Γράφει ο Δημήτρης Αλεβίζος - Συν/χος Δικηγόρος

 

Με αφορμή τα δημοσιεύματα, στις τοπικές εφημερίδες, ότι οι δικαστικοί υπάλληλοι των Δικαστηρίων Αιγίου, Πρωτοδικείου, Εισαγγελίας και Ειρηνοδικείου, προέβησαν σε στάση εργασίας για τρεις  ώρες κάθε εργάσιμη ημέρα, για πολλές ημέρες, εις ένδειξη διαμαρτυρίας, για την αδυναμία τους να ανταποκριθούν εις τα υπηρεσιακά τους καθήκοντα, εκ του λόγου ότι, εις το Πρωτοδικείον υπηρετούν έξι  υπάλληλοι, έναντι των προβλεπομένων δεκαπέντε  οργανικών θέσεων, που ήσαν μέχρι πρότεινος, εις την εισαγγελία υπηρετούν επτά  υπάλληλοι, έναντι των προβλεπομένων ένδεκα  οργανικών θέσεων, που υπηρετούσαν, προηγμένα και εις το Ειρηνοδικείο, υπηρετούν τρεις  έναντι των προβλεπομένων επτά  οργανικών θέσεων, όπως υπηρετούσαν προηγούμενα.

 

 Για την προαναφερόμενη έλλειψη των δικαστικών υπαλλήλων, δικαίως, διεμαρτυρήθη και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αιγίου. Η ανωτέρω έλλειψη δικαστικών υπαλλήλων, έχει ως άμεσο σοβαρό πρόβλημα εις την λειτουργία των υπηρεσιών των δικαστηρίων και την περαιτέρω δυσμενέστατη συνέπεια καθυστέρησης απονομής της δικαιοσύνης, που αφορά, όλους αδιακρίτως, τους πολίτες.

 

Η ανωτέρω, επικρατούσα, δυσμενέστατη κατάσταση, στα δικαστήρια του Αιγίου και της Αιγιάλειας, γενικώς, κρούει τον κούδωνα του κινδύνου, μήπως, λέγω μήπως, προμηνύεται κάποιος κίνδυνος, ακόμη, και διακοπής της λειτουργίας του Πρωτοδικείου Αιγίου. Για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται άμεσα και συντονισμένα, να προβούν και να επέμβουν, με ενδεδειγμένες, νόμιμες ενέργειες, προς την αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης και των λοιπών αρμοδίων δικαστικών υπηρεσιών, από κοινού ο Δήμος Αιγιαλείας, η Δημοτική Κοινότητα Αιγίου, τα δημοτικάδιαμερίσματα Αιγιαλείας αλλά και όλοι οι φορείς όπως η Νομική Υπηρεσία του Δήμου και οι σύλλογοι όπως των δικηγόρων, των ιατρών, των φαρμακοποιών, των εμπόρων, των αγροτών, των εργατών, με γενικό δίκαιο αίτημα, προκειμένου να συμπληρωθούν όλες οι κενές θέσεις των δικαστικών υπαλλήλων, ώστε να συνεχίσει να υπάρχει εύρυθμη λειτουργία των Δικαστηρίων του Αιγίου και με έντονο τρόπο να εκδηλωθεί, προς κάθε κατεύθυνση, ότι το Πρωτοδικείο Αιγίου ιδρύθηκε για να μείνει και να λειτουργεί εσαεί, εις το Αίγιο. Όμως η οποιαδήποτε ολιγωρία της αποκατάστασης της εύρυθμης λειτουργίας των Υπηρεσιών του Πρωτοδικείου κινδυνεύει να έχει πολύ σοβαρές συνέπειες, οι οποίες μπορεί, ακόμη και να αποτελέσουν την αρχή για συγχώνευση του Πρωτοδικείου Αιγίου με το Πρωτοδικείο Πατρών, γεγονός που πρέπει οπωσδήποτε να αποτραπεί.

Μόνον οι συντονισμένες και από κοινού ενέργειες, μπορεί να έχουν, για τον ανωτέρω σκοπό, θετικό αποτέλεσμα. Όμως, υποπτεύομαι ότι ίσως να αναρωτηθούν κάποιοι αναγνώστες αυτού του κειμένου, για ποιο λόγο ένας συνταξιούχος δικηγόρος ασχολείται και γράφει τα ανωτέρω. Το έντονο ενδιαφέρον μου για το Πρωτοδικείο Αιγίου, δικαιολογείται από το κατωτέρω ιστορικό ιδρύσεως του Πρωτοδικείου Αιγίου.

                Το Αίγιο και η Αιγιάλεια γενικότερα είναι μια μεγάλη περιφέρεια του Νομού Αχαΐας, η οποία εστερείτο και δεν είχε στο Αίγιο Πρωτοδικείο, αλλά για τις παρεχόμενες δικαστικές υπηρεσίες των πολιτών – κατοίκων της περιοχής, αρμοδιότητος Πρωτοδικείου, ήταν αρμόδιο το Πρωτοδικείο Πατρών.

                Το έτος 1978,ασκώντας το λειτούργημα και επάγγελμά μου, ως δικηγόρος, με έδρα την πόλη του Αιγίου, ένοιωσα την ανάγκη ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο να ιδρυθεί Πρωτοδικείο στο Αίγιο, που ήταν ένα παλαιό αίτημα των Αιγιωτών, που το θυμήθηκα όταν ήμουν μαθητής στο Γυμνάσιο Αιγίουταέτη1955-1956, και τότε που εκυκλοφορούσαν στο Αίγιο οι εβδομαδιαίες εφημερίδες «ΑΙΓΙΩΤΗΣ» και η «ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ» , στις οποίες έγραφαν οι εκδότες των εφημερίδων, με μεγάλα γράμματα, να ιδρυθεί Πρωτοδικείο στο Αίγιο, αλλά και εδημοσιεύοντο άρθρα έγκριτων, τότε, δικηγόρων της πόλεως και άλλων πολιτών, και φορέων της πόλεως, με τεκμηριωμένους λόγους και στοιχεία, το αίτημα για την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο, απευθυνόμενα προς την τότε Κυβέρνηση, Υπουργό Δικαιοσύνης και τον, επίσης τότε βουλευτή Αιγίου Τάση Δρούλια, ο οποίος ήταν με το τότε Κυβερνόν κόμμα, αλλά και οικονομικός παράγων στο Αίγιο και την Αιγιάλεια, ως ιδιοκτήτης εργοστασίου συσκευασίας σταφίδος και εξαγωγέως και είχε ισχυρές διασυνδέσεις.

                Εγώ ,βέβαια τότε(1955-1956),που είχα πλήρη άγνοια, για την έννοια και τη σημασία της ίδρυσης Πρωτοδικείου, απορούσα γιατί οι εφημερίδες επέμεναν, τόσο πολύ, με τις επανειλημμένες δημοσιεύσεις και προσκλήσεις, προς Βουλευτές και Πολιτευτές της Αχαΐας να μεσολαβήσουν για την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο.

Βέβαια, οι εκκλήσεις και παρακλήσεις των εφημερίδων και των δημοσιευομένων άρθρων των πολιτών, προς όλους τους αρμοδίους φορείς, έμειναν γράμμα κενό.

                Τη σημασία και τη σπουδαιότητα της ίδρυσης του Πρωτοδικείου στο Αίγιο, την εκτίμησα αργότερα, όταν πλέον ήμουν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο.

                Ειδικότερα, όμως, μετά από την οριστική επαγγελματική μου εγκατάσταση, ως δικηγόρου , το έτος 1973, στο Αίγιο, διαπίστωσα ότι, η έλλειψη λειτουργίας Πρωτοδικείου και αντιστοίχως Εισαγγελίας, στην Αιγιάλεια, με έδρα το Αίγιο, αποτελούσε σοβαρό πρόβλημα για τους κατοίκους της Αιγιαλείας και του Αιγίου, αλλά και για τους δικηγόρους, που είχαν έδρα το Αίγιο, και οι οποίοι ήσαν αναγκασμένοι, για τη διεξαγωγή και χειρισμό υποθέσεων, αρμοδιότητος του Πρωτοδικείου και της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, να πηγαινοέρχονται, στην Πάτρα, που είχε , ως δυσμενέστατες συνέπειες, την ταλαιπωρία, χάσιμο χρόνου, και πολλαπλά σημαντικά έξοδα, για τους πολίτες –διαδίκους και τους δικηγόρους του Αιγίου, μεταξύ των οποίων ήμουν και εγώ.

                Έτσι, το έτος1978,θυμήθηκα εκείνες τις δημοσιεύσεις, για την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο, του δημοσιογράφου Ανδρέα Βαρελά, στην εφημερίδα «ΑΙΓΙΩ- ΤΗΣ» και του εκδότη της εφημερίδος «ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ» των ετών 1955-1956 και εκτίμησα, πόσο μεγάλη ήταν η αναγκαιότητα ,ίδρυσης Πρωτοδικείου και Εισαγγελίας Πρωτοδικών, στο Αίγιο.

                Το έτος 1978, Πρωθυπουργός της Ελλάδος, ήταν ο Γεώργιος Ράλλης, του τότε Κυβερνώντος κόμματος της Νέας Δημοκρατίας , Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως, ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος ,καταγόμενος από την Πάτρα, έγκριτος Δικηγόρος, στην Πάτρα και Βουλευτής Αχαΐας, και Υπουργός Δικαιοσύνης, ήταν ο Γεώργιος Σταμάτης, έγκριτος Δικηγόρος Αγρινίου.

                Η ανωτέρω ανάμνηση, για την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο, μου εκέντρισε τη σκέψη και το ενδιαφέρον να προβώ , σε νόμιμες στοχευόμενες ενέργειες, προς τις αρμόδιες δημόσιες Υπηρεσίες και συναρμόδια Υπουργεία, προκειμένου να υλοποιηθεί ο στόχος και να ιδρυθεί Πρωτοδικείο στο Αίγιο, υπόθεση, που δεν ήταν εύκολο, να πραγματοποιηθεί, με απόφαση των συναρμοδίων Υπηρεσιών.

                Εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση, η οποία έχει σχέση με τα αμέσως ανωτέρω και είναι η εξής:

                Την ανωτέρω πρωτοβουλία μου εγνωστοποίησα στο συνάδελφό μου Δικηγόρο και έγκριτο νομικό Γεώργιο Γρηγοράκη και τον ρώτησα μήπως είχε κάποια στοιχεία που είχαν σχέση με παλιές ενέργειες ίδρυσης Πρωτοδικείου στο Αίγιο. Η απάντησή του ήταν ότι είχε κάποια έγγραφα, αλλά, οι όποιες προσπάθειες είχαν γίνει στο παρελθόν, ήσαν άκαρπες. Τότε του εζήτησα να μου δώσει αυτά τα παλαιά έγγραφα, τα οποία και μου έδωσε, λέγοντάς μου «πάρε αυτά που έχω αλλά το βλέπω δύσκολα να πετύχετε κάτι». Τα έγγραφα που μου έδωσε τότε, ο Γεώργιος Γρηγοράκης, ήσαν, μια κατάσταση των 16 άρθρων και εγγράφων που είχαν δημοσιευθεί εις τις προαναφερόμενες τοπικές εφημερίδες, μια δική του εισήγηση στο Παναιγιάλειον Συνέδριον της 25.6.1961 με τους λόγους που επέβαλλαν την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο και μια επιστολή– σημείωμα, από 2 Ιουλίου 1973 των εκπροσώπων όλων των επαγγελματικών τάξεων της πόλεως, απευθυνόμενη προς το Πρόεδρο της Κυβερνήσεως, τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως και τον Υπουργό Δικαιοσύνης και τίποτα άλλο.

 

Την ανωτέρω πρωτοβουλία μου για την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο, επίσης τη γνωστοποίησα στο συνάδελφό μου, νέο τότε δικηγόρο, Ευστάθιο Θεοδωρακόπουλο, ο οποίος, όπως μου είπε, ότι είχε την ίδια σκέψη.

                Τον μήνα Μάϊο του έτους 1978, με την ιδιότητά μου, ως Πληρεξούσιος Δικηγόρος του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος(ΟΣΕΑ.Ε), είχα καταθέσει, ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, αίτηση Ασφαλιστικών Μέτρων, εναντίον του Αναστασίου Παπαληγούρα, υιού του πρώην Υπουργού Παναγή Παπαληγούρα και επί θυγατρί γαμβρού του τότε Πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλη, η οποία αίτηση ασφαλιστικών μέτρων αφορούσε διατάραξη νομής σε σιδηροδρομική γραμμή, για αυθαίρετη διέλευση, επάνω στη σιδηροδρομική γραμμή, του Αναστασίου Παπαληγούρα, προς επικοινωνία του, με εξοχική οικία του, πλησίον της ακτής της θαλάσσης, στην περιοχή του χωρίου Τραπέζης Αιγιαλείας.

                Κατά τη συζήτηση της ανωτέρω αιτήσεως στο Ειρηνοδικείο, το μήνα Ιούνιο του έτους 1978,παρέστην εγώ, ως Πληρεξούσιος Δικηγόρος του Ο.Σ.Ε Α.Ε και ως Πληρεξούσιος Δικηγόρος του Αναστασίου Παπαληγούρα, παρέστη ο Ευστάθιος Θεοδωρακόπουλος, μαζί με τον Αναστάσιο Παπαληγούρα, επίσης Δικηγόρο.

                Μετά το πέρας της συζητήσεως της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, από κοινού ,ο Στάθης Θεοδωρακόπουλος και εγώ,με φιλική διάθεση, εκμεταλλευθήκαμε την παρουσία του Αναστασίου Παπαληγούρα, και θα έλεγα και παρακλητικά, λόγω της θέσεώς του καιτης σχέσεώς του με τον Πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη, να μεσολαβήσει και να βοηθήσει τις ενέργειές μας, για την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο.

                Ο Αναστάσιος Παπαληγούρας, άκουσε με ενδιαφέρον, αυτά που του εκθέσαμε για ίδρυση Πρωτοδικείου και μας διαβεβαίωσε ότι θα βοηθήσει να υλοποιηθεί η πρότασή μας, αρκεί να μην αντιδράσει, ο, τότε, Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως, Κωστής Στεφανόπουλος.

                Αυτή ήταν, η πρώτη άτυπη υπόσχεση κυβερνητικού παράγοντα για την ίδρυση του Πρωτοδικείου.

                Παράλληλα, τότε, εγώ είχα προβεί στις ακόλουθες ενέργειες, για τη συγκέντρωση των αναγκαίων στοιχείων, που θα δικαιολογούσαν την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο,όπως,με τη βοήθεια και των συναδέλφων Αλεξάνδρου Παπακωνσταντίνου, και Ιωάννου Ντρέκη, συνέταξα πίνακα με την καταγραφή ,από το αρχείο του Πρωτοδικείου Πατρών, των δημοσιευθεισών δικαστικών αποφάσεων, του Μονομελούς και του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, τακτικής διαδικασίας, ασφαλιστικών μέτρων, του Μονομελούς Πρωτοδικείου ,των διαταγών Πληρωμής, αλλά και αποφάσεις του Μονομελούς και του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών ,όπως και δημοσιεύσεις διαθηκών και καταστατικά εμπορικών εταιρειών, που όλες αυτές οι αποφάσεις είχαν ως αντικείμενα διαφορών που αφορούσαν την περιοχή Αιγίου και Αιγιαλείας και κατοίκους, Αιγίου και γενικώς Αιγιαλείας.

                Από τη καταγραφή των αποφάσεων αυτών, προέκυψε ότι,αθροιζόμενες,αποτελούσαν,ποσοστόπερίπου30% , επί του συνόλου των εκδοθεισών αποφάσεων από τα ανωτέρω δικαστήρια, που αφορούσαν το Αίγιο και την Αιγιάλεια.

                Με τα ανωτέρω υπαρκτά στοιχεία εδικαιολογείτο να επιδιώξουμε την ίδρυση Πρωτοδικείου στοΑίγιο.

                Το έτος 1978 ήταν Πρόεδρος των τοπικών γραφείων της Νέας Δημοκρατίας στο Αίγιο ο ιατρός Αθανάσιος Καλαμπόκας, καταγόμενος από το Αγρίνιο, αλλά πολλά χρόνια εγκαταστημένος στο Αίγιο με κλινική, ο οποίος ήταν γνωστός μου και είχα την πληροφορία ότι είχε φιλικές σχέσεις ,με το συμπατριώτη του Υπουργό Δικαιοσύνης Γεώργιο Σταμάτη, δικηγόρο.

                Επίσης, την ίδια περίοδο, Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως, ήταν ο Κωστής Στεφανόπουλος, έγκριτος δικηγόρος, με μεγάλο δικηγορικό γραφείο στην Πάτρα.

                Με την ευκαιρία της φιλικής μου σχέσεως με τον Αθανάσιο Καλαμπόκα, τον επισκέφθηκα στο Γραφείο του και του έθεσα υπόψη το θέμα που μας απασχολούσε για την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο και συνάμα τον παρεκάλεσα να μας κλείσει ένα ραντεβού –συνάντηση – με τον Υπουργό Δικαιοσύνης και φίλο του - Γεώργιο Σταμάτη στο Γραφείο του στο Υπουργείο, με δικηγόρους από το Αίγιο, αλλά να έλθει μαζί μας και ο ίδιος στην Αθήνα, έτσι ώστε να μεσολαβήσει στον Υπουργό για την ίδρυση Πρωτοδικείου στο Αίγιο.

                Ο Αθανάσιος Καλαμπόκας, άκουσε ότι είναι ενδιαφέρουσα η πρότασή μου και δέχθηκε την παράκλησή μου και έκλεισε την συνάντηση, στο γραφείο του Υπουργού συγκεκριμένη ημέρα και ώρα. Κατά την ορισθείσα ημεροχρονολογία με το δικό του αυτοκίνητο, επήγαμε στο γραφείο του Υπουργού, μαζί, εγώ και οι συνάδελφοι δικηγόροι Λεωνίδας Γκόφας, Λεωνίδας Μακαρίτης. Την ίδια ημέρα και ώρα είχε κλείσει, συνάντηση με το Υπουργό Δικαιοσύνης και ο τότε Δήμαρχος Αιγίου Νικόλαος Κουνινιώτης, ο οποίος ήλθε στην Αθήνα, μαζί με τους συναδέλφους , Ευστάθιο Θεοδωρακόπουλο και το Κώστα Μπούνια.

                Όταν, την συγκεκριμένη ημέρα και ώρα , έγινε η συνάντηση του Υπουργού με τον Αθανάσιο Καλαμπόκα και εμάς τους τρεις δικηγόρους ,αλλά και με το Δήμαρχο και τους δύο άλλους δικηγόρους, μετά από τις φιλοφρονήσεις χαιρετισμού, με τον Υπουργό, του είπε του Υπουργού ο Αθανάσιος Καλαμπόκας του Γεωργίου Σταμάτη «Γιώργη θυμάσαι που, όταν είμαστε μικροί, ψάχναμε για φωλιές παλιών;» και ο Σταμάτης του απάντησε «αυτά τα θυμάμαι Θανάση και είναι καλές αναμνήσεις» και συνεχίζοντας του είπε «καλά εσύ Θανάση, ως γιατρός τι θέλεις με τους δικηγόρους και τα δικαστήρια;» και ο Θανάσης του απάντησε: «Γιώργη εγώ αγαπώ τους Αιγιώτες, και θέλω να ικανοποιήσεις, το δίκαιο αίτημά τους, διότι θα απαλλαγούν από ταλαιπωρίες και πολύ θα ωφεληθεί η Αιγιάλεια» και ο Υπουργός απάντησε «Θανάση ,εγώ σου υπόσχομαι να κάνω αυτό που μου λες, αλλά αρκεί να το δεχθεί και ο Στεφανόπουλος». Ο Κωστής Στεφανόπουλος, τότε ήταν Υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως. Τότε εμείς είπαμε στον Υπουργό, ότι οκ. Στεφανόπουλος θα το δεχθεί.

                Εν συνεχεία έδωσα στον Υπουργό κατάλογο με το ποσοστό(30%) των υποθέσεων των Αιγιωτών και της Αιγιάλειας που εδικάζοντο στα δικαστήρια των Πατρών και του ανέφερα ότι οι Αιγιώτες και όλοι οι κάτοικοι της Αιγιαλείας, ταλαιπωρούνται και έχουν πολλά έξοδα να πηγαινοέρχονται στην Πάτρα ,ακόμη και για ένα πιστοποιητικό Ποινικού Μητρώου. Τότε ο Υπουργός, αφού κράτησε στο φάκελό του , τις καταστάσεις με τις δικαστικές αποφάσεις κ.λπ που του παρέδωσα, μας απάντησε ότι, το αίτημα των Αιγιωτών, ήταν απόλυτα δικαιολογημένο και μας υποσχέθηκε ότι θα δώσει εντολή στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή για τη σύνταξη νόμου ιδρύσεως του Πρωτοδικείου στο Αίγιο, αλλά αρχικά να συσταθεί ένα μεταβατικό Μονομελές Πρωτοδικείο από την Πάτρα, να συνεδριάζει στο Αίγιο, στο κατάστημα του Ειρηνοδικείου Αιγιαλείας, μέχρι να ιδρυθεί το Πρωτοδικείο στο Αίγιο και παράλληλα να γίνει και η ίδρυσή του Πρωτοδικείου Αιγίου.

                Η ανωτέρω θετική ενέργεια του ιατρού Αθανασίου Καλαμπόκα, ήταν σημαντική για το Αίγιο και την Αιγιαλεία, διότι, σε σημαντικό βαθμό, επηρέασε το φίλο του και συμπατριώτη του Υπουργό, διότι, με απόφαση του Υπουργού, συστήθηκε αρχικά και ελειτούργησε στο Αίγιο, το Μεταβατικό Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών το οποίο συνεδρίαζε στο κατάστημα του Ειρηνοδικείου Αιγίου, κατά τα έτη 1980 και 1981 και παράλληλα, μενόμο1183/ 1981συστήθηκετοΠρωτοδικείοΑιγίου,οοποίος, εψηφίσθηκε στο Τμήμα Διακοπών της Βουλής, το καλοκαίρι του έτους 1981 και εδημοσιεύθη στο υπ’αριθμ. 191/23.7.1981 ΦΕΚ τ.Α, το ίδιο καλοκαίρι, με Πρωθυπουργό της Κυβερνήσεως το Γεώργιο Ράλλη, με Υπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως το Κωστή Στεφανόπουλο, και Υπουργό Δικαιοσύνης το Γεώργιο Σταμάτη.

                Όμως την εποχή εκείνη δεν υπήρχε κτίριο κατάλληλο για τη στέγαση του νεοϊδρυθέντος Πρωτοδικείου στο Αίγιο.

                Εις την αρμοδία Επιτροπή, για την επιλογή και έγκριση του κατάλληλου κτιρίου για τη στέγαση του Πρωτοδικείου, συμμετείχαν, μεταξύ των άλλων μελών της επιτροπής, ο Εισαγγελέας Εφετών Πατρών, με το επώνυμο Σακκάς και ο Ειρηνοδίκης Αιγίου Δημήτριος Μουσάς, οι οποίοι και πρότειναν, ως αναγκαστική λύση, να στεγαστούν οι υπηρεσίες του Πρωτοδικείου Αιγίου, στην τότε ημιτελή οικοδομή (Πολυκατοικία)του Διονυσίου Αρβανίτη, επί της οδού Μητροπόλεως, απέναντι από το Δημοτικό κήπο Υψηλών Αλωνίων.

                Το κτίριο στέγασης των υπηρεσιών του Πρωτοδικείου Αιγίου, είχε μειονεκτήματα, διότι, η αίθουσα συνεδριάσεων και εκδίκασης των υποθέσεων του Δικαστηρίου, ήταν στο ισόγειο, αλλά σε εσωτερικό , μικρό χώρο. Τα γραφεία των Υπηρεσιών του Πρωτοδικείου, στο πρώτο όροφο και της Εισαγγελίας Πρωτοδικών στο δεύτερο όροφο. Τα χωρίσματα των γραφείων είχαν κατασκευαστεί πρόχειρα με νοβοπάν.

                Παρά τα ανωτέρω δυσμενή χαρακτηριστικά του κτιρίου, η Επιτροπή επήρε τη γενναία απόφαση, να στεγαστούν σ’ αυτό, οι υπηρεσίες του Πρωτοδικείου, διότι, όπως μου έλεγε, εκ των υστέρων, σε φιλική συζήτηση, ο Ειρηνοδίκης Δημ. Μουσάς, ότι, εάν δεν εγκρίνετο η στέγαση των υπηρεσιών σε κτίριο, υπήρχε κίνδυνος να ματαιωθεί ,ακόμη και η ίδρυση του Πρωτοδικείου.

 

Την 12 του μηνός Σεπτεμβρίου 1981 ο Δήμος Αιγίου, με ειδική εκδήλωση στο Δημαρχιακό κατάστημα Αιγίου, ετίμησε, με τιμητική πλακέτα και επίδοση και των κλειδιών της πόλεως, ως τον επίτιμο Δημότη μας, το Γεώργιο Σταμάτη εις ένδειξη ευγνωμοσύνης για την πολύτιμη συμπαράστασή του στην πόλη του Αιγίου, και ολόκληρη την περιοχή, με την ίδρυση του Πρωτοδικείου.

 

 

Εις τη φωτογραφία έτους 1981 είναι από αριστερά ο Γεώργιος Σταμάτης, τότε Υπουργός Δικαιοσύνης, στο μέσον, ο τότε Δήμαρχος Αιγίου, Νικόλαος Κουνινιώτης και δεξιά ο έγκριτος Δικηγόρος Γεώργιος Γρηγοράκης.

                Βέβαια εμείς που είχαμε την ιδέα και πρωτοβουλία για την ίδρυση του Πρωτοδικείου, είμαστε, ως νέοι τότε, οι αφανείς πρωταγωνιστές.

                Τα εγκαίνια ίδρυσης και λειτουργίας του Πρωτοδικείου έγιναν το Φεβρουάριο του έτους 1982, από τον τότε Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης Γεώργιο Αλεξανδρίδη, επί Κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου.

                Εν συνεχεία, το έτος1983,ο ,τότε, Δήμαρχος Αιγίου Αλέκος Μέγαρης ,προέβη ,μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγίου και μετά από έγκριση του Υπουργείου Δικαιοσύνης ,στην αγορά οικοπέδου και ανέγερση δικαστικού μεγάρου, με χρηματοδότηση του Ταμείου Ανεγέρσεως Δικαστικών Μεγάρων (ΤΑΧΔΙΚ) του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

                Τελικώς το δικαστικό μέγαρο ανηγέρθη, σε οικόπεδο που αγοράσθη εκτός ή μάλλον στις παρυφές της πόλεως του Αιγίου,σε οικόπεδον που αγοράσθηκε από τον ιδιοκτήτη Ηλ. Δουδούμη.

                Προ της αγοράς του οικοπέδου Δουδούμη, για την ανέγερση του δικαστικού μεγάρου του Πρωτοδικείου, είχα προτείνει, εγγράφως με δημοσίευση στη εφημερίδα «Αιγιώτης» την 18 Ιουλίου 1985, με εμπεριστατωμένη σκέψη και τεκμηρίωση ότι, πρέπει, το δικαστικό μέγαρο να ανεγερθεί σε οικόπεδο παραπλεύρως του παλαιού Νοσοκομείου Αιγίου, επειδή βρίσκεται εντός της πόλεως του Αιγίου σε περίοπτη θέση αλλά και διότι εκεί υπήρχε εύκολη μετάβαση των πολιτών στις Υπηρεσίες και Δικαστήρια.

                Την αντίθεσή του ,ως προς την ανέγερση του δικαστικού μεγάρου σε οικόπεδο που επρόκειτο να αγοραστεί από τον Ηλία Δουδούμη ,είχε διατυπώσει έντονα με απόφασή του και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αιγίου, δημοσιευθείσα στην τοπική Εφημερίδα «ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ» την 12.7.1985 και μάλιστα με αποχή δύο ημερών, από των καθηκόντων των, των μελών του.

                Τελικά το Δικαστικό Μέγαρο ανηγέρθη στο οικόπεδο, αγορασθέν από τον ιδιοκτήτη Ηλία Δουδούμη, που βρίσκεται εκτός της πόλεως Αιγίου. Ενώ τέτοιου είδους μέγαρα ανεγείρονται εντός πόλεων, διότι έχουν προορισμό να κοσμούν την πόλη, να εξυπηρετούνται, με ευκολία και χωρίς ταλαιπωρία, με συγκοινωνιακά μέσα, οι πολίτες– Δημότες, αλλά και διότι, τέτοιου είδους μέγαρα, ανεγείρονται με καλλιέπεια, μεγαλοπρέπεια και προορισμό ύπαρξης πολλών – ίσως και εκατοντάδων ετών και αποκτούν και ιστορική σημασία.

Έτσι, ταπεινά αναφέρω ότι συνέβαλα και εγώ εις την ίδρυση του Πρωτοδικείου Αιγίου, ως ελάχιστη προσφορά, για το Αίγιο και την Αιγιάλεια.

 

Φωτογραφία του Δικαστικού Μεγάρου

Αίγιο 20 Απριλίου 2023

Δημήτρης Αλεβίζος

Συν/χος Δικηγόρος

 

BLOG COMMENTS POWERED BY DISQUS