Του Αντώνη Κεφαλά

Είναι σενάριο βγαλμένο από την Κόλαση. Αλλά, οι πιθανότητες εμφάνισης του δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητες. Η κρίση στα διεθνή χρηματιστήρια (για το ΧΑΑ δεν μιλάμε, είναι αστείο)  δεν σηματοδοτεί ακόμη το ξεκίνημα της επανάληψης του 2008. Ακόμη. Αλλά, μάλλον πρόκειται για γενική δοκιμή – μία prova generale --πριν την επίσημη πρεμιέρα.



Η μέθοδος για τους αντίπαλους είναι «Τι σε νοιάζουν τα στοιχεία; Ασκησε δίωξη να είσαι εντάξει» (έτσι ώστε να διασυρθούν οι διωκόμενοι…) και μετά «άσ" τους να απαλλαγούν στο ακροατήριο» |

Γράφει ο Γιάννης Κ. Πρετεντέρης στο in.gr

Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή δημοκρατία μόνο τα μισά να ίσχυαν από όσα προσάπτει η εισαγγελέας Ράικου στον «νταβατζή Ρασπούτιν» θα τον είχαν ήδη πάρει με τις χειροπέδες.



Του Δημήτρη Καμπουράκη

Πολλοί φίλοι μου δηλώνουν την κατάπληξη τους για την άνεση με την οποία τα στελέχη του Σύριζα υπερασπίζονται σήμερα πολιτικές και πρόσωπα που μέχρι πριν τρία χρόνια έστελναν στο πυρ το εξώτερο Καμένους και αμερικάνους και πλεονάσματα και πλειστηριασμούς και κάθε απερίγραπτη κολοτούμπα τους. Τότε τους θυμίζω μια πολύ χαριτωμένη ιστορία με πρωταγωνιστή τον Ανδρέα Παπανδρέου…



Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Κ​​ούραση. Είναι η πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι το ελληνικό τοπίο. Ας αφήσουμε κατά μέρος το φυσικό τοπίο που αντιστέκεται στην κακοποίησή του τόσες δεκαετίες και ας ρίξουμε μια ματιά στο ανθρώπινο. Ο καθένας από μας μπορεί να οραματίζεται διάφορα για τη ζωή του και για τη ζωή των παιδιών του, όμως όταν βρεθούμε όλοι μαζί, τι μας έρχεται στο μυαλό; Ανασφάλεια, φόβος και η προσδοκία της επιβίωσης.

 


Του Παντελή Καψή

Ακόμα κι ένας κυνηγός δεν μπορεί να σκοτώσει ένα πουλί που πετά προς αυτόν αναζητώντας καταφύγιο. Με αυτό το ρητό των Σαμουράι ο ραβίνος Ντέιβιντ Γουόλπ ξεκινά το άρθρο του για τον Τσιούνε Σουγκιχάρα. Έναν Γιαπωνέζο διπλωμάτη ο οποίος έσωσε χιλιάδες Εβραίους από τον θάνατο. Ήταν πρόξενος της Ιαπωνίας στην Λιθουανία το 1939 και βρέθηκε «πολιορκούμενος» από Εβραίους πρόσφυγες από την Πολωνία. Ζητούσαν απελπισμένα βίζα για να μπορέσουν να σωθούν. Ζήτησε οδηγίες από το υπουργείο και του το απαγόρευσαν ρητά. Αυτός όμως αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να τους αφήσει στην τύχη τους. Γνώριζε ότι θα καταστρέψει την καριέρα του αλλά αυτό δεν τον σταμάτησε. Έδωσε χιλιάδες βίζες δουλεύοντας νυχθημερόν, γράφοντας της με το ίδιο του το χέρι. Όταν αναγκάστηκε να φύγει, με το κλείσιμο του προξενείου, άφησε την σφραγίδα του σε έναν πρόσφυγα ώστε να μπορέσουν να πλαστογραφήσουν κι άλλες. Ακόμα και στο τρένο, την ώρα που έφευγε έδινε βίζες. Υπολογίζεται ότι σήμερα είναι στη ζωή 40.000 άτομα χάρη, σ αυτόν. Μετά τον πόλεμο έχασε την δουλειά του και δούλευε σε χειρωνακτικές εργασίες χωρίς κανείς να γνωρίζει την συνεισφορά του. Τον ανακάλυψε το 1968, ένα από τα παιδιά που έσωσε, όταν ήρθε στο Τόκιο στην πρεσβεία του Ισραήλ.



Μετάφραση-Επιμέλεια: Άννα Φαλτάϊτς

Η εκχώρηση Αυτοκέφαλου στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας και ο κίνδυνος για μεγαλύτερη ένταση στις σχέσεις της χώρας με τη Ρωσία. Η ανοικτή σύγκρουση της Ρωσικής Εκκλησίας με το Πατριαρχείο και ο φόβος για νέα Σχίσματα.



Του Κωστή Χατζηδάκη*

Διακίνηση ναρκωτικών, κλοπές, μαχαιρώματα, βία και απειλές ενάντια σε όποιον συχνάζει εκεί, χώροι κατειλημμένοι από τραμπούκους, απόλυτη ατιμωρησία απέναντι στις πάσης φύσεως παραβατικές συμπεριφορές. Δεν μιλάμε ούτε για τα Εξάρχεια, ούτε για το Ζεφύρι. Μιλάμε για τα ελληνικά πανεπιστήμια το 2018!


Μπορεί να έσβησε η φωτιά στις τραπεζικές μετοχές, πλην όμως η μυρωδιά της παραμένει.

«Γερνάω πάντοτε διδασκόμενος» λέει ο σοφός άνδρας. Μήπως όμως κάποιοι λαοί δεν διδάσκονται τίποτε απολύτως γιατί πολύ απλά δεν θέλουν να μάθουν; Πολύ φοβούμεθα ότι αυτό ισχύει με το παραπάνω στην Ελλάδα, όσο και αν η χώρα μας θέλει να φαντάζει ως ο τόπος της φιλοσοφικής σκέψης και του ορθού λόγου. Και από την άποψη αυτή, πολλές από τις τελευταίες εξελίξεις λένε πολλά, και διδάσκουν περισσότερα για όσους θέλουν να μαθαίνουν.

Πως η «μετριοκρατία» ισοπεδώνει τη χώραΤου Αθ. Χ.Παπανδρόπουλου

«Η φωτιά στις τραπεζικές μετοχές έγραψε στα «ΝΕΑ» ο Σεραφείμ Πολίτης,έσβησε στο παρά πέντε και αποσοβήθηκαν τα χειρότερα για το Χρηματιστήριο και την οικονομία, πριν το φαινόμενο πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι Τράπεζες ήταν το πρώτο μεγάλο θύμα του νέου ασταθούς, αβέβαιου και χωρίς ορατότητα περιβάλλοντος που επικρατεί στην ελληνική οικονομία».