Tης Αφροδίτης Αλ Σάλεχ

Ξύπνησα γύρω στις 7 το πρωί της Πέμπτης – για τρίτη φορά μέσα στη νύχτα – και αναζήτησα και πάλι το κινητό μου για να δω ... τι άλλο; τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών. Το πρώτο tweet που διάβασα δεν άφηνε πολλές αμφιβολίες για τα επόμενα. Έλεγε:



Της Σώτης Τριανταφύλλου*

Εν όψει της επίσκεψης του Ομπάμα στην Αθήνα, ο δήμος Καισαριανής ανεκήρυξε ανεπιθύμητο τον Αμερικανό πρόεδρο. Το να είσαι persona non grata στη σοσιαλιστική δημοκρατία της Καισαριανής είναι φυσικά μεγάλο πλήγμα· προκαλεί σοκ και δέος· αμαυρώνει ανεπανόρθωτα μια λαμπρή πολιτική σταδιοδρομία. Η ναρκισσιστική διαταραχή της αριστεράς: όλοι πρέπει να ντρέπονται εκτός από την ίδια.



Του Θόδωρου Σκυλακάκη*

Η εκλογή του Ντόναλτ Τραμπ δεν είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο. Ακολουθεί μια σειρά από μικρότερης σημασίας πολιτικές εκρήξεις στην Ευρώπη (Brexit, AfD στη Γερμανία, Λε Πεν, ευρωσκεπτικιστικά ή αντι-φιλελεύθερα κόμματα σε Ουγγαρία, Πολωνία, Αυστρία κ.λπ.), που στηρίχθηκαν σε παρόμοια ρητορική και αντίστοιχα τμήματα του εκλογικού σώματος. Οφείλουμε συνεπώς να αναζητήσουμε την κοινή και βαθύτερη αιτία τους.

Του Αντώνη Κρούστη

Αν κάποιος παρατηρήσει λίγο πιο αναλυτικά τα ευρήματα της δημοσκόπησης, πέραν της πρόθεσης ψήφου υπέρ της ΝΔ με 15%, θα διαπιστώσει ότι οι νοσταλγοί του ΣΤΑΛΙΝ  (ΚΚΕ 5,5%) και οι τιμητές του ΧΙΤΛΕΡ (ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ  7%)  εκπροσωπούν πάνω από 1 εκατομμύριο πολίτες . Τραγικό!


Tou Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επιτ. Δικηγόρου
 

Η διάκριση των εξουσιών είναι θεμελιώδης αρχή του Κράτους Δικαίου. Η έννοια αυτή προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Στους νεότερους χρόνους αποδίδεται στο Γάλλο φιλόσοφο του διαφωτισμού Μοντεσκιέ.