Τα πάσης φύσεως συντεχνιακά συμφέροντα, με κορυφαία αυτά των δήθεν συνδικάτων, είναι η πραγματική κοινωνική τροχοπέδη της χώρας.

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Όλες οι ιστορικές αναφορές, μας λένε ότι οι πιο αναπτυγμένες κοινωνίες στον κόσμο μας είναι αυτές στις οποίες εκδηλώθηκαν συγκρούσεις, διεκδικήσεις, καινοτομίες, τεχνολογικές πρόοδοι και φαινόμενα «δημιουργικής καταστροφής». Την ίδια στιγμή, ο νομπελίστας οικονομολόγος και καθηγητής Έντμουντ Φέλπς, στο εντυπωσιακό βιβλίο του «Πρόοδος για όλους» (Εκδόσεις Επίκεντρο), τονίζει ότι η άνοδος του ναζισμού και του φασισμού στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου, μεταξύ άλλων υπήρξε και το προϊόν της εντυπωσιακής ανάπτυξης του κορπορατισμού σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, γεγονός που σε μεγάλο βαθμό συνέβαλε και στην έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.



Η αθρόα είσοδος στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου από τα τουρκικά παράλια μεταναστών και προσφύγων δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες και τεράστιες δυσκολίες στην Κυβέρνηση που συνεδριάζει ακατάπαυστα και εξαγγέλλει μέτρα για την αντιμετώπιση των αυξημένων αυτών ροών.

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Απ’ ότι όλα δείχνουν ούτε τα ταξίδια των ευρωπαίων αξιωματούχων στην Άγκυρα, ούτε αυτό του Αναπληρωτή υπουργού αρμόδιου για την Μεταναστευτική Πολιτική Γ. Κουμουτσάκου στην τουρκική πρωτεύουσα  θα αποδώσουν καρπούς.


Του  Κώστα Χριστίδη *

        Από αρκετές πλευρές υποστηρίζεται ότι η επιχειρηματική ηθική είναι ένα σχήμα οξύμωρο. Περιστασιακά οικονομικά σκάνδαλα, εξαπάτηση καταναλωτών, περιβαλλοντική μόλυνση κ.α. συμβάλλουν στην δημιουργία μίας διαδεδομένης αντίληψης, κατά την οποία η εφαρμογή κανόνων ηθικής συμπεριφοράς είναι αντίθετη με την επιχειρηματική δραστηριότητα ή, στην καλύτερη περίπτωση, τουλάχιστον αδιάφορη. Η αντίθετη αντίληψη υποστηρίζει ότι και στην επιχειρηματική σφαίρα είναι αναγκαία η τήρηση ηθικών αρχών και αξιών, όπως η εντιμότητα, η αξιοπιστία, η συνεργασιμότητα.



Είναι η λύση για τον παραγωγικό μετασχηματισμό της χώρας.

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Οι φυσικοί πόροι έχουν την ιδιότητα να είναι σπάνιοι και όσοι από αυτούς προσφέρονται εν αφθονία, η αξία τους είναι συνάρτηση της χρήσης τους. Άλλη αξία έχει ένα ποτήρι νερό σε κάποιο καφενείο της Αθήνας και άλλη το ίδιο ποτήρι στην έρημο της Σαχάρας. Αναφορικά δε με την αξιοποίηση των πόρων και την μετατροπή τους σε πλούτο, η δημιουργική ικανότητα του ανθρώπου παίζει τεράστιο ρόλο. 



Έχουμε επιστροφή των προπολιτικών του τέλους της δεκαετίας του ΄70;

του ΝΙΚΟΥ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Βουλή των Ελλήνων, 4 Οκτωβρίου 2019, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εγκαινιάζει την «ώρα του Πρωθυπουργού» επιλέγοντας να απαντήσει σε επερώτηση του Γιάνη Βαρουφάκη….


Του Χρήστου Χωμενίδη

Στις 2 Μαΐου 1945, δυο φαντάροι σκαρφάλωσαν σε ένα τεράστιο μισογκρεμισμένο κτήριο και στερέωσαν στον εξώστη του ένα κοντάρι με ένα κόκκινο πανί, ραμμένο όπως-όπως από τρία τραπεζομάντηλα. Ένας πολεμικός φωτορεπόρτερ ονόματι Γεβγένι Χαλντέι τους απαθανάτισε. Το στιγμιότυπο τυπώθηκε σε εκατομμύρια αντίτυπα, δημοσιεύτηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Το μήνυμα ήταν εκκωφαντικό, δοξαστικό. Η σοβιετική σημαία κυμάτιζε στο Ράιχστανγκ. Το Βερολίνο είχε καταληφθεί. Ο ναζισμός είχε ηττηθεί στην καρδιά του.


Στο ερώτημα αν ο φασισμός, ο ναζισμός και ο κομμουνισμός είναι «παρόμοιες» ιδεολογίες και απορρέοντα συστήματα, η απάντηση είναι: ναι και όχι.

Σώτη Τριανταφύλλου

Η Σώτη Τριανταφυλλου γράφει για το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «για την ευρωπαϊκή μνήμη για το μέλλον της Ευρώπης» και τις αντιδράσεις που προκάλεσε


Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος


Μα πώς είναι δυνατόν, μια χώρα δέκα εκατομμυρίων να μην μπορεί να απορροφήσει εκατό χιλιάδες πρόσφυγες ή μετανάστες; Πείτε τους όπως θέλετε. Δώδεκα χιλιάδες στη Μόρια; Σιγά το δύσκολο.