Tου Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου

Οι πυρκαγιές και οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία, κάνουν όλο και πιο επιφυλακτικές τις αγορές απέναντι στις προοπτικές της χώρας

Οι νεκροί στο Μάτι και οι φωτιές που έκαψαν ολοσχερώς το 70% του οικισμού πρέπει να είναι το κερασάκι στην τούρτα. «Πίσω από τα τραγικά γεγονότα κρύβονται δραματικές θεσμικές και άλλες ανεπάρκειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, οι οποίες δημιουργούν σοβαρά ερωτηματικά για το αν η ελληνική οικονομία θα μπορέσει ποτέ να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των καιρών. Πιστεύω ότι οι αγορές βλέπουν με μεγάλη καχυποψία τα τεκταινόμενα στην χώρα», μάς είπε ανώτατο στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Και, όπως όλα δείχνουν, ο συνομιλητής μας δεν έχει άδικο.


 Γράφει ο Γιώργος Παντάκης

Ο τουρίστας διψάει να γνωρίσει την Ελλάδα που τόσο αγαπάει. Εμείς από την άλλη είμαστε φιλόξενος λαός και η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των τουριστών  δεν θα γνωρίσει την κουλτούρα μας από τα 4αστερα και τα 5αστερα ξενοδοχεία αλλά από το διαμέρισμα που θα του μισθώσουν το δωμάτιο,  θα επικοινωνήσει μαζί του, θα ζήσει μαζί του….



Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Σαν το κακομαθημένο παιδί που έσπασε το βάζο με το γλυκό και προσπαθεί να το κρύψει από την μαμά του, έμοιαζε ο Αλέξης  Τσίπρας  το βράδυ της Δευτέρας των καταστροφικών πυρκαγιών, σε αυτή την περί το μεσονύχτιο σύσκεψη στο συντονιστικό της πυροσβεστικής.


             
Του Βασιλειου Γρ.Παπαδακη{*}
Εις το Ινστιτούτο Σάντα  Φε του Νέου Μεξικού σύμφωνα με το αρθρογράφημα του κ. Ανδρέα Αδριανοπούλου, ένας μεγάλος αριθμός επιστημόνων, μεταξύ των οποίων και αρκετοί νομπελίστες, μελετούν τα φαινόμενα των χαοτικών καταστάσεων που επηρεάζουν τις διεθνείς εξελίξεις κι’ ότι μπορεί να έχει σχέση με την εσωτερική τάξη ή αταξία.



Το βδελυρό χρονικό των προκλητικών σκοπιμοτήτων  και της στρουθοκαμηλικής στάση όλων των κυβερνήσεων, οι οποίες από το 2000 απέφευγαν, όπως το διάβολος το λιβάνι, την αντιμετώπιση του μείζονος διαρθρωτικού προβλήματος, προτιμώντας αντ΄ αυτού  περικοπές μισθών και συντάξεων και αύξηση παλαιών και επιβολή νέων φόρων

Του Δημήτρη Στεργίου

Είχα την εντύπωση πως σε αυτά τα είκοσι περίπου τελευταία χρόνια στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση, δηλαδή στο ευρώ, στα τελευταία 11 χρόνια σε δεινή νομισματική και οικονομική κρίση,  στα τελευταία εννιά χρόνια στα  περιβόητα Μνημόνια που πρόβλεπαν εκατοντάδες μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικά μέτρα ως προαπαιτούμενα, θα είχε «κλείσει» το θέμα των «κλειστών επαγγελμάτων» , δηλαδή θα είχε  σταματήσει  ένα εφιαλτικό αντιαναπτυξιακό και αντικοινωνικό ταμπού, που στερεί την ελληνική οικονομία και το ΑΕΠ από πολλά δις. ευρώ . Δηλαδή,  θα είχε σταματήσει η  επί δεκαετίες σκληρή ταλαιπωρία της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, της ανάπτυξης και των πολιτών από ένα μείζον διαρθρωτικό πρόβλημα, όπως και και τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα».



Γράφει ο Αλέκος Παπαναστασίου

Πώς το «μάθε μπαλίτσα» της προπαγάνδας που χάρισε την εξουσία στον ΣΥΡIZA -από τα μαγκάλια και τις αυτοκτονίες ως την «τρόικα εσωτερικού»- γύρισε μπούμερανγκ την κρίσιμη στιγμή. Η ενοχοποίηση των θυμάτων στο Μάτι, ελλείψει άλλων εχθρών, σήμανε την αρχή του τέλους



Του Μάξιμου Σενετάκη*

Είναι πλέον ζήτημα χρόνου. Αργά ή γρήγορα εκλογές θα γίνουν. Ήδη ο προεκλογικός κύκλος άνοιξε. Ο Πρωθυπουργός σταθμίζει τα δεδομένα για να καταλήξει ποια χρονική συγκυρία θα είναι η λιγότερη επιζήμια για τον ίδιο.

 

Γράφει ο Τάκης Σουβαλιώτης

 Όλες οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις μας συνέδεσαν την οικονομική μας ανάπτυξη και με τις ξένες επενδύσεις. Ακόμη και η σημερινή κυβέρνηση που είναι η πλέον φορομπηχτική κυβέρνηση της μεταπολεμικής μας περιόδου, αναφέρεται συχνά πυκνά σε αυτή την ανάγκη που υπάρχει και για τη δική μας χώρα να δημιουργηθούν από τους ξένους επιχειρηματίες διάφορες επιχειρήσεις. Ώστε και παραγωγικότερη να γίνει (η χώρα μας) και η ανεργία να αρχίσει να περιορίζεται. Παρ’όλες όμως αυτές τις ευχές που κάνουμε όλοι μας για την έλευση των ξένων επενδυτών, η επενδυτική μας άπνοια καλά κρατεί. Συνεχίζεται.