Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς

Σ​​τις επόμενες εκλογές θα συγκρουσθούν δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι. Ο ένας έχει ως όραμα προσλήψεις και επιδόματα για όλους. Ο άλλος βάζει πρωταρχικό στόχο να δημιουργήσει πραγματικές θέσεις εργασίας, μεγαλώνοντας την πίτα. Ο ένας αποτελεί τη συνέχιση ενός πελατειακού μοντέλου που, με ελάχιστες παρενθέσεις, κυριάρχησε στην Ελλάδα από τη γένεση του νεοελληνικού κράτους και μετά με αποκορύφωση την καταραμένη δεκαετία του 1980. Ο άλλος αντιλαμβάνεται ότι το μοντέλο χρεοκόπησε και δεν μπορεί να ξαναστηθεί χωρίς πρωτεύοντα ρόλο για την υγιή επιχειρηματικότητα.


Του Κώστα Στούπα

1) Το ψεύδος και η υποκρισία  ως μέθοδος  διακυβέρνησης...

Πριν από λίγες μέρες η φράση του πρωθυπουργού πως δεν έχει ανάγκη να τον φυλάνε κλούβες με διμοιρίες των ΜΑΤ δημιούργησε σάλο, καθώς οι εικόνες των τελευταίων χρόνων στα πέριξ του Μεγάρου Μαξίμου άλλα δείχνουν.



Γράφει ο Τάσος Γιαννίτσης   

Έχοντας πίσω μας μια δεκαετία επώδυνων ανατροπών και μπροστά μας μια τυφλή πορεία, είναι χρήσιμο να δούμε σε μακροσκοπική εικόνα το μεταπολεμικό παρελθόν μας. Να κατανοήσουμε τι έγινε, πότε έγινε και από ποιες πολιτικές δυνάμεις και ηγέτες, αλλά και τι δεν έγινε και για ποιον λόγο, και τι σημασία είχαν όλα αυτά για την κατάστασή μας σήμερα. Ενα πρόβλημα είναι ότι για να καταλάβει κανείς την πραγματικότητα, πρέπει να δει και κάποιους αριθμούς. Είναι βέβαια γνωστή η μπούρδα ότι «οι αριθμοί ευημερούν, αλλά οι άνθρωποι δυστυχούν». Σωστή η μπούρδα, αν οι αριθμοί είναι κίβδηλοι. Μόνο που τότε δεν φταίνε οι αριθμοί, αλλά όσοι τους φτιάχνουν. Το διαφορετικό είναι πιο πιθανό: «όταν οι αριθμοί δυστυχούν, οι άνθρωποι επίσης δυστυχούν». Οχι, ίσως, πάντα, αν σκεφτούμε την παραοικονομία, τη φοροδιαφυγή, τις οικονομικές και πολιτικές μαφίες ή τη διαφθορά, αλλά ξέρουμε ότι στην ελληνική πραγματικότητα δεν υπάρχουν τέτοια.



Του Σάκη Μουμτζή   

Σε μιαν από τις πιο πολιτικές ταινίες του Κόπολα –στον «Νονό 3»- ο Δον Κορλεονε (Αλ Πατσινο) μόλις έχει διασωθεί από δολοφονική απόπειρα. Ο ανιψιός του (Αντυ Γκαρσία) μέσα στο ελικόπτερο που τους απομακρύνει από τον χώρο της απόπειρας, σε έξαλλη κατάσταση, με παραληρηματικό λόγο, απειλεί να εξοντώσει όλους αυτούς που θεωρεί υπευθύνους για ότι έγινε. Ο αρχιμαφιόζος θειος του με ολύμπια ψυχραιμία, γυρνάει και του λέει «τον αντίπαλο σου δεν πρέπει ποτέ να τον μισείς, αυτό επηρεάζει την κρίση σου». Εγώ θα συμπλήρωνα, πως τον αντίπαλο σου αν θέλεις να τον νικήσεις, πρέπει πρώτα να τον σέβεσαι και μετά να τον μελετήσεις.



Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται περισσότερο να υπονομεύσει την όποια εναλλαγή στην εξουσία παρά να συμβάλει στην έξοδο της οικονομίας από το σημερινό τέλμα.

Του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου

Ακόμα και οι ανά την υφήλιο πέτρες γνωρίζουν ότι η ελληνική οικονομία είναι καταναλωτική και ελάχιστα παραγωγική.  Αυτός ήταν εξάλλου ένας από τους κύριους λόγους της υπαγωγής της σε μνημόνια για να αποφύγει την άτακτη χρεωκοπία. Είναι γνωστό επίσης στους επαίοντες. ότι η δομή κ αι λειτουργία μιας οικονομίας δεν αλλάζει από τη μία μέρα στην άλλη, ενώ η απαιτούμενη αλλαγή δεν μπορεί να γίνει αν δεν υπάρχει η αναγκαία για τον σκοπό αυτόν πολιτική βούληση.



Του Χρήστου Χωμενίδη

"Μόνος, μισολησμονημένος, πάμπτωχος απέθανε ο Γιώργος Σκούρτης...". Η είδηση είναι ασφαλώς θλιβερή ακόμα και για όσους δεν τον ήξεραν καν, ακόμα και για εκείνους που δεν εκτιμούσαν ιδιαίτερα ούτε τον ίδιον ούτε το έργο του. Τη δεκαετία του 1970 ο Γιώργος Σκούρτης πρωτοστάτησε στο "νέο κύμα" του ελληνικού θεάτρου.  Γνώρισε πιένες, τα κείμενα του χαιρετήθηκαν ως πρωτοποριακά, ρηξικέλευθα, ανέβηκαν από εξαιρετικούς θιάσους, χειροκροτήθηκαν από το κοινό. Η συνέχεια -φευ- δεν στάθηκε εξίσου λαμπρή...



Μ​​ια κοινωνία που έχει χάσει τη βούλησή της για δημιουργία. Μια κοινωνία που δεν έχει πλέον απαιτήσεις από τον εαυτό της, που δεν περιμένει τίποτε καλύτερο από τη ζωή της, μια κοινωνία που παλεύει μόνον για την επιβίωσή της. Μια κοινωνία συνταξιούχων. Φοβόμαστε το αύριο επειδή φοβόμαστε το σήμερα. Μια κοινωνία παραδομένη στην απάθεια της ήττας της.



Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

Δεν πιστεύω την Corriere della Sera. Αυτά που λέει ότι ο δικός μας ο Αλέξης είπε στον δικό τους να κάνει Κωλοτούμπα. Εγώ πιστεύω τον Μπαξεβάνη και περιμένω να πάει ο Άδωνης φυλακή. Να δω τον Άδωνη με ριγέ φόρμα! Θα είναι ο θρίαμβος της ανεξάρτητης και ερευνητικής δημοσιογραφίας. Τι; Δεν βρέθηκαν στοιχεία για χρηματισμό πολιτικών; Λεπτομέρειες! Κάτι θα βρουν.