Της Gillian Tett

Στο 1,43 δισ. δολάρια ημερησίως έχει φτάσει το κόστος εξυπηρέτησης! Οι μεγάλες περικοπές φόρων και οι προβολές που δημιουργούν τρόμο στους επενδυτές. Το μειονέκτημα της βραχυπρόθεσμης ωρίμανσης και η ανάγκη συνεργασίας του Τραμπ με τους Δημοκρατικούς

Τον περασμένο μήνα καθώς οι Ενδιάμεσες Εκλογές πλησίαζαν, οι αναλυτές της Deutsche Bank δημοσιοποίησαν έναν υπολογισμό που θα έπρεπε να ταράξει τους αμερικανούς ψηφοφόρους. Δείχνει ότι σήμερα η κυβέρνηση πληρώνει 1,43 δισ. δολάρια κάθε ημέρα (ναι, ημέρα) για να εξυπηρετήσει το χρέος της, 10 φορές περισσότερα απ’ ότι οποιαδήποτε άλλη χώρα των G7 (η Ιταλία έρχεται μακράν δεύτερη σε αυτή την δυσάρεστη κατάταξη).


Γράφει ο Κώστας Κούρκουλος   

Η «ιστορία» είναι πραγματική: Μόλις ένα παιδί είδε στο Ζάππειο, προφανώς για πρώτη φορά, να κρέμονται τα πορτοκάλια στις πορτοκαλιές, φώναξε έκπληκτο στη μητέρα του: «Μαμά κοίτα, τα πορτοκάλια τρελάθηκαν και ανέβηκαν στα δέντρα»!



Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος

Δέκα περίπου χρόνια κύλησαν από την ημέρα που ο «Ελλην λαός», όπως τον αποκαλούσε ο τότε πρωθυπουργός του, έφαγε κατραπακιά και έκλινε ως ικέτης την κεφαλήν εις τους δανειστάς του. Τίποτε το φοβερόν. Ο κόσμος μας είναι έτσι φτιαγμένος που τέτοια συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Ο «Ελλην λαός» άρχισε να αναζητεί τον οικογενειακό του πλούτο που νόμιζε ότι έχει, για να ανακαλύψει ότι δεν έχει. Εψαξε στα βαθιά τα σεντούκια του, έβγαλε τα χρυσαφικά του, θυμήθηκε τη γερμανική κατοχή, ξελαρυγγιάστηκε από την αγανάκτηση και οχυρώθηκε στις επάλξεις των κεκτημένων του: τα δικαιώματα της δημοσιοϋπαλληλίας, που σε εμάς επέχουν θέση διακηρύξεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και τη σωτηρία των συνταξιούχων, στόχο ζωής του «Ελληνος λαού». Ακάματος, πεισματάρης, με τον πλούτο της ιστορικής πείρας, που του επέτρεψε να επιβιώσει, δεν σταμάτησε να διεκδικεί τα χαμένα περιουσιακά του στοιχεία.



Από το 2000, ο Στέφανος Μάνος και το τότε κόμμα του, οι Φιλελεύθεροι είχαν παρουσιάσει την ολοκληρωμένη πρόταση τους για τη ρύθμιση των σχέσεων Κράτους Εκκλησίας.

Η πρόταση εστάλη σε όλα τα πολιτικά κόμματα, την Εκκλησία της Ελλάδας και το Οικουμενικό Πατριαρχείο με στόχο να ανοίξει ένας διάλογος γύρω από το πολύπλοκο αυτό θέμα. Μόνο διάλογος βέβαια δεν υπήρξε...

 


Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Πρέπει πραγματικά να έχει κανείς μεγάλο θράσος για να δηλώνει (Ν. Παππάς, Αθήνα 9,84, 4 Νοεμβρίου» ότι «κάποια κέντρα ενοχλούνται που στην περίπτωση της ΕΡΤ έχουμε το δεύτερο ημίχρονο της μάχης κατά της διαπλοκής».

 


Του ΛΟΥΚΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ*

Δεν υπάρχει υγιώς σκεπτόμενος άνθρωπος σ΄ αυτήν τη χώρα που να μην αντιλαμβάνεται στοιχειωδώς την κατάσταση βαθύτατης μιζέριας, γενικευμένης παρακμής, θεσμικής απαξίωσης και οικονομικής ασφυξίας. Τα πεπραγμένα της σημερινής απαράδεκτης κυβέρνησης, δυστυχώς, μας φέρνουν δεκαετίες… μπροστά, καθώς θα χρειαστούν πάρα πολλά χρόνια για να ανακάμψουμε. Αν λειτουργήσουμε συνετά, τότε ίσως ελαφρύνει το βάρος και “μαζευτεί” η χρονική περίοδος του πόνου…

 
 
Γράφει ο Αντώνης Κρούστης

Ο Μάκης και η Μαρία είναι τα δυο παιδιά ενός μεγαλογιατρού  καρδιολόγου σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας. Ο Μάκης σπουδάζει φαρμακευτική στη Βουλγαρία και η Μαρία Μάρκετινγκ στην Κύπρο.



Ποια είναι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι δημαγωγοί, με πρωταγωνιστή τον Ντόναλντ Τραμπ. Το παράδειγμα του Brexit και τα τραγικά διδάγματα της δεκαετίας του 1930. Ποιοι πολιτικοί κίνδυνοι αναδύονται.

Του Gideon Rachman

Η διαφορά μεταξύ των αγγλικών όρων globalization (παγκοσμιοποίηση) και globalism (παγκοσμισμός) ίσως δείχνει παράλογη και ασήμαντη, αλλά έχει σημασία.