Του Αντώνη Κεφαλά

Καταρχάς επισημαίνεται η φιλοσοφία και το κίνητρο: μία ροπή για μετρημένο ριζοσπαστισμό σε αντιστοιχία με την πρόσφατη - απόρροια ίσως της τετραετίας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ—τάση που επιδεικνύει η κοινωνία να αποδεχθεί αλλαγές που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν πιο θεμελιακές σε σύγκριση με αυτές που ήθελε και μπορούσε να αποδεχθεί στο παρελθόν.


Θανάσης Κ.

Σήμερα συμπληρώνονται 45 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος που δέσποσε στην ιστορική περίοδο που αποκαλούμε Μεταπολίτευση.

Η οποία τελειώνει – ή βρίσκεται στα τελευταία της πλέον.


Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης κάποιοι δεν έχουν πληροφορηθεί ότι τα φούμαρα και οι ιδεοληψίες πολύ απλά δεν λειτουργούν...

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Ο κυρ-Κώστας από το Δερβένι, τον Ιανουάριο 2015 τον ψήφισε για να καταργήσει τα μνημόνια μ΄έναν Νόμο. Ο Γιάννης από το Αίγιο τον ψήφισε για να διώξει τη Μέρκελ, χωρίς να ξέρει όμως από πού. Ο Ακάκιος από τα Μέγαρα τον ψήφισε για να μη χάσει τη δουλειά του στα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Ο Αργύρης, ανεπάγγελτος «κοινωνικός αναμορφωτής» με έδρα τα Εξάρχεια, τον ψήφισε γιατί δεν του πήγαιναν οι Σαμαροβενιζελοι. Ο Γιάννης από το Βόλο τον ψήφισε γιατί δεν φορούσε γραβάτα. Ο ανθρωπάκος δεν τις πάει τις ελίτ. Σαν τον Καρανίκα, θεωρεί ότι «η αριστεία είναι χολέρα». Αντίθετα, πρόοδος είναι το να σπας καρύδια στα καφενεία με τη σύνταξη του παππού.

 

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Η «κλιματική αλλαγή» ως πολιτικό πρόταγμα είναι από τα πιο σύνθετα, δύσκολα και επικίνδυνα ζητήματα…


Του Κώστα Στούπα

Τη μείωση της έντασης της πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ζητάει ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κ. Σημίτης με άρθρο του στα Νέα του περασμένου Σαββάτου, καθώς εκτιμά πως η χώρα ενδέχεται προσεχώς να βρεθεί αντιμέτωπη με δύσκολες καταστάσεις, όπως:



Του Τάκη Σουβαλιώτη


Στολίσκοι με βάρκες και άλλα πλεούμενα καθημερινά διασχίζουν το Αιγαίο. Και το διασχίζουν με όλους τους καιρούς. Ακόμη και όταν τα νερά του είναι φουσκωμένα και αγριεμένα αυτοί οι στολίσκοι δεν κόβουν. Και ποιος είναι ο προορισμός τους;


Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλός

Η Εμιλι Γουίλσον είναι ελληνίστρια και μετέφρασε την «Οδύσσεια» στα αγγλικά. Στη γλώσσα αυτή κυκλοφορούν καμιά εξηνταριά μεταφράσεις του Ομήρου. Είναι η πρώτη όμως που φέρει γυναικεία υπογραφή. Θα μου πείτε «ε και»; Η μετάφραση του έργου του Ομήρου που προγραμμάτισε τη δυτική λογοτεχνία κρίνεται ως μετάφραση. Ποια είναι η σχέση της με το πρωτότυπο και ποια αναγνωστική απόλαυση μπορεί να προσφέρει το κείμενο της μετάφρασης στο κοινό της. Ζήτημα ρυθμού και μιας ακρίβειας που ο μεταφραστής είναι αναγκασμένος να αναπλάσει σε ένα γλωσσικό περιβάλλον ριζικά διαφορετικό, με τους δικούς του κανόνες και τις δικές του αντιστάσεις. Δύσκολο έργο ανεξαρτήτως φύλου του μεταφραστή.



Γράφει ο Παντελής Καψής

Πριν από λίγες ημέρες δημοσιεύτηκε μια έρευνα για τις μαθητικές επιδόσεις στην Αγγλία. Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και αναμενόμενα. Οι μαθητές από φτωχές οικογένειες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να μην πιάσουν τη βάση στις εξετάσεις από τους υπόλοιπους. Και δεν μιλάμε για μικρά ποσοστά. Σχεδόν το 40% αποτυγχάνει. Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Δυστυχώς τα συγκεκριμένα στοιχεία δεν υπάρχουν, κανείς υπουργός, αριστερός ή φιλελεύθερος, δεν είχε την ευαισθησία να τα αναζητήσει. Μπορούμε να υποθέσουμε ωστόσο ότι κάτι ανάλογο ισχύει. Και ότι πίσω από τις ευγενείς διακηρύξεις για ισότητα ευκαιριών ισχύει η ίδια ταξική κατανομή.