολιτικές εξουσίες δεν παύουν να έχουν τα μυστικά τους, πλην όμως στην εποχή του Διαδικτύου λίγα πράγματα παραμένουν κρυφά υπό τον ήλιο. Ρωτήστε, εξάλλου, τον Άσανζ του Wikileaks να σάς πει αν υπερβάλλω ή όχι.

Ποιες συμφωνίες, λοιπόν, ανέλαβε να τηρήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός στην διάρκεια της επίσκεψής του στις ΗΠΑ; Με ποια ανταλλάγματα και για ποιους λόγους;

Κορυφαίο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που γνωρίζει άριστα τα εξωτερικά θέματα και έχει τακτική επικοινωνία με κρίσιμες πρεσβείες των Αθηνών, απεκάλυψε στην Εστία της Δευτέρας 30 Οκτωβρίου ότι το 2018 θα είναι μία κρίσιμη χρονιά για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας και για συγκεκριμένα θέματα. Σύμφωνα με την πληροφόρηση αυτού του στελέχους, ο Αλ. Τσίπρας, και μαζί με αυτόν το κόμμα του, προφανώς για λόγους που έχουν να κάνουν με την παραμονή στην εξουσία, «δείχνει έτοιμος να κλείσει άρον-άρον και με προχειρότητα εθνικές εκκρεμότητες δεκαετιών, υπό έναν όρο: οι δαπάνες που θα εξοικονομηθούν από την μείωση της στρατιωτικής εντάσεως, κυρίως με την Τουρκία στο Αιγαίο, να δοθεί άδεια να μοιρασθούν στον λαό υπό την μορφή παροχών σε προεκλογική περίοδο».

Κατά το ίδιο στέλεχος, το οποίο μίλησε στην Εστία υπό τον όρο της ανωνυμίας μέχρι να ενημερωθεί πλήρως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και να αποφασισθεί η γραμμή του κόμματος, οι εξελίξεις στο Αιγαίο θα είναι ραγδαίες.

«Η ανακωχή με τους Τούρκους στον αέρα και η δραματική συρρίκνωση των παραβιάσεων τις οποίες ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε στις ΗΠΑ “ανούσιες αερομαχίες”, θα βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να σιγάσει τα κανόνια και να μοιράσει …βούτυρο στους πένητες και τους εξαθλιωμένους. Ωστόσο, μια τέτοια εξέλιξη αν συμβεί δεν θα είναι χωρίς συνέπειες. Η Αντιπολίτευση θεωρεί ότι η Κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει συγκεκριμένα ανταλλάγματα στους συμμάχους προκειμένου εκείνοι να τής “βάλουν πλάτη” σε ζητήματα όπως η ρύθμιση του χρέους, η απαλλαγή από την κηδεμονία του ΔΝΤ, η καθαρή έξοδος στις αγορές. Για να δώσουν, σύμφωνα πάντα με την Αντιπολίτευση, περιεχόμενο στο προεκλογικό αφήγημα της Κυβερνήσεως οι σύμμαχοι, πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να υποχρεωθεί σε μείζονες εθνικές υποχωρήσεις, οι οποίες, λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, μπορεί να μην συναντήσουν μεγάλη λαϊκή αντίσταση –ωστόσο, οι συνέπειες από την πραγματοποίησή τους θα είναι μόνιμες και οδυνηρές για τον Ελληνισμό».

Στο πλαίσιο αυτό, κατά την Εστία και την πηγή της, προβλέπεται η υπογραφή συμφώνου φιλίας και μη επιθέσεως μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, με ταυτόχρονη παραπομπή όλων των διαφορών σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο όπως το Δικαστήριο της Χάγης, ή και διεθνής διαιτησία (προβλέπεται από το καταστατικό του Δικαστηρίου της Θάλασσας του Αμβούργου). Κατά δεύτερο λόγο, ως φαίνεται, ο πρωθυπουργός αποφάσισε να προχωρήσει στην επίλυση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων μέχρι την Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον προσεχή Ιούλιο, αλλά και σε συμφωνία-πακέτο με την Αλβανία. Η δεύτερη αυτή εξέλιξη έχει σημασία διότι η κυβέρνηση των Συριζανέλ εμφανίζεται να επείγεται για την ένταξη χωρών των δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ. Κατά πόσον, όμως, η εξέλιξη αυτή διεύρυνσης της ΕΕ αποτελεί άμεση προτεραιότητά της είναι άλλο θέμα.

Κατά την εκτίμησή μας, μετά τις παραπάνω κινήσεις του ο Αλ. Τσίπρας θα αρχίσει να κάνει λόγο για συνθήκες ηρεμίας στην περιοχή μας, τονίζοντας ότι η κατάσταση αυτή μειώνει τις αμυντικές δαπάνες της χώρας και άρα δημιουργεί κοινωνικά μερίσματα. Ο πρωθυπουργός θα τονίσει επίσης ότι με τον τρόπο αυτόν καταπολεμάται και η διαπλοκή, γεγονός που είναι προς όφελος του ελληνικού λαού.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, επαναλαμβάνουμε ότι είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι το 2018 θα είναι και χρονιά εκλογών. Εκτός και αν…

Author: Αθανάσιος Παπανδρόπουλος

Ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος, γόνος επιχειρηματικής και δημοσιογραφικής οικογένειας των Πατρών (Νεολόγος Πατρών, 1879-1973), γεννήθηκε στο Ψυχικό το 1941 και φέτος συμπληρώνει 50 χρόνια δημοσιογραφικής καριέρας. Οικονομολόγος και ειδικός σε θέματα επικοινωνίας, έχει τιμηθεί με 42 δημοσιογραφικά βραβεία και είναι Ιππότης της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Εργάστηκε 30 χρόνια στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και σε άλλα έντυπα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και συνεργάστηκε με γνωστές εφημερίδες και εξειδικευμένα περιοδικά. Σήμερα αρθρογραφεί στις εφημερίδες Εστία, Ναυτεμπορική και είναι σύμβουλος στο περιοδικό Μάνατζερ της Ελληνικής Εταιρείας Διοικήσεως Επιχειρήσεων. Επίσης, παρουσιάζει την εκπομπή «Δρόμοι της Ανάπτυξης» στο οικονομικό τηλεοπτικό κανάλι Sbc. Επίσης διαδικτυακά, αρθρογραφεί στο Εuro2day.gr,στο EBR και στο αγγλόφωνο European Business Review. Είναι επίτιμος διεθνής πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και διοικητικός πρόεδρος του ελληνικού τμήματός της, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Συντακτών Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και χρημάτισε επί εξαετία πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Τύπου. Από το 2002 είναι μέλος της Γερουσίας για την Ένωση της Ευρώπης, από την οποία και τιμήθηκε για τα άρθρα του περί ομοσπονδιακής Ευρώπης.