26 Ιουνίου 1809. Ο Λορδος Βυρων φιλοξενειται στο Λοντεικο αρχοντικο στην Τουρκοκρατουμενη Βoστιτσα, μαζι με τον φιλο του Χομπχαουζ. Το αρχοντοπουλο και Καζας της πολης Ανδρεας Λοντος παραθετει επισημο δειπνο στον υψηλο φιλοξενουμενο του στο τεραστιο αρχοντικο του, που βρισκοταν εκει που σημερα ειναι το Δημαρχειο του Αιγιου.....Εχει καλεσει ολους τους προυχοντες της περιοχης: Δημητριου, Αλεξανδροπουλος, Ορεινος, Χρυσανθοπουλος, Πατσαβας, Κανατας, Σκαλτσας, Σπανογιαννης, Παπασταθοπουλος απο την Κουνινα, Ροδοπουλος απο την Μυροβρυση, Ανδρεας Κουνινιωτης.Ολοι βουηγμενοι στο χρυσαφι, με τις καταλευκες φουστανελλες τους και τα χρυσοποικιλτα αρματα τους, καθονται σοβαροι γυρω απο τον Σοφρα στον οποιον προεδρευει ο Βυρων. Μετα το γευμα μιλανε πολιτικα και φιλολογικα. Ο Βυρων εντυπωσιαζεται απο τις γνωσεις του Λοντου και την γλωσσομαθεια του και με την βοηθεια του εκλεκτου οινου, σηκωνεται ορθιος και αρχιζει να απαγγελει τους πρωτους στιχους απο το ποιημα του για την Ελλαδα που εχει αρχισει να γραφει, στα Ιωαννινα. Ο Λοντος ανταποδιδει αναβαινοντας σε μια καρεκλα και απαγγελει δυνατα τον υμνο της Ελυθεριας του Ρηγα Φερααιου!....Στο ακουσμα του αγαπημενου ασματος δακρυα αρχιζουν να τρεχουν απο τα ματια των προυχοντων, ενω σιγονταρουν τραγουδωντας και αυτοι.....Οι φωνες απο το φωτισμενο αρχοντικο ακουγονται στο δρομο, στην σημερινη οδο Ανδρεου Λοντου. Τυχαια περναει απο εξω ο Τουρκος Κατης ακουει την φασαρια και ρωταει τον Τουρκο φρουρο που φυλαγε στην πορτα τι συμβαινει. ''Το αχοντοπουλο εμεθυσε '' απαντησε ο Τουρκος ''και τραγουδαει σε μια νεα Παναγια, που την λενε Ελευθερια''!.....Και το περιστατικο εληξε εκει.Στο τελος ο Βυρων σηκωθηκε και αγκαλιασε τον Λοντο, τον φιλησε και του ειπε: ''Παρα την σκλαβια της πατριδας σου κρυβεις ενα εξαιρετικο πνευμα ελευθεριας και μια υπερτατη φιλοπατρια''.!.....[ Το περιστατικο περιγραφει ο Χομπχαουζ , στο βιβλιο που εξεδωσε οταν επεστρεψαν με τον Βυρωνα στο Λονδινο και μετεφρασε το 1953 ο Γ. Θ. Παπαγεωργιου, ενω το αναφερει και ο Αριστος Σταυροπουλος στην ιστορια του. ]