Της Kerry McDonald

Όσο κι αν, δικαίως, καταγγέλλουμε τη διατήρηση της εργοστασιακού τύπου μαζικής εκπαίδευσης, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό το κατάλοιπο της Βιομηχανικής Εποχής ήταν στην εποχή του ιδιαίτερα καινοτόμο.

Το σχολείο της Βιομηχανικής Εποχής

 

Του Κώστα  Χριστίδη  *

       
Υψηλού συμβολισμού ήταν η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στον εορτασμό της επετείου για την ανατίναξη της γέφυρας Γοργοποτάμου από δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ. Ορθό και το μήνυμα που έστειλε δηλώνοντας ότι ‘’μόνο ενωμένοι και με τις σωστές επιλογές νικάμε και προχωράμε μπροστά’’. Ανάλογου περιεχομένου και η δήλωση του περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδος Κώστα Μπακογιάννη : ‘’Μακριά από το ‘’εμείς ή εσείς’’ ή, χειρότερα, από το ‘’εμείς ή κανείς’’, έχουμε σήμερα την δυνατότητα να ανεβάσουμε την δημοκρατία μας ψηλότερα’’.



Στο μεταξύ οφείλουμε να μιλάμε για τον φασισμό και τον σταλινισμό με τ’ όνομά τους

Του Ντάβιντ Βαρσόφσκι (Dawid Warszawski)*


Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε στην πολωνική εφημερίδα Gazeta Wyborcza, 23.11.2018.


Η Ευρώπη είναι μια ήπειρος όπου ο καθένας έχει κάποια σκιά που πρέπει να λησμονηθεί ή που δεν κάνει να μνημονευθεί.



Γράφει ο Μάξιμος Σενετάκης*

Το θέμα της μετανάστευσης μυαλών (brain drain) είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα που όφειλε να μας απασχολεί. Ως κοινωνία πρωτίστως και ως πολιτικό σύστημα.



Όσο οι παροχές θα πληρώνονται από φόρους και περικοπές έργων τοσο η κρίση ανάπτυξης θα βαθαίνει

Του Πάνου Καζάκου{*}

Πως να μιλήσεις για τις «παροχές» σήμερα μετά από οχτώ χρόνια κρίσης;   Και πως να αντιμετωπίσεις μια  ακατάσχετη  ηθικολογία που  δέεται υπέρ των θυμάτων  της κρίσης, μεταμφιέζεται με  της αλληλεγγύης  και,  έτσι , συγκαλύπτει επιλεκτικές εύνοιες αλλά  και ευθύνες για την κατάσταση των πολλών;



Στην συριζαικη Ελλάδα,το πελατειακό  κράτος εξελίσσεται στόν κύριο υπονομευτή της δημοκρατίας και της προόδου και είναι ηδη φυτώριο εκτροπής.. Και μη χειρότερα…

Του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου

Ο νομπελίστας οικονομολόγος Έντμουντ Φέλπς{2006}είναι ξεκάθαρος.Ο κορπορατισμός,υποστηρίζει,υπήρξε το εφαλτήριο για την αναπτυξη του φασισμού στην μουσολινική Ιταλία και βοήθησε στήν άνοδο του εθνικο-σοσιαλισμού στη Γερμανία του Χίτλερ.Σήμερα,το σύστημα αυτό είναι κορυφαία πηγή διαπλοκής και στην ουσία αποτελεί κοινωνική τροχοπέδη.Υπονομευει μεταρρυθμίσεις και εμποδίζει ανταγωνιστικές καινοτομίες.Είναι ετσι βασική πηγή ανεργίας αλλά αυτό κανείς δεν τολμά να το πεί ανοικτά.

 

Γράφει ο Αντώνης Ζαΐρης

Στην Πολιτική και στην Οικονομία είναι κανόνας ότι δεν μπορείς να λειτουργείς με υποθέσεις, μπορείς ωστόσο να επεξεργάζεσαι σενάρια Στρατηγικής βασιζόμενης σε εμπειρικές, περιγραφικού τύπου εκτιμήσεις-αναλύσεις της πραγματικότητας με συνεπικούρηση του ενστίκτου σου. Για δύο (2) λόγους υπάρχει περίπτωση, ως Κυβέρνηση και  κοινωνία , να μετανιώσουμε πικρά στο κοντινό μέλλον:



Σε μία εποχή όπου ο κόσμος βρίσκεται σε κομβική περίοδο δυνητικής προόδου, πολιτικοί καιροσκόποι δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα για ακινησία
και  επιστροφη στο παρελθον.

Του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου

   
Νάτοι οι νέοι εχθροί –και μην νομίσετε ότι είναι οι μετανάστες. Όχι, αυτοί ήλθαν για να μείνουν και θέλουν άλλου είδους προσέγγιση. Οι νέοι εχθροί είναι η σύγχρονη τεχνολογία σε όλες τις εκφράσεις, οι βιταμίνες, το κρέας, τα εμβόλια, οι ελίτ, ο ορθολογισμός και κυρίως η κριτική σκέψη. Αυτή κι αν πρέπει να ισοπεδωθεί, γιατί στην εποχή της ψηφιακής διάχυσης πληροφοριών μπορεί να εμπλουτίσει την γνώση και αλίμονο μας! Όταν το μέλλον βελτιώνεται, ποια τύχη έχουν οι κήρυκες της απαισιοδοξίας και της καταστροφής; Ακόμα χειρότερα, τί γίνονται οι διάφοροι «σωτήρες» και οι έμποροι εικονικής ευτυχίας;