Εκτύπωση
Άρθρα - Απόψεις
Εμφανίσεις: 423


Οι Έλληνες ψηφοφόροι, με την ψήφο τους στις ευρωεκλογές, απέρριψαν τα περί νεοφιλελευθερισμού ιδεολογήματα και τις ψευδαισθήσεις που κρύβονται πίσω από αυτά.

Της Άννας Διαμαντοπούλου*

* Πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη- Πρώην Επίτροπος και πρώην Υπουργός.

Στις Ευρωεκλογές ηττήθηκαν δόγματα και ιδεοληπτικές ρητορείες. Το φάντασμα του νεοφιλελευθερισμού δεν φόβισε και η Χρυσή Αυγή αυτοπυροβολήθηκε. Τα κόμματα προχωρούν στην επόμενη μέρα με ήττες και νίκες αριθμητικές.



Η ΝΔ έδειξε μια εντυπωσιακή συσπείρωση των παραδοσιακών ψηφοφόρων  της, με παράλληλη σημαντική προσέλκυση κεντρώων. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι ο αρχηγός της  πέτυχε να σεβαστεί παραδοσιακές αξίες και ισορροπίες του κόμματος του , στρέφοντας ταυτόχρονα το τιμόνι προς τον 21 αιώνα και τις ανάγκες του. Έκανε σαφές, ότι η χώρα πρέπει να παράγει με πρωταγωνίστρια τη μεσαία τάξη. Η σταθερή πλοήγηση προς τον σύγχρονο κόσμο και η αποδέσμευση  από τις παθογένειες του παρελθόντος, θα δείξουν αν θα διατηρήσει τους νέους ψηφοφόρους και τις παραγωγικές δυνάμεις σ βάθος χρόνου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έπειτα από πέντε χρόνια στην εξουσία, υπέστη μια σημαντική ήττα. Είναι βιαστική η εκτίμηση για το εάν η ήττα είναι στρατηγική ή αν αποτελεί πλέον τον άλλο πόλο.

Αυτό που συνέβη, είναι ότι αποκαλύφθηκε η πολιτική καθυστέρηση ενός κόμματος, που εισήλθε στην πολιτική καθυστέρηση ενός κόμματος, που εισήλθε στην πολιτική, διατυμπανίζοντας το «ηθικό» του πλεονέκτημα και πορεύεται με επιλογές μη νόμιμες και μη ηθικές, θέτοντας μείζονα ζητήματα δημοκρατίας και πολιτικού ήθους.

Οι πολίτες είδαν τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα όχημα διάσωσης και επιστροφής των κεκτημένων τους. Το αποτέλεσμα ήταν το αντίστροφο. Οι πολίτες έχασαν και αυτά που είχαν, ενώ οι δημοσιονομικοί κίνδυνοι επιστρέφουν.

Ο Σύριζα αλλά και το ΚΙΝΑΛ, έθεσαν ως πρόταγμα των ευρωεκλογών τον κίνδυνο του νεοφιλελευθερισμού και την επέλαση της Ακροδεξιάς. Το πρόταγμα αυτό απορρίφθηκε και καταψηφίστηκε. Ο εξ Ευρώπης νεοφιλελεύθερος κίνδυνος είναι η μεγαλύτερη ιδεολογική ψευδαίσθηση και πολιτική μπλόφα, αφού στην ΕΕ δεν υπάρχει ούτε μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση.

Η Γερμανία της Μέρκελ, χώρα με ένα από τα ισχυρότερα κοινωνικά κράτη στον κόσμο, αποκαλείται νεοφιλελεύθερη ενώ η Βενεζουέλα του Μαδούρο, χώρα βυθισμένη στη διαφθορά και τον αυταρχισμό, θεωρείται αριστερή.

Η Ελλάδα υπήρξε πάντοτε μία χώρα με παρεμβατικό κράτος και κλειστή οικονομία. Το πρόβλημά της δεν είναι ο νεοφιλελευθερισμός, αλλά ο κρατισμός. Υπάρχει πια ο κρίσιμος αριθμός πολιτών που το κατανοεί.

Το δίλημμα δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας, έχει απαντηθεί με συμπράξεις μεταξύ τους σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, ήδη από το 1980.

Στο ερώτημα αν θα πρέπει να υπάρχουν συμπράξεις των δημόσιων νοσοκομείων με τον ιδιωτικό τομέα, οι σοσιαλιστικές και οι συντηρητικές κυβερνήσεις της Ευρώπης απάντησαν εδώ και πολλά χρόνια ΝΑΙ. Η αγορά εργασίας αλλάζει και απαιτούνται νέες μορφές προστασίας και επιμόρφωσης.

Το αφήγημα που θέτει ως αντίπαλο το νεοφιλελεύθερο φάντασμα και ως πρόταση τον επιδοματισμό, την κλειστή αντίληψη στην παιδεία, στην υγεία, στον τρόπο παραγωγής των δημόσιων αγαθών και υποτιμά τα νέα ζητήματα περιβάλλοντος και ψηφιακού μετασχηματισμού, δεν μπορεί να εγγυηθεί πολιτική μακροημέρευση.

Τα πολιτικά κόμματα αναπτύσσονται μόνο όταν πείθουν ότι υπηρετούν τη χώρα. Σήμερα, η προτεραιότητα είναι η πολιτική σταθερότητα και ένα σχέδιο ανάπτυξης. Όσο δεν παίρνουν το μήνυμα των καιρών και των ευρωεκλογών, ιδιαίτερα το ΚΙΝΑΛ, καθιστούν μονόδρομη, για πολύ μεγαλύτερο αριθμό πολιτών, την αυτοδυναμία της ΝΔ ως εθνική αναγκαιότητα.

Το Βήμα της Αιγιάλειας
Author: Το Βήμα της Αιγιάλειας
Ανεξάρτητη eφημεριδα άποψης.

BLOG COMMENTS POWERED BY DISQUS