Η μετατροπή πολλών κακουργημάτων σε πλημμελήματα αναμένεται να οδηγήσει περίπου 4.500 κακουργηματικές διώξεις στο αρχείο. Χιλιάδες διώξεις για κλοπές, υπεξαιρέσεις, απάτες και απιστία κατά του Δημοσίου θα εξαφανιστούν.

                              του. Γιάννη Μαρινου(*)

Κάθε άλλο παρά πασχαλινό μπορεί να θεωρηθεί το θέμα του σημειώματος αυτού, εκτός από τους παραβάτες του Ποινικού Δικαίου που ήδη πρέπει να υμνούν Πάσχα το Τερπνόν. Διότι ως αναστάσιμος ύμνος θα πρέπει να έγινε από αυτούς δεκτό το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα, ο οποίος δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα με επικείμενη τη σύντομη έγκρισή του από τη Βουλή. Και είναι μεν γεγονός ότι οι ζωηρές αντιδράσεις που προκάλεσαν κάποιες διατάξεις του έτυχαν της βελτιωτικής προσοχής του υπουργείου Δικαιοσύνης. Όμως, επειδή το προηγούμενο του διαβόητου Νόμου Παρασκευόπουλου άνοιξε τις πύλες των φυλακών σε χιλιάδες καταδικασμένους σε πολυετείς ποινές κάθειρξης και τα χαϊδολογήματα προς τον αμετανόητο πολυδολοφόνο Κουφοντίνα κάθε άλλο παρά καθησυχαστικά είναι, καλώ τους αγαπητούς αναγνώστες μου να συνειδητοποιήσουν κάποια απίστευτα που προβλέπει ο νέος Κώδικας, αν τον αποκρυπτογραφεί σωστά ο πρώην υπουργός Γιώργος Φλωρίδης σε άρθρο του στο «Βήμα» (14/4).



Του Ηλία Καραβόλια

Η δήλωση που ακολουθεί μπορεί να ερμηνευτεί απο τον καθένα διαφορετικά. Την έκανε πρόσφατα ο πρώην διευθύνων σύµβουλος της Cisco: «Σύντοµα θα δούµε τεράστιες εταιρείες να έχουν δύο µόνο εργαζόµενους: τον διευθύνοντα σύµβουλο και τον διευθυντή Πληροφορικής». Προσωπικά ανατριχιάζω και νιώθω τρόμο. Πίσω από την αυτοματοποίηση και την ελαστικοποίηση της εργασίας κρύβεται μια δήθεν κανονικότητα, μια δήθεν φυσιολογική εξέλιξη του συστήματος. Πόσο φυσιολογικό είναι άραγε ένας τεχνολογικός κολοσσός να έχει για εργαζόμενους ρομπότ και αλγοριθμικές μηχανές; Πόσοι άνθρωποι θα καταλήξουν στην ανεργία και πόσοι θα βρούν δουλειά στους νέους hi-tech κλάδους ( ρομποτική, τεχνητή νοημοσύνη, νανοτεχνολογία,κ.α) ; Ας μην ξεχνάμε οτι ήδη οι  διαδικτυακές πλατφόρμες εργασίας έχουν γίνει ''άρτια'' εργοστάσια παραγωγής υπηρεσιών στα οποία απευθύνονται οι πολυεθνικές για να βρίσκουν εργαζόμενους χωρίς συμβάσεις και δικαιώματα, ειδικά στην περίφημη οικονομία του διαμοιρασμού( sharing economy)



Τους πολιτικούς που χλευάζουν τους λαούς,ο Αριστοτελης,τους αποκαλούσε «ανθρωπάκια,μοχθηρά,κίβδηλα,άτιμα,ψευδεπίγραφα και αλλόκοτα»(Αχαρνές 517-518)
                                   
του Περικλή Σ. Βαλλιανου(*)
                 
Η παρρησία είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας. Οταν όμως στα χέρια των δημαγωγών – και από τις θέσεις εξουσίας που η δημοκρατία τους εμπιστεύθηκε – η ελευθερία της γνώμης διαστρέφεται σε εμπόριο ψεύδους, τότε καταντάει θράσος που υπονομεύει το αξιακό πλαίσιο της δημοκρατικής ζωής. Βασική τους υπόθεση είναι ότι ο μέσος πολίτης δεν διαθέτει κόκκο γνώσης και μνήμης, και άρα είναι εύκολο άθυρμα για «ηγέτες» που δεν έχουν όρια ή αναστολές, ούτε καν την αιδώ που ορίζει τη στοιχειώδη ανθρωπιά.



ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΑΝΑΣΗΣ Κ.

Η κατάσταση στη Βενεζουέλα είναι πιο κρίσιμη από ποτέ, και παραμένει συγκεχυμένη. Ο στρατός της χώρας δεν «πέρασε» με την πλευρά της Αντιπολίτευσης, αλλά ταυτόχρονα το ξεκαθάρισε:

ΔΕΝ συμμετέχει σε επιχειρήσεις καταστολής εναντίον της!

 

 

Η σημερινή κυβέρνηση ψάχνει για δανεικά ώστε να μπορέσει να συντηρήσει το σύστημα που διώχνει τους πιό δυναμικούς νέους εκτός Ελλάδας.Οι τελευταίοι αποτελούν πρόβλημα γιά το καθεστώς που ο κ.Τσίπρας έχει κατά νούν.

 

 

του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου

 

            Η φυγή, νέων κυρίως, Ελλήνων στο εξωτερικό συνεχίζεται και στην ουσία δεν νομίζουμε ότι είναι θέμα που απασχολεί σοβαρά το πολιτικό σύστημα της χώρας.Ιδιαίτερα δε τη σημερινή κυβέρνηση,που έχει «έρωτα» με την καρέκλα της εξουσιας Η μικροπολιτική, εξάλλου, δεν έχει τέτοιες ανησυχίες. Οι θώκοι και οι καρέκλες, οι παράτες και τα λοιπά «τραλαλά» είναι πολύ σοβαρότερα θέματα από τους 500.000 σήμερα και πιθανώς ένα εκατομμύριο σε λίγα χρόνια νέους οι οποίοι, απαυδισμένοι και απογοητευμένοι, θα έχουν ρίξει μαύρη πέτρα πίσω τους.



Του Ηλία Καραβόλια

Υπάρχουν πολλοί συγγραφείς που προτρέπουν πώς να γίνει κάποιος ιδιοφυία στις διαπραγματεύσεις. Και φυσικά υπάρχουν και αυτοί που παραθέτουν την ''επιστημονική'' θεωρία των διαπραγματεύσεων. Σκοπός μας δεν είναι κάτι τέτοιο. Σκοπός μας είναι να παραθέσουμε αυτή την ειδική προσέγγιση που αφορά το φαινόμενο της ψυχολογικής ανάλυσης των εμπλεκομένων σε μια διαπραγμάτευση με σκοπό να επέλθει μια αμοιβαία επωφελής - και κυρίως εφικτή -συμφωνία.



Ζήτημα ηγεσίας θέτουν Σκουρλέτης και Τσακαλώτος

Αποφασισμένοι να αμφισβητήσουν ευθέως τον Αλέξη Τσίπρα και να θέσουν ζήτημα ηγεσίας στην περίπτωση κατά την οποία η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις Εκλογές προσλάβει χαρακτηριστικά συντριβής εμφανίζονται οι Ευκλείδης Τσακαλώτος και Πάνος Σκουρλέτης.


Του Κώστα Χριστιδη{*}

Η ανανέωση σε πρόσωπα και ιδέες αποτελεί προϋπόθεση για την επιτυχία και την μακροβιότητα κάθε οργανισμού και, ιδιαιτέρως, κάθε πολιτικού κόμματος. Υπό την άποψη αυτή, το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας είναι λίαν ελπιδοφόρο. Σε αυτό περιλαμβάνονται άτομα με πολιτική εμπειρία, σημερινοί και πρώην ευρωβουλευτές και βουλευτές του κόμματος, αλλά και πολλά υποσχόμενοι νέοι, προσωπικότητες ήδη διακεκριμένες στον τομέα τους, ακαδημαϊκοί, τεχνοκράτες, επιχειρηματίες κ.α. Μεταξύ αυτών και ένα εμβληματικό άτομο με ειδικές ανάγκες, αξιοθαύμαστο για την δύναμη της θέλησής του, το οποίο επέλεξε να στοχοποιήσει κατά τρόπον αήθη μέλος της κυβέρνησης διακρινόμενο για συστηματική επίδειξη ‘’μαγκιάς’’ και παράβαση νόμων, όπως π.χ. του αντικαπνιστικού.