Αντί να του δώσουμε χρήματα ας του αγοράσουμε τις φρεγάτες κομμάτι-κομμάτι για να μην τα φάει σε μετακλητούς

Γράφει ο Νίκος Ζαχαριάδης

Φέτος αυτή η ειδική κατηγορία καλών ανθρώπων που αισθάνονται τη θετική ενέργεια όταν βοηθούν τον συνάνθρωπό τους, έχει να αντιμετωπίσει ένα αδυσώπητο δίλημμα: να δώσουν χρήματα από το υστέρημά τους στο Χαμόγελο του Παιδιού ή στον Πάνο Καμμένο; Δηλαδή, στις φρεγάτες που θα διαχειρίζεται ο Πάνος Καμμένος ως υπουργός Εθνικής Άμυνας. Με τον ίδιο τρόπο, μάλλον, που διαχειρίζεται και τα στρατιωτικά ελικόπτερα. Σαν προέφηβος κάγκουρας που δανείζεται το «εργαλείο» από τον «κολλητό» για μια βόλτα. Τα οποία ελικόπτερα, παρεμπιπτόντως, είναι και αυτά δικά μας. Αγορασμένα από έναν άλλο «έρανο». Υποχρεωτικό. Που ονομάζεται φορολογία.



Γράφει ο Θανάσης Κ.

Ο Τσίπρας είχε πει την περασμένη εβδομάδα ότι το σύνθημα των επόμενων εκλογών θα είναι:

--Εμείς με το λαό και η ΝΔ με την ελίτ!


Του Γιώργου Κράλογλου

Το 2022, που θα παραταθεί η Εποπτεία των δανειστών, εμάς θα μας αγοράζουν οι πρώην κομμουνιστές. Στη λίστα και τα Σκόπια. Ας δούμε πώς και γιατί.

Δεν χρειάζεται ειδική πληροφόρηση να καταλήξεις στο συμπέρασμα, ότι το 2022 θα είμαστε ίσως και χειρότερα από το 2018, ανεξαρτήτως πολιτικών εξελίξεων.

Ρεαλισμός χρειάζεται και παραδοχή της θλιβερής ελληνικής πραγματικότητας, που απεχθάνονται οι πρώην σοβιετικοί κομμουνιστές και όχι οι αριστεροί φελλοί των ελληνικών τσιπουράδικων... 



Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς

Οσο προχωρούμε προς τις εκλογές τόσο ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα διαβάζουν και θα ξαναδιαβάζουν το «Πιστεύω» της εποχής του 3%. Μπορεί να άλλαξαν στάση απέναντι στη Μέρκελ, στους Αμερικανούς ή στην ανάγκη προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων, αλλά σε ορισμένους τομείς παραμένουν αμετακίνητοι.



Γράφει ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης   

Υπάρχει κάποια προοπτική για τις χώρες των Δ. Βαλκανίων (Μαυροβούνιο, Σερβία, ΠΓΔΜ, Αλβανία και στη συνέχεια Βοσνία και Κόσοβο) να ενταχθούν ως πλήρη μέλη στην Ευρωπαϊκή Ένωση;  Η απάντηση δυστυχώς είναι αρνητική. Για τον ορατό χρονικό ορίζοντα, τα επόμενα δεκαπέντε με είκοσι ίσως χρόνια, προοπτική νέας ένταξης δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα.  Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ.Κ. Γιούνγκερ είχε αναφέρει παλαιότερα  μια ενδεικτική ημερομηνία, το 2025, για την ένταξη Μαυροβουνίου και Σερβίας. Αλλά κανένας στις Βρυξέλλες ή άλλη πρωτεύουσα δεν θεωρεί την ημερομηνία αυτή ως ρεαλιστική. Τα Δ. Βαλκάνια είναι πάρα πολύ μακρυά από την ένταξη. Το ανέκδοτο που άκουσα πρόσφατα στις Βρυξέλλες λέει ότι η Αλβανία θα ενταχθεί στην Ένωση όταν…. η Τουρκία αναλάβει την προεδρία του Συμβουλίου Υπουργών της Ένωσης ή και το αντίθετο ίσως: η Τουρκία να ενταχθεί όταν…η Αλβανία θα αναλάβει την προεδρία του Συμβουλίου, δηλαδή μάλλον ποτέ!  Γιατί όμως έχουμε φθάσει σ’ αυτή τη ζοφερή προοπτική;



Σε μία χώρα όπου η καταγγελία της ισλαμικής βίας και του σκοταδισμού της θεωρούνται ταμπού, το μέλλον της δημοκρατίας είναι ήδη ζοφερο…

Ο Ελ Καουρί, προσπαθώντας να μας ανοίξει τα μάτια που κρατάμε πεισματικά κλειστά, αναλύει το πώς και το γιατί στη Γαλλία πληθαίνονται οι υπερευσεβείς μουσουλμάνοι ενώ οι γαλλικές κυβερνήσεις τους παρατηρούν με αμηχανία ή δεν τους παρατηρούν καθόλου

Της ΣΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ*

Ο Χακίμ Ελ Καουρί, που το 2016  είχε κάνει έκκληση, μαζί με άλλους σαράντα μουσουλμάνους εναντίον του ισλαμικού φονταμελισμού, επανήλθε με ένα βιβλίο που έχει τίτλο «Ισλάμ, μια γαλλική θρησκεία».


                             
Γράφει ο Νικ. Λ. Γ. Λιναρδάτος
        
 Ο καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης  στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ  της Κυριακής  4ης Νοεμ. γράφει:  «Ο Παπαδόπουλος   [Γιάννης, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Λωζάννης]  ξεκινά [στο βιβλίο του Οι Δημοκρατίες σε κρίση; ]  από μια βασική παρατηρηση: Παρά την εξάπλωση της δημοκρατίας στον κόσμο, η ποιότητά της υποβαθμίζεται. Κάποιες από τις όψεις αυτής της πραγματικότητας συνδέονται με α) τη διαρκή υποβίβαση του κοινοβουλίου και την ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας…».



Να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών

Ελπιδοφόρα η επανάσταση των Μαθητών έστω και με ανάρμοστο τρόπο 

Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος

Η παράδοση της Μακεδονίας, είναι δύσκολο να αφομοιωθεί από τους Έλληνες. Από τη στιγμή που οι μεγάλοι και κυρίως οι αρμόδιοι, δεν κινούνται, αναμένοντας να καταψηφίσουν στη Βουλή, τα παιδιά πήραν την ευθύνη επάνω τους και ξεσηκώθηκαν. Σε μια εποχή απόλυτου μιθριδατισμού της κοινωνίας, η Νεολαία αρνείται να δεχθεί την παράδοση της Μακεδονίας έτσι απλά και εύκολα, ωσάν να πρόκειται για την αγοραπωλησία ενός οικήματος. ΟΧΙ λοιπόν βροντοφωνάζει η Νεολαία μας, έτσι οι μαθητές ταρακουνούν όλους εμάς τους μεγαλύτερους, που οφείλουμε να ξυπνήσουμε την εθνική μας συνείδηση, αλλά κυρίως να αφυπνιστούν οι πολιτικοί μας οι οποίοι είναι πλέον υποχρεωμένοι να βρουν τρόπο να ακυρωθεί η κατάπτυστη αυτή Συμφωνία, πριν είναι πολύ αργά και δημιουργηθούν  μη αναστρέψιμα  αποτελέσματα.