Οι διαδρομές και μεταλλάξεις του Αλέξη Τσίπρα τα τελευταία χρόνια. Από την αντιπολίτευση μέχρι την εξουσία η απόσταση διανύθηκε σε πολύ μικρό διάστημα


Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν μόλις 26 χρονών όταν βρέθηκε στο πλοίο των ελλήνων  ακτιβιστών που πήγαιναν στη μεγάλη διαδήλωση στη Γένοβα κατά της παγκοσμιοποίησης τον Ιούνιο του 2001.



Όποιος θέλει να καταλάβει γιατί η χώρα έφθασε στο σημερινό της χάλι, ας διαβάσει το βιβλίο του Ρ. Τράϊβερς περί της μωρίας των ανοήτων και την λογική της εξαπάτησης και αυτοεξαπάτησης

Tου Αθανάσιου  Χ. Παπανδρόπουλου

   
Πριν δύο χρόνια ακριβώς τον ανακάλυψα διαβάζοντας ένα σχόλιο του Γιάννη Πρετεντέρη στα Νέα. Και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν το μετάνιωσα καθόλου. Διότι πρόκειται για έναν στοχαστή που ξέρει να ανοίγει πόρτες και να προσφέρει κλειδιά κατανόησης. Ο Ρόμπερτ Τράϊβερς (Robert Trivers) θεωρείται κορυφαίος στον κλάδο της εξελικτικής βιολογίας και για το έργο του τιμήθηκε το 2007 από την Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Σουηδίας με το Βραβείο Crafoord, το οποίο απονέμεται σε επιστημονικά πεδία που δεν καλύπτονται από τα γνωστά Βραβεία Νομπέλ.



Κι έπειτα σάλπισε ο τρίτος άγγελος. Κι ο άρχοντας Φλαμπουράρης ανέλαβε να εποπτεύει τις συναλλαγές των ανθρώπων. Τότε κακό μεγάλο έγινε.

Κουρεύτηκαν τα δάνεια όσων συμφωνούσαν μαζί του ότι τα δάνεια είναι «αέρας» και κλήθηκαν να δουλεύουν σκληρά μέχρι Δευτέρας Παρουσίας όσοι υποστήριζαν το αντίθετο. Κι έτσι ο βασιλιάς Τσίπρας συνέχισε να κυβερνά τους ανθρώπους, δίδοντας στον καθέναν αυτό που επιθυμούσε.

Του Θανάση Μαυρίδη

Υπεύθυνος για το τραπεζικό σύστημα είναι πλέον ο εργολάβος Φλαμπουράρης. Ας θυμηθούμε τι δήλωνε το 2015 ο μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, ο άνθρωπος που δεν αποχωρίζεται την φραπεδιά του ούτε μπροστά στον φακό της τηλεόρασης: «τα πάνω από 10 τρισ. που χρωστάει συνολικά η Ευρώπη ποιος της τα δάνεισε; Πού τα βρήκαν; Τι είναι;



Τι σημαίνουν οι αντισυστημικές ιαχές και κατάρες και πού θα έπρεπε να οδηγήσουν τις φιλελεύθερες δημοκρατίες

Του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου

Ο γερο-Κάρολος Μαρξ το είχε καταλάβει από την πρώτη στιγμή. Έβλεπε ότι ο βιομηχανικός καπιταλισμός ήταν ένα ανατρεπτικό σύστημα παραγωγής πλούτου που όντως άνοιγε νέες προοπτικές στον άνθρωπο. Σκέφτηκε λοιπόν ότι, αντί ο αυξανόμενος αυτός πλούτος να συσσωρεύεται ως αντιπαραγωγικό κεφάλαιο στα θησαυροφυλάκια ολίγων καπιταλιστών, θα μπορούσε μέσω της δικτατορίας του προλεταριάτου να γίνει κτήμα των περισσότερων.



Χρήσιμες απαντήσεις σε 29 ερωτήματα σχετικά με το τι θα ισχύσει από την 1η Οκτωβρίου έπειτα από τη νέα χαλάρωση των περιορισμών στην ανάληψη μετρητών και τη μεταφορά κεφαλαίων που ανακοινώθηκε χθες από το υπουργείο Οικονομικών, δίνει με ανακοίνωσή της η Ελληνική Ένωση Τραπεζών.

Αναλυτικά οι ερωταπαντήσεις:

1. Τι ισχύει με τις αναλήψεις μετρητών;

Από την 1η Οκτωβρίου 2018 επιτρέπονται χωρίς περιορισμό ποσού οι κάθε μορφής αναλήψεις μετρητών από κατάστημα ή από ATM από τις τράπεζες στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων των αναλήψεων με χρήση πιστωτικών και προπληρωμένων καρτών που έχουν εκδοθεί από πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα.



Του Αλέξη Παπαχελά

Ο​​ι τελευταίοι μιας γενιάς φεύγουν σιγά σιγά και αφήνουν ένα κενό πίσω τους. Είναι η γενιά που έζησε κορυφαίες και τραγικές στιγμές της Ιστορίας μας: τον πόλεμο, την κατοχή, τον εμφύλιο, την πολιτική κρίση της δεκαετίας του ’60 και τη δικτατορία. Τα έζησαν στο πετσί τους και γι’ αυτό ήταν σοφότεροι από όλους εμάς που μεγαλώσαμε στην εποχή της αφθονίας και των ανεξέλεγκτων προσδοκιών.



O ο οίκος Moody’s, όχι μόνο κρατά στον «πάγο» την ελληνική οικονομία (στη βαθμίδα Β3) και τις ελπίδες για αναβάθμιση, αλλά, σε νέα του ανάλυση προειδοποιεί με... υποβάθμιση.

Ο οίκος αξιολόγησης τονίζει ότι εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε περικοπή συντάξεων και δεν εφαρμόσει τις υποχρεώσεις απέναντι στους πιστωτές, τότε θα υποβαθμίσει την πιστοληπτική της ικανότητα.



Του Πάσχου Μανδραβέλη

Ζ​​ούμε σε μια χώρα που οι πολίτες της αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση με «δημοκρατικό τρόπο». Οταν λέμε «με δημοκρατικό τρόπο» δεν εννοούμε με βάση τη λογική που λύνουν τα προβλήματά τους οι σύγχρονες κοινωνίες· γίνεται δημόσιος διάλογος επί του πραγματικού, προτείνονται λύσεις επί του πραγματικού, και προκρίνεται κάποια θεραπεία επί του πραγματικού.