Του Γιώργη ΤάΚη Δόξα

Το σημερινό Κείμενο είναι αφιερωμένο στο Φωτεινό Ταξίδι του ΤΑΚΗ ΔΟΞΑ. Ένα Ταξίδι που ξεκίνησε στον Πύργο της Ηλείας το 1976 (30 Οκτωβρίου). Αυτό το Ταξίδι του «Ερημίτη του Πύργου»  (Παγκόσμια αναγνωρισμένος και καταξιωμένος ως «Ο Ποιητής του Φωτός»). Αυτό το Κείμενο δεν αποτελεί την συναισθηματική έκφραση προς τον Πατέρα Μου, αλλά είναι το οφειλόμενο χρέος και η ευθύνη του (κάθε) ΠΟΛΙΤΗ να ΤΙΜΑ και να ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ την (οποιαδήποτε) ΠΡΟΣΦΟΡΑ/ΔΡΑΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ και ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.



Γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης

Ο κ. Κώστας Γαβράς είναι σκηνοθέτης, μεγάλος σκηνοθέτης κατά πως λένε οι επαΐοντες. Δεν είναι οικονομολόγος, αλλά ούτε χρειάζεται να είναι για να κάνει ωραίες ταινίες. Χρειάζεται απλώς έναν καλό, έναν κακό και μια άσχημη κατάσταση που θα περιγράψει με την κινηματογραφία του. Υπάρχουν όμως κάποια ζητήματα που είναι τόσο προφανή, ώστε να μη χρειάζονται ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις, αλλά κοινή και χωρίς προκαταλήψεις λογική.



Του Ηλία Καραβόλια

Παρά την υπερβολική αισιοδοξία για αλλαγή της ζωής μας μέσω βελτίωσης του οικονομικού κλίματος (απο κεφάλαια που δεν βλέπουμε αλλά απλά ελπίζουμε ότι θα έλθουν επειδή μας μίλησαν και τους μιλήσαμε) αυτά που σίγουρα έρχονται είναι τα ραβασάκια απο τις τράπεζες (τα οποία έχουν αυξηθεί κατακόρυφα) δείχνοντας ότι υπάρχει μια μόνιμη και δυνατή σχέση που έχει πλέον έγκατασταθεί για τα καλά στην ελληνική κοινωνία: η σχέση πιστωτή και οφειλέτη. Kαι η διαχείριση αυτής της σχέσης λειτουργεί συμπληρωματικά στην αναπαραγωγή της εξουσίας του χρέους.



Πως από τον μεγαλύτερο και πιο εγκληματικό λιμό της δεκαετίας του 1950, η Κίνα έφθασε σήμερα να έχει 10.000 δολλάρια κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα και περί τα 30 εκατομμύρια πολίτες της με εισοδηματα άνω του ενός εκατομμυρίου δολλαρίων το χρόνο.

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Όταν ο Μάο εξέπνευσε, του Σεπτέμβριο του 1976, ήταν στην πραγματικότητα νεκρός - εννοείται πολιτικά - από καιρό. Αυτό φανερώνουν οι περιορισμένες αυθόρμητες λαϊκές αντιδράσεις στην αναγγελία του θανάτου του, καθώς και η ανικανότητα του να διασφαλίσει τη διαδοχή του: οι Τέσσερις, με τους οποίους ήταν ιδεολογικά συγγενής, ρίχτηκαν στη φυλακή σε διάστημα μικρότερο του ενός μηνός μετά το θάνατο του.



Φιλικά το λέμε… Αυτά που αποφάσισε το ΚΥΣΕΑ για το λαθρομεταναστευτικό είναι μικρά και άτολμα βήματα.

Προς τη «σωστή κατεύθυνση», βέβαια, αλλά εντελώς ανεπαρκή και αντιφατικά…

Του Θανάση Κ.

* Πρώτον αναγνωρίζεται και ρητά πλέον, ότι στην πλειονότητά τους οι νεοεισερχόμενοι δεν είναι πρόσφυγες – είναι «μετανάστες».



Βγαίνουν διάφοροι αδαείς – του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως, αλλά όχι μόνο – και ισχυρίζονται, ότι οποιοσδήποτε μπαίνει παράνομα στη χώρα και ισχυρίζεται ότι είναι «πρόσφυγας», δικαιούται – από αυτό και μόνο – να του αναγνωριστεί αυτή η ιδιότητα και επίσημα…
Κι ότι εμείς, υποτίθεται, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς

Λένε ψέματα!

Του Θανάση Κ.



Toυ Τάκη Σουβαλιώτη.

Αν σήμερα ανάβουν φωτιές στη Μόρια που βουλιάζει από λαθρομετανάστες, αύριο θα ανάβουν φωτιές σε όλη την Ελλάδα. Όταν δημιουργηθούν παντού καταυλισμοί. Σε μία τέτοια περίπτωση διαρκώς εξεγέρσεις και σοβαρότατα επεισόδια θα σημειώνονται από αυτούς τους αφροασιάτες που δεν θα βρίσκουν δουλειές, ούτε και κάποια αξιόλογη οικονομική υποστήριξη θα έχουν από κάπου.



Δημοκρατία σημαίνει ότι όλοι παίζουν με ίσους όρους.  Υπάρχουν δικαιώματα για όλους.Υπάρχουν και υποχρεώσεις – αλλά και περιορισμοί – που ισχύουν επίσης για όλους…
Και οι κανόνες εφαρμόζονται το ίδιο σε όλες τις πλευρές…

Αν δεν ισχύει κάτι από τα παραπάνω, τότε η δημοκρατία είναι στρεβλή και η στρέβλωση πρέπει να απαλειφθεί ΑΜΕΣΩΣ…

Του Θανάση Κ.
Εμείς εδώ έχουμε πολλές στρεβλώσεις.