Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ο Σεφέρης και ο Θεοτοκάς είναι οι δύο πνευματικοί ταγοί του «μακρυγιαννισμού». Οπου «μακρυγιαννισμός» είναι η σαρωτική νοοτροπία που κυριάρχησε στην πνευματική μας ζωή, και όχι μόνον, στη μακρά περίοδο της μεταπολίτευσης, η οποία περιλαμβάνει και τη δεκαετία της κρίσης. Τα στοιχεία της είναι ευδιάκριτα: τη λαϊκή αγνότητα την ορίζει η καχυποψία απέναντι στους «ξένους», το αξεπέραστο αίσθημα της αδικίας, η δυσπιστία απέναντι σε πάσης φύσεως λογιότητα –ξένη κι αυτή– και ο από αρχαιοτάτων χρόνων κυρίαρχος της ελληνικής ψυχής, ο θυμός. Οι πληγές του στρατηγού «θύμωναν», κατά την υπέροχη έκφραση, και δεν τον άφηναν σε ησυχία.



Του Χρήστου Χωμενίδη

Εάν δεν έχετε δει τα επτά βίντεο που κυκλοφόρησε η αξιωματική αντιπολίτευση υπό τον γενικό τίτλο "Η Απάτη των Αρίστων Αποκαλύπτεται", σάς συμβουλεύω να το κάνετε. Όχι για να διασκεδάσετε με το δασκαλίστικο ύφος της παρουσιάστριας η οποία κουνάει το δάκτυλο στον λαό επειδή εμπιστεύθηκε απόφοιτους του Columbia αντί για παλαίμαχους φοιτητοπατέρες των καθ’ημάς πανεπιστημίων. Ούτε για να σάς ανέβει το αίμα στο κεφάλι με το θράσσος του ΣΥΡΙΖΑ να ορέγεται ξανά την εξουσία, ακόμα δεν έχει κλείσει χρόνος αφότου τον αποδοκίμασαν τρις οι Έλληνες. Ψύχραιμα να τα παρακολουθήσετε, με καθαρό βλέμμα.



Καθηγητής Κωνσταντίνος Ζοπουνίδης, Ακαδημαϊκός
Πολυτεχνείο Κρήτης
Audencia Business School, France

Ο χρηματοοικονομικός αναλυτής (ΧΑ) μελετά την αξία των επιχειρήσεων κάτω από το ακόλουθο πρίσμα: αποδοτικότητα, ανθρώπινοι πόροι, ενέργειες αναδιάρθρωσης,…

Από τον Αδαμάντιο Κουτσουμπή (δάσκαλο)

Κάποιος ενάρετος χριστιανός κάλεσε στα τελευταία της ζωής του τον πνευματικό του παπα-Δημήτρη και του είπε: Εγώ σήμερα πεθαίνω. Πες μου, σε παρακαλώ, τι πρέπει νά κάνω την κρίσιμη τούτη ώρα;

Ό ιερέας, γνωρίζοντας την αρετή του και τη μυστηριακή προετοιμασία του, του πρότεινε το εξής: Δώσε εντολή νά σου κάνουν μετά το θάνατό σου τακτικό σαρανταλείτουργο σ’ ένα εξωκλήσι.

 


 Γράφει η Ευσταθία Γιαννιά*

Ο Εχούντ Μπάρακ είπε κάποτε για το Ισραήλ, ότι «είναι βίλα στη ζούγκλα» και είναι σαν να περιγράφει και την Ελλάδα. «Βίλα», στην πιο εύφλεκτη γειτονιά του πλανήτη, που παράγει προσφυγικούς-μεταναστευτικούς πληθυσμούς, με συχνότητα μεγαλύτερη από όσους μπορεί να σηκώσει η χώρα μας.


Του Τάκη Σουβαλιώτη.

 Με αφορμή και αυτά τα προβλήματα που έχουν προκύψει τώρα τελευταία από τον κορωναϊό, θυμήθηκα κοντά στα άλλα και ένα μηνιαίο περιοδικό που κυκλοφορούσε στην Πάτρα στις δύο πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες και με τον τίτλο «Ελληνικός Πολιτισμός».


Το διατλαντικό χάσμα και τα βήματα που δεν τόλμησε να κάνει η Γερμανίδα Καγκελάριος για να αλλάξει τα δεδομένα. Οι φιλοδοξίες Μακρόν, τα πολιτικά προβλήματα στο Βερολίνο και το μεγάλο λάθος που έγινε το 2018.

Η Ιστορία βρίσκεται σε επαγρύπνηση για τις αμαρτωλές πράξεις –τις μεγάλες επιλογές με επιπτώσεις για τις οποίες οι ηγέτες μετανιώνουν- όπως για παράδειγμα ο πόλεμος του Ιράκ. Κάποιες φορές, ωστόσο, το λάθος έχει τη μορφή του δισταγμού –μιας απόφασης που αναβλήθηκε, μιας επιλογής που δεν έγινε. Αυτές οι αμαρτωλές παραλείψεις είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν, όμως συχνά έχουν εξίσου καταστροφικές επιπτώσεις. Από αυτήν την άποψη, η καγκελάριος της Γερμανίας, Angela Merkel, έχει κάτι που θα πρέπει να σκεφτεί.

Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Φίλιππο Νιάρχο δεκαοκταετή, όταν με πρόταση του πατέρα του μου έδωσε μια εντυπωσιακή συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο». Σε αυτήν έδειξε εξ απαλών ονύχων ότι ήδη προετοιμαζόταν για σπουδαία επιτεύγματα στον χώρο των επιχειρήσεων.
                                       του Γιάννη Μαρίνου(*)

Καθώς τελούμε σε αναμονή για τη μαζική εισροή επενδυτικών κεφαλαίων, που θα δώσουν την αναγκαία ισχυρή ώθηση στην προς το παρόν ανεπαρκή οικονομική ανάπτυξη της χώρας, οφείλουμε να χαιρετήσουμε την ολοένα και διογκούμενη συνεισφορά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας με την επί τρεις σχεδόν αιώνες σταθερά εκδηλούμενη γενναιοδωρία της στον τομέα της εθνικής ευεργεσίας.