Ένα ιστορικό κείμενο του Πωλ Βαλερύ (1871-1945), κορυφαίου Γάλλου στοχαστή και ποιητή, που απαντά επί της ουσίας σε όσους υποκριτές αμφισβητούν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου


Είτε αυτό αρέσει, είτε όχι σε κάποιες δήθεν ευαίσθητες ψυχές, ναι υπάρχει ένας ευρωπαϊκός τρόπος ζωής, που έχει μπόλικη ιστορία πίσω του. Ως εκ τούτου συνιστά τον Ευρωπαίο άνθρωπο. Αυτόν που ανήκει σε κάποιον από τους ευρωπαϊκούς λαούς, οι οποίοι κατά τον Πωλ Βαλερύ, στην διάρκεια της ιστορίας δέχτηκαν τρεις επιδράσεις. Αυτές που ο κορυφαίος Γάλλος και Ευρωπαίος στοχαστής είχε αποτυπώσει σ΄ένα περίφημο άρθρο του, το οποίο και δημοσιεύτηκε στο ειδικό βιβλίο για τον ποιητή του περιοδικού «Ευθύνη» στις αρχές του 2000 σε μετάφραση του Θανάση Νιάρχο. Έγραφε λοιπόν υπό τον τίτλο «Ποιος είναι Ευρωπαίος» ο σπουδαίος στοχαστής:




Ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής έχει δικαίωμα στην αυτοσυντήρηση…

Γράφει ο Παπαχρήστου Κώστας

Ξεκινώ με κοινότοπες αλλά αναγκαίες γενικότητες: Δημοκρατία σημαίνει ελευθερία με σεβασμό στα δικαιώματα και τους κανόνες που διέπουν τις σχέσεις των μελών μιας κοινωνίας. Κανόνες που και αυτοί οι ίδιοι προκύπτουν ως αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης της κοινωνίας. Αυτονόητα, όποιος ζητά να ενταχθεί σε μία προϋπάρχουσα δημοκρατική κοινότητα οφείλει καταρχήν να είναι πρόθυμος να αποδεχθεί τις κοινά συμφωνημένες αρχές της.



Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι ν’ απορεί κανείς. Δύο εισαγγελικοί λειτουργοί κάνουν πολύ σοβαρές καταγγελίες για την άμεση εμπλοκή ενός πολιτικού προσώπου στο έργο τους, και για κάποιους, πέρα βρέχει.



Η ευχάριστη έκπληξη της ψηφοφορίας στο Ευρωκοινοβούλιο κατά των ολοκληρωτισμών ήταν η υπερψήφιση της καταδίκης τους από την κυρία Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου. Αλλά….

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Η «Νέα Δημοκρατία» του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν αυτή που αναγνώρισε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ως μέρος της πολιτικής ζωής του τόπου και πολύ καλά έκανε.



Σίγουρα οι επιχειρήσεις έχουν ανάγκη από ταλέντα,πλην όμως η αναζήτησή αυτή δεν πρέπει να γίνεται αυτοσκοπός

Του Δημήτρη Μπουραντά

Η θεμελιώδης αρχή ‘’οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις’’ είναι σωστή και δεν πρέπει να αποτελεί μόνο κοινή λογική αλλά και κοινή πρακτική του μοντέλου διαρκούς επιτυχίας. Δεν είναι όμως επαρκής για τη διαρκή ανταγωνιστικότητα, τη διάκριση και την επιτυχία. Δεν αρκούν πλέον οι ’’κατάλληλοι άνθρωποι’’.


Γράφει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος

«Η ψήφος τους με κάνει να υποψιασθώ ότι δεν αντιλαμβάνονται σε ποια δεκαετία και σε ποιον κόσμο ζουν». Ετσι κατέληγε το προχθεσινό μου σημείωμα για την επιεικώς ανιστόρητη ψήφο των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. στην καταδίκη των ολοκληρωτισμών. Χθες το πρωί η κ. Σπυράκη, στην εκπομπή του Αρη Πορτοσάλτε, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, είπε πως η Ν.Δ. ακολουθεί τη γραμμή που χάραξε ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν νομιμοποίησε το ΚΚΕ. Κοινώς επιβεβαίωσε την υποψία μου. Η Ν.Δ. το 2019 συμπεριφέρεται με οδηγό τη Ν.Δ. του 1974. Δεν θα επαναλάβω ότι η φοβική στάση της Δεξιάς απέναντι στην κομμουνιστική Αριστερά επέτρεψε σε αυτήν την τελευταία να οικοδομήσει το ηθικό της πλεονέκτημα με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα.



Ο αποβιώσας Γάλλος πρώην πρόεδρος τηςΓαλλικής Δημοκρατίας, ήτανμεταξύ άλλων και από τους πρωτεργάτες την γκωλικής πολιτικής «κενής καρέκλας» στην νεοσύστατη Ε.Ο.Κ του1965

Του Αθ. Χ. Παπανδρόπουλου

Τον πρωτογνώρισα στις Βρυξέλλες τον Ιούνιο του 1965, Ηταν τότε το δεξί χέρι του Γάλλου πρωθυπουργού Ζωρζ Πομπιντού και συνόδευε στη βελγική πρωτεύουσα τον Γάλλο υπουργό Γεωργίας Έντγκαρ Πιζανί (1968-2016), μια σημαντική πολιτική προσωπικότητα της χώρας του. Την περίοδο εκείνη, η Γαλλία του Σαρλ ντε Γκώλ βρέθηκε σε πλήρη διάσταση με την Ευρώπη των έξη για την Κοινή Αγροτική Πολιτική και επί επτά μήνες ακολούθησε την αποκαλούμενη «πολιτική της κενής καρέκλας» εμποδίζοντας πλήρως τις οποιεσδήποτε λήψεις αποφάσεων στην τότε μάλλον νεοσύστατη Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.



«Το μέλλον δεν ανήκει στους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης. Το μέλλον ανήκει στους πατριώτες. Το μέλλον ανήκει σε ισχυρά, ανεξάρτητα έθνη… Κατά το παρελθόν, η παγκοσμιοποίηση άσκησε μια θρησκευτικού χαρακτήρα γοητεία πάνω σε προηγούμενους ηγέτες, κάνοντας τους να αγνοήσουν τα ίδια τα εθνικά τους συμφέροντα! Αυτή η εποχή έχει περάσει οριστικά…»

Του Θανάση Κ.

Αυτή η δήλωση του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τράμπ στη φετινή Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, προκάλεσε αίσθηση παγκοσμίως…