Του Δημήτρη Στεργίου

Ίσως διεκδικεί νέα παγκόσμια ιδιαιτερότητα η περίπτωση! Το 2019 «καταργήθηκαν»  όπως και τα «Μνημόνια» μετά το 2015 και ιδιαίτερα μετά τις 20 Αυγούστου 2018, και οι άμεσοι και οι έμμεσοι φόροι στην Ελλάδα!

 

Όλοι μιλάμε για τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, τα θεωρούμε αυτονόητα- δεδομένα… έπρεπε να υποστεί ζημία η Παναγία των Παρισίων για να αφυπνιστούμε μια στάλα. Δίπλα μας, κοντά μας υπάρχουν τόσοι πολύτιμοι θησαυροί που περνούν απαρατήρητοι όπως ο Ναός της Αγίας Τριάδας στην Ζαρούχλα όπου χρονολογείται από τον 12ο αιώνα Μ.Χ..

Γράφει στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η Μαργαρίτα Καραφωτιά φιλόλογος και τ. Προϊσταμένη του Ιστορικού Αρχείου Αιγίου 



Η ενίσχυση, η εδραίωση και η διάρκεια της εξωστρέφειας των ελληνικών επιχειρήσεων θέλει σύστημα, βαθειά επικοινωνία και γόνιμες ιδέες

Tου Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Οι ελληνικές εξαγωγές μπορεί να αυξήθηκαν τα χρόνια της κρίσης,πλην όμως ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένουν  πάντα σε πολύ χαμηλό επίπεδο.Αυτο δείχνει ότι το πρόβλημα της προώθησης της ελληνικής παραγωγής εκτός Ελλαδος είναι διαρθρωτικό και εξαρτώμενο  από ποικίλους παράγοντες οι οποίοι για πολλά χρόνια βρίσκονταν στο ψυγείο.Ενας από τους παράγοντες αυτούς είναι και η εθνική τακτική προώθησης της ελληνικής παραγωγής,Υπό αυτητην εννοια ας δούμε ποιες τακτικές εφαρμόζουν άλλες χώρες που έχουν υψηλές εξαγωγικές επιδόσεις.


Του Κώστα Στούπα

Η αποπληρωμή του ΔΝΤ που μας δάνειζε με 5,5% περίπου με δάνεια που αντλήσαμε με 3,5% είναι αναμφισβήτητα θετική εξέλιξη. Μιλάμε όμως για μερικά δάνεια 4-5 δισ. τα οποία με 5,5% κόστιζαν περί τα 275 εκατ. ευρώ το χρόνο ενώ με 3,5% θα κοστίζουν περί τα 175 εκατ. ευρώ. Τουτέστιν μιλάμε για ένα όφελος 100 εκατ. που δεν είναι διόλου αμελητέο.



Τι πιστεύει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθηγητής Τομασο Βαλέττι,για το ρόλο της συγκέντρωσης των επιχειρήσεων και τη σημασία τους στην ανάπτυξη μιας οικονομίας.

Του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου

Η βιομηχανική συγκέντρωση πόσο επηρεάζει την πορεία της αμοιβής της εργασίας και σε ποιο βαθμό θα μπορούσε να ναρκοθετεί τον δυναμισμό μιας οικονομίας; Αυτό ήταν κατά την εκτίμησή μας, το βασικό ερώτημα που εμμέσως πλην σαφώς έθεσε στους ακροατές του ο Ιταλός καθηγητής κ.Τομασο Βαλέττι, επικεφαλής οικονομολόγος στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ευρύτερα γνωστός για τις μελέτες του πάνω στη συγκέντρωση των επιχειρήσεων, τις εξαγορές και συγχωνεύσεις και το ανταγωνιστικό περιβάλλον. 



Οι αυτοδιοικητικές εκλογές και οι τραγωδίες στη Μάνδρα και στο Μάτι, φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της πολιτικής ανευθυνότητας, που κανονικά θα έπρεπε να είναι και το κύριο διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης. Είναι όμως;

Του Αθανάσιου  Χ. Παπανδρόπουλου

Όσο πιο γραφειοκρατικό είναι ένα καθεστώς, τόσο πιο ανεύθυνο, πιο εγκληματικό και πιο αναποτελεσματικό είναι. Βρίθουν τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν του λόγου μας το ασφαλές και η καθε αναφορά σε αυτά είναι απώλεια χρόνου.


Του Ηλία Καραβόλια

Ο G. Zimmel στο βιβλίο του ‘Μητροπολιτική Αίσθηση-Οι μεγαλουπόλεις και η διαμόρφωση της συνείδησης’’, γραμμένο το 1900, μας εισάγει στην κοινωνιολογία των αισθήσεων και στην σχέση χώρου και χρόνου, στην συνάρτηση βλέμματος-τοπίου.Η τέχνη του Χρόνου, είτε είναι κοινωνικός είτε ατομικός/βιωμένος, συνάρπαζε ανέκαθεν συγγραφείς (Μ.Proust, Ν .Elias, J. Servan, κ.α) που εξιστορούν το βίωμα της κάθε χρονικής στιγμής, το διάνυσμα του χρόνου, σε σχέση με την εμπειρία και την χωρική διάσταση του τόπου στον οποίο βρίσκεται το άτομο. Και αυτό είναι που κάνει ο Zimmel με την καταγραφή των παρατηρήσεων του στις μεγαλουπόλεις, αρχές του 20ου αιώνα.’’ Αν όλα τα ρολόγια του Βερολίνου σταματούσαν εστω για μια ώρα, ολόκληρη η χώρα θα παραδιδόταν στο χάος’’ λέει ο γερμανός κοινωνιολόγος.


Γράφει ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης

Οι επικείμενες Ευρωεκλογές (26 Μαΐου) ανάμεσα στα πολλά ζητήματα που θέτουν είναι και αυτό των σχέσεων Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Ευρωπαϊκής κοινωνίας, Ευρωπαίων πολιτών.  Πόσο πράγματι ενδιαφέρονται οι Ευρωπαίοι πολίτες για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πόσο γνωρίζουν το έργο του, τις εξουσίες και αρμοδιότητές του;  Δυστυχώς, όπως  καταγράφουν διαδοχικές  δημοσκοπήσεις, το ενδιαφέρον του μέσου πολίτη για το Ευρωκοινοβούλιο είναι ελάχιστο έως μηδαμινό. Και στο σημείο αυτό το Κοινοβούλιο καταγράφει μια κραυγαλέα αποτυχία. Απέτυχε δηλαδή το άμεσα εκλεγμένο Κοινοβούλιο να συνδέσει το Ευρωπαϊκό  θεσμικό σύστημα, την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ),  με την ευρύτερη  ευρωπαϊκή κοινωνία και πολίτες .  Όταν αποφασίστηκε στη δεκαετία του 1970  η διεξαγωγή εκλογών για την άμεση  ανάδειξη των μελών του Ευρωκοινοβουλίου κύριος στόχος μεταξύ άλλων ήταν να λειτουργήσει το Κοινοβούλιο ως η γέφυρα με την κοινωνία ώστε να ενισχυθεί και η δημοκρατική νομιμοποίηση της Ευρωπαικής  Ένωσης. Αυτό όμως δεν έγινε, πράγμα που αντανακλάται και στη φθίνουσα συμμετοχή στις Ευρωεκλογές, από 63% το 1979 (στις πρώτες εκλογές)  στο 41,5% το 2014 (στις τελευταίες).